Διαλογισμός στο ζώδιο του Καρκίνου

Κάθε φορά που ασχολούμαστε με κάποιο ζώδιο, το πλησιάζουμε από μία διαφορετική πλευρά του, έτσι ώστε να μην υπάρχει επανάληψη και οι προσπάθειες μας αυτές να οικοδομούν συνολικά μια πληρέστερη εικόνα του ζωδίου αυτού, αλλά και συνολικά της αστρολογικής γνώσης. Έτσι θα αναφερθούμε σήμερα στο ζώδιο του Καρκίνου και θεωρούμε την αναφορά μας αυτή συνέχεια της προηγούμενης που υπάρχει και μπορείτε να την βρείτε από τα μενού.

Η περιστροφική κίνηση του πλανήτη παράγει μία δίνη ελκτική, απορροφητική που έλκει τις οντότητες που βρίσκονται στο ψυχικό περιβάλλον του πλανήτη. Πρόκειται για μία εσωτερική διεργασία του ίδιου του πλανήτη, ο οποίος με αυτό τον τρόπο έλκει ψυχική ενέργεια προς υλοποίηση, για τον σκοπό της ανανέωσης και αναβάθμισης τόσο του υλικού, όσο και του ψυχικού του κόσμου. Αν και οι όποιες διατυπώσεις πάνω στον καθορισμό του σκοπού, δεν μπορούν να είναι σημαντικές, όταν δεν είναι αντιληπτό, γνωστό, όταν δεν λαμβάνεται υπόψη το ευρύτερο Θεϊκό Σχέδιο.

Η έννοια της αυτοσυντήρησης κυριαρχεί στην περιστροφική δίνη και παρέχει υποσχέσεις, τις οποίες οι άνθρωποι ως ελκυόμενες ψυχικές οντότητες, θεωρούν δελεαστικές και είναι η πρώτη πρόκληση-υπόσχεση της Μητέρας. Εκεί βιώνεται πρώτη φορά, η έννοια της πολλά υποσχόμενης Μητέρας, που όμως μέσα στην απορροφητική δίνη της ζαλίζει τους απροετοίμαστους, κάνοντας τους να χάσουν την εσωτερική συνοχή της ψυχοπνευματικής αντίληψης τους. Είναι ένα φαινόμενο που αντιστοιχεί με τις μαύρες τρύπες. Παραβλέπουν έτσι την συνολική εικόνα της Μητέρας και τις ροές που υπάρχουν μεταξύ προσφοράς από την Μητέρα και απαιτήσεων που εγείρονται εξ αυτών, όχι στενά από την ίδια, αλλά από τον ίδιο τον κοσμικό νόμο.

Ο νόμος απαιτεί την παραγωγή κέρδους. Κέρδους φυσικά που ζυγίζεται μεταξύ του υλικού και του ψυχικού κόσμου. Όχι κέρδος με την στενή υλική και μόνο έννοια του όρου. Η Μητέρα προσφέρει, αλλά ζητάει κιόλας. Αυτό είναι κάτι φυσικό και ακολουθεί τους κοσμικούς νόμους. Ζητάει να υπάρχει ένα όφελος για την προσφορά αυτή. Ένα μετουσιωτικό όφελος, ένα κέρδος σε επίπεδο βιώματος, το οποίο θα πρέπει να αποδίδεται κάθε στιγμή. Όμως η συνολική του καταγραφή και απόδοση γίνεται κατά την φάση της απομάκρυνσης από την υλική σφαίρα και την επιστροφή στην ψυχική σφαίρα, που γίνεται κατά τον θάνατο του υλικού σώματος. Όλο αυτό σχετίζεται με τα κέρματα που έβαζαν οι αρχαίοι στα μάτια των νεκρών, για να πληρωθεί ο βαρκάρης που θα τους περάσει από τον κόσμο της περιστροφικής κίνησης του πλανήτη, στον αόρατο κόσμο των ψυχών, τον κόσμο της τροχιακής κίνησης του πλανήτη μας. Ο κερδώος Ερμής στην ουσία αναφέρεται σε αυτό το κέρδος. Μην ξεχνάμε ότι ο Ερμής έχει γεννηθεί από την Μαία που είναι μία των Πλειάδων. Οι δε Πλειάδες εκφράζουν για τον μακρινό μας εξωσυστημικό κόσμο, την όψη της Κοσμικής Μητέρας. Ο σοφός Ερμής ακριβώς ανακινεί, συντηρεί και αναπτύσσει μέσα στον κόσμο της συνείδησης, αυτή την ουσιώδη ανάγκη συνεισφοράς στο Κοσμικό Βιωματικό Κέρδος και μάλιστα υποδεικνύει την νόηση σαν τον τόπο στήριξης όλης αυτής της αποδεικτικής και της επιβεβαιωτικής στήριξης του πόλου της Μητέρας.

Η διαδικασία αυτή υπάρχει για να βοηθηθεί κάποιος, να μην χαθεί μέσα στην δίνη της περιστροφής, που περιέχει την βαρύτητα, πέφτοντας στις παγίδες της απληστίας και γενόμενος άδικος. Το μυστικό βρίσκεται στο ότι η αυτοσυντήρηση που ενεργοποιείται από την περιστροφική κίνηση του πλανήτη και την βαρύτητα, δεν πρέπει να έρχεται σε σύγκρουση με την ουσία της αυτοσυντήρησης, που περιλαμβάνει όλες τις όψεις του ανθρώπινου όντος. Με πρώτη από όλες την αυτοσυντήρηση της ψυχής. Διότι υπάρχει αυτοσυντήρηση του υλικού πεδίου, αλλά και του ψυχικού και του πνευματικού. Εφόσον η ψυχή υπάρχει πέραν της ζωής και του θανάτου όπως τα αντιλαμβανόμαστε, το μέγα ερώτημα είναι: πως λειτουργεί η αυτοσυντήρηση της ψυχής; Δεν είναι και αυτή μια υπαρκτή κατάσταση; Που μάλιστα ξεχνιέται κατά την είσοδο στην ένσαρκη ζωή και εγκλείεται στους προβληματισμούς και τις αναζητήσεις για την αθανασία και γενικά την ζωή πέραν του θανάτου. Η αθανασία περιέχει τους προβληματισμούς που είναι έκφραση της αυτοσυντήρησης στο ψυχικό επίπεδο.

Οι διαδικασίες αυτές σχετίζονται άμεσα με το ζώδιο του Καρκίνου και αποτελούν θέματα της Τοπολογίας του, αφού ο Καρκίνος με εξωτερικό κυβερνήτη την Σελήνη, που είναι ο κύριος όλων των Μορφοπλασιών, άμεσα εμπλέκεται στην διαδικασία της δημιουργίας της μορφής κατά την γέννηση του πόλου Σώμα. Το σύμβολο του ζωδίου, ο κάβουρας, ζει κυριολεκτικά μέσα στο καβούκι του, που το κουβαλάει διαρκώς και που του δίνει την εξωτερική του μορφή. Έτσι στον Καρκίνο κρύβονται τα μυστικά των γεννήσεων και των επαναγεννήσεων. Το έδαφος είναι μεγάλο και υπάρχει πολλή, αλλά θολή πληροφορία, που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, στο θέμα αυτό. Η κατανόηση των ενεργειών που διαπερνούν το ζώδιο του Καρκίνου, βοηθούν στην κατανόηση και των αφουγκρασμό των βαθύτερων φιλοσοφικών αληθειών πάνω στο θέμα των επαναγεννήσεων. Θέμα που κάποιοι χωρίς επαρκή κατανόηση απορρίπτουν και κάποιοι άλλοι με όμοιο τρόπο υποστηρίζουν.

Οι κυβερνήτες του Καρκίνου – Σελήνη και Ποσειδώνας – περιέχουν το μεγάλο μυστήριο του ανθρώπινου αστρικού σώματος. Το αστρικό σώμα δημιουργείται από την τάση της Σελήνης, ως μητέρας όλων των μορφών, ενώ ο Ποσειδώνας υποδεικνύει ότι θα πρέπει να υπάρχει πλήρης, βιωματική και βασιλική (με την ιδανική έννοια του όρου) ροή στον κόσμο των υδάτων. Το νερό πηγαίνει παντού και κινείται διαρκώς. Θα μπορούσαμε μάλιστα να πούμε ότι η γνωστή ρήση του Ηράκλειτου, που μας μεταφέρθηκε δια στόματος Σωκράτη:

Η πλήρης ροή, είναι ένας όρος της υγιούς και ορθής συμμετοχής στον κόσμο των υδάτων, τον κόσμο των συναισθημάτων. Τα συναισθήματα για να έχουν πλήρη ροή πρέπει να μην είναι προσωπικά. Έτσι μετουσιώνονται και γίνεται ο χώρος τους υγιής, όταν πάψουν να υπακούν στο προσωπικό συμφέρον και γίνουν ανιδιοτελή. Διότι τι είναι αυτό που δημιουργεί τα μπλοκαρίσματα στην ροή; Δεν είναι παρά το προσωπικό συμφέρον, η ιδιοτελής χρήση. Η μετουσίωση και η υπέρβαση του προσωπικού είναι που φέρνει το να γίνει η αγάπη αληθινή, συνολική και να μπορεί να καλύπτει το σύνολο της ζωής. Σε αυτές τι φράσεις κρύβεται το ότι η ύπαρξη αστρικού σώματος στον άνθρωπο είναι ένα περαστικό σύμπτωμα. Ο άνθρωπος στην πορεία εξέλιξης του θα διαλύσει πλήρως το αστρικό του σώμα, που δεν είναι παρά μία αποθήκη προσωπικών και ατομικών φίλτρων, που προέρχονται από όλα τα επίπεδα δράσης του Χρόνου του. Κάτι που σχετίζεται με το κάρμα. Εκεί βρίσκονται εγκλωβισμένα τα καρμικά φίλτρα, οι ατέλειες που πρέπει ο άνθρωπος να εξαγνίσει. Όλα δε αυτά, σαν τον κάβουρα ο άνθρωπος τα κουβαλάει διαρκώς επάνω του και τα αφήνει να του διαμορφώνουν την εξωτερική υπόσταση-μορφή και το συνολικό βίωμα του. Όταν γίνει ο εξαγνισμός αυτός, ο άνθρωπος παίρνει την σφραγίδα διάβασης από τον Ποσειδώνα, το βασιλικό πνεύμα, τον θεό των υδάτων και συντηρητή του ιδανικού της ορθής ζωής στον αστρικό κόσμο. Ο Ποσειδώνας, θα λέγαμε μάλιστα, επιβλέπει ακριβώς την διαδικασία διάλυσης του αστρικού σώματος και αυτή η διαδικασία σχετίζεται με το ζώδιο του Καρκίνου, που είναι η κύρια έδρα διαμόρφωσης φορέων-σωμάτων κατά την φάση της ενσάρκωσης. Η ανάγκη διάλυσης του αστρικού σώματος έχει πρωτο-επισημανθεί από την Μπλαβάτσκυ στην «Φωνή της Σιγής», αλλά εδώ επιχειρούμε να ερμηνεύσουμε και να υποδείξουμε τις φυσικές διεργασίες που επιτελούν αυτό το έργο. Προσπαθούμε να αγγίξουμε φιλοσοφικά και με όχημα την αστρολογία, την αιτία μιας τέτοιας εξέλιξης που συμβαίνει κάποια στιγμή και όταν ο άνθρωπος προχωρήσει αρκετά στην ατραπό της μαθητείας.

Φυσικά όλα αυτά διαμορφώνουν τις βάσεις της ύπαρξης της προσωπικότητας. Έτσι η εμπειρία του Καρκίνου επιδιώκει να ζει ο άνθρωπος ως συνειδητή προσωπικότητα και να μην δρα πλέον η προσωπικότητα ως εμπόδιο, κινούμενη κάτω από την πρωτογενή της επήρεια, που εδράζεται στην περιρρέουσα μαζική καμα-μανασική συνείδηση. Σε αυτές τις φράσεις κρύβεται η αιτία που το ζώδιο του Καρκίνου είναι το ζώδιο της μαζικής συνείδησης. Να θυμίσουμε ότι κάμα = επιθυμητικό, μανάς = νοητικό και η συμπλεγμένη συνύπαρξη τους σηματοδοτεί την συνείδηση που δεν έχει αφυπνιστεί στην διαφορετικότητα νόησης και συναισθήματος – επιθυμίας. Σε αυτή την κατάσταση οι σκέψεις παράγονται αυτοματικά για την ικανοποίηση της επιθυμίας, και οι ιδέες δεν ακολουθούν την οδό της αλήθειας, που είναι το κύριο χαρακτηριστικό της νοητικής διεργασίας, αλλά ακολουθούν τα πάθη και τις ορέξεις. Π.χ. ο φανατικός δεν ακολουθεί κάποια ιδεολογία επειδή την βρίσκει αληθινή, αλλά επειδή ικανοποιεί τις ανάγκες του φανατισμού του, που είναι μη νοητική κατάσταση και εδράζονται στην επιθυμία και το συναισθηματισμό.

Στην πορεία του το άτομο του Καρκίνου βιώνει έντονα τα αποτελέσματα των αποκρυσταλωτικών τάσεων που στηρίζονται από το διαμετρικά αντίθετο του ζώδιο τον Αιγόκερο. Οι τάσεις αποκρυστάλλωσης, είτε είναι σε ιδεολογικό, είτε σε συναισθηματικό επίπεδο παίζουν κύριο ρόλο και αποτελούν την κύρια αιτία που από το υπόβαθρο διαμορφώνει την σημερινή προσωπικότητα και τις τάσεις της. Αυτό που λέμε καταστάλαγμα, το να έχει κάποιος κατασταλαγμένες απόψεις και που συνήθως δεν σημαίνει ότι αυτές οι απόψεις είναι κιόλας αληθείς, είναι μέρος των καταστάσεων που χαρακτηρίζουν το άτομο με σημαντική επιρροή από τον Καρκίνο και που δεν έχει ακόμα αναπτύξει κάποια έφεση προς τα ανώτερα πράγματα. Έτσι οι προκαταλήψεις, οι ιδέες που χαρακτηρίζουν την οικογένεια της καταγωγής, την φυλή, την εθνότητα που το άτομο ανήκει, παίζουν κύριο και διαμορφωτικό ρόλο, μέχρι να αφυπνιστεί η ατομική διάκριση και να ελεγχθεί τι από όλα αυτά είναι αληθές, τι είναι πραγματικά χρήσιμο, τι θα πρέπει να κρατήσει το άτομο στις παρούσες συνθήκες του και τι θα αφήσει να παρέλθει. Το πώς προέκυψαν οι πηγές της σημερινής αποκρυστάλλωσης δεν το εξετάζουμε εδώ και σίγουρα έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, αυτής της ζωής ή κάποιας προηγούμενης. Όταν το άτομο του Καρκίνου βλέπει ότι αυτό που έχει γύρω του δεν είναι ικανοποιητικό, αρχικά έχει τάσεις φυγής, ονειροπόλησης και απομονωτισμού, παρόλο που ξέρει ότι η δύναμη του κοινωνικού περίγυρου παραμένει ισχυρή. Σε πιο εξελιγμένους τύπους έχουμε εκκίνηση διαδικασιών εξαγνισμού και κάθαρσης των κέντρων αποκρυστάλλωσης, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνει κάποιος μία νέα διευθέτηση της προσωπικότητας του, πιο κατάλληλης και σύμφωνης με αυτό που θέλει να πραγματώσει στην ζωή του.

Το πολικό ζώδιο του Καρκίνου, ο Αιγόκερος παίζει σημαντικό ρόλο, όπως συμβαίνει σε όλα τα ζώδια. Οι κρίσεις στον Καρκίνο συνέχονται με τις αποκρυσταλλωτικές ωθήσεις του Κρόνου από τον Αιγόκερο. Αποκρυσταλλώσεις που εμποδίζουν την πλήρη Ροή και που αποτέλεσε την αιτία η Μεγάλη Μητέρα Θεών και Ανθρώπων η Ρέα (Ροή) να επαναστατήσει εναντίον του Κρόνου που της έτρωγε τα παιδιά, συντηρώντας έτσι την έννοια του δισδιάστατου κυκλικού χρόνου. Ο γιος της Ρέας, ο Ποσειδώνας φυσικά είναι πολύ ευαίσθητος στα θέματα του Νόμου της Ροής (ή Ρέας), όπως έχουμε ήδη αναφέρει. Με αυτή την πανάρχαια μυθοπλασία συνδέονται τελικά, οι απόψεις που διαγράφονται στις παραγράφους του παρόντος συμπυκνωμένου διαλογισμού μας πάνω στο ζώδιο του Καρκίνου.