Η Πανσέληνος του Πάσχα, μέρος β΄

---

Σε αυτό το δεύτερο μέρος θα ασχοληθούμε με το ζώδιο που γίνεται η Πανσέληνος του Πάσχα, της Ανάστασης, τον Κριό. Το ζώδιο αυτό είναι πολύ ισχυρό και πέραν από ότι μπορεί να φανταστεί ο κοινός, αλλά και ο προχωρημένος νους. Είναι το ζώδιο από όπου εκκινεί και ολοκληρώνεται κάθε δημιουργία, κάθε υλική εκδήλωση στο σύστημά μας.

Ο Κριός έχει άμεση σχέση με το Πνεύμα. Αυτό είναι εξαιρετικά δυσνόητο σήμερα, παρά τις πολλές αναφορές που γενικώς γίνονται στο πνεύμα. Συνήθως συγχέεται με τη νόηση αλλά είναι πολύ εύκολο να βρει κανείς έναν διανοούμενο με τρομακτική απουσία πνεύματος. Η ζωή είναι με τη συνθετότητά της, πιο συναφής με το πνεύμα απ’ ότι η νόηση.

Οι ακτίνες του Κριού

Για να πλησιάσουμε αυτό το θέμα θα πάρουμε, στην πορεία του κειμένου, βοήθεια από τις δύο ακτίνες που εκπορεύονται από τον Κριό, τις διασυνδέσεις και τις λειτουργίες τους. Οι ακτίνες που εκρέουν από τον Κριό είναι η πρώτη και η έβδομη.

Η πρώτη ακτίνα της Θέλησης είναι η ακτίνα εκπόρευσης του Πατρός, του πνεύματος. Η έβδομη είναι η ακτίνα της Τελετουργίας, της υλοποίησης μέχρι ολοκλήρωσης του σκοπού της όποιας Εκδήλωσης.

Η έβδομη ακτίνα είναι η πρώτη ακτίνα εντός του εκδηλωμένου υλικού κόσμου. Στις σημερινές μας συνθήκες, που μπορούν να εκδηλωθούν μόνο οι επτά από τις ακτίνες, οι δύο αυτές ακτίνες (πρώτη και έβδομη) είναι η πρώτη και τη τελευταία – η αρχή και το τέλος. Στον Κριό γίνεται η αρχή και το τέλος κάθε εκδήλωσης. Από το ζώδιο αυτό εκκινεί και σε αυτό το ζώδιο κλείνει τον κύκλο της, ολοκληρώνεται.

Ο Ουρανός, αυτός ο πιο μυστηριώδης και δυσνόητος εκ των πλανητών, εκφράζει την έβδομη ακτίνα και αποτελεί εντός του πλανητικού συστήματος την πύλη εκδήλωσης του Πνευματικού Ηλίου. Από αυτή την οπτική μπορούμε να δούμε ότι ο βαθύτερος κυβερνήτης του Κριού είναι ο Ουρανός, που είναι ιεραρχικός κυβερνήτης του. Αυτό άλλωστε συμβαίνει πάντα με τους ιεραρχικούς κυβερνήτες των ζωδίων.

Ο Ήλιος δεν είναι πλανήτης

Πρώτα σημειώνουμε ότι ο Ήλιος βρίσκεται και ζει τη ζωή του εκτός του κόσμου του πλανητικού μας συστήματος, που δεν τον χωράει. Ζει στον κόσμο των αστέρων. Το παρόν πλανητικό σύστημα μόνο μερικώς τον εκφράζει και σχετίζεται μαζί του όσο επιτρέπει και επιδιώκει το παρόν ηλιακό μας σύστημα.

Σε κάθε ηλιακό σύστημα δημιουργούνται κάποιες ιδιότητες, κάποιες λειτουργικότητες. Βρισκόμαστε στο δεύτερο ηλιακό σύστημα και έχει υπάρξει ένα πριν από αυτό. Το πρώτο ηλιακό σύστημα διαπνεόταν από την Τρίτη Ακτίνα. Το παρόν δεύτερο ηλιακό σύστημα διαπνέεται από τη Δεύτερη Ακτίνα. Θα υπάρξει και ένα Τρίτο ηλιακό σύστημα στα βάθη του μέλλοντος που θα διαπνέεται από την Πρώτη Ακτίνα.

Ο Ήλιος είναι ένας αστέρας και άρα έχει λειτουργίες και δυναμικότητες διαφορετικές από αυτές των πλανητών. Συμμετέχει εννοιολογικά στο πλανητικό σύστημα μόνο μέσω της περιστροφικής του κίνησης, δηλαδή της υλικής του Προσωπικότητάς και το φυσικό του σώμα. Αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τέτοιους χαρακτηρισμούς κατ’ αναλογία και ελλείψει καταλληλότερης.

Ο Ήλιος εμπίπτει και αυτός στον Κοσμικό νόμο της Τριπλότητας. Αποτελείται από το φυσικό του περίβλημα, την Καρδιά του Ήλιου και τον Πνευματικό Ήλιο. Είναι κάτι πολύ μακρινό, αλλά ανάλογο με την τριπλή ανθρώπινη σύσταση από Σώμα – Ψυχή – Πνεύμα ή την υλική ανθρώπινη υπόσταση ως Φυσικό σώμα, Αστρικό, Νοητικό.

Το φυσικό περίβλημα του Ήλιου, συμμετέχει με τον τρόπο του άμεσα στο πλανητικό σύστημα, πχ σύροντας τον χορό του πλανητικού συστήματος και δίνοντας τον κεντρικό τόνο της δεξιόστροφης κίνησης στις τροχιές των πλανητών, αλλά και τις περιστροφικές τους κινήσεις.

Ουρανός, πλανητική πύλη του Πνευματικού Ήλιου

Δεν υπάρχουν όμως περιθώρια να εκφραστεί στο πλανητικό σύστημα η Καρδιά του Ήλιου και ο Πνευματικός Ήλιος, που είναι οι ανώτερες όψεις του αστέρα μας. Η Καρδιά του Ήλιου βρίσκει ανταπόκριση και τη δυνατότητα της πλανητικής της έκφρασης στον Ποσειδώνα, ενώ ο Πνευματικός Ήλιος στον Ουρανό.

Από τις πύλες αυτές περνάνε μόνο οι ωθήσεις, στάσεις (συμπεριφορές) και ιδέες που θέλει ο Ήλιος να διοχετεύσει στο σημερινό ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με το Έργο που θέλει να πραγματώσει μέσα από αυτό.

Για να συνοψίσουμε, ο Ουρανός ανήκει στην έβδομη ακτίνα και αποτελεί πύλη έκφρασης του Πνευματικού Ήλιου, ο οποίος ως καθαρό Πνεύμα, έχει τη χροιά της πρώτης ακτίνας. Εκ του Πνεύματος εκκινεί κάθε δημιουργία. Η πρώτη ακτίνα δίνει την ώθηση, την οποία παίρνει και θέτει σε διαδικασία πρωτογενούς οργάνωσης και υλοποίησης η έβδομη ακτίνα του Κριού και του Ουρανού.

Όταν αναφερόμαστε σε κορυφαία δημιουργία πλανητικού επιπέδου, ο Πνευματικός Ήλιος – το μεγαλύτερο πνεύμα της περιοχής μας, που καλύπτει τα πάντα, δίνει την πρώτη ώθηση. Στις μικρότερης έκτασης δημιουργίες, η ώθηση δίνεται από τα αντίστοιχα πνεύματα που καλύπτουν τον χώρο αναφοράς.

Ο πλανήτης Ουρανός, λοιπόν, σχετίζεται αμέσως και εμμέσως με τις δύο ακτίνες που έχει και το ζώδιο του Κριού. Ο Κριός είναι ο τόπος όπου η Ζωή του Θεού μπαίνει σε δραστηριότητα και από την λανθάνουσα κατάσταση περνάει στη δυναμική. Σε αυτό πλανητικά πρωτίστως συμμετέχει ο πλανήτης Ουρανός.

Εδώ, ας θυμηθούμε την άποψη της Ελληνικής Μυθολογίας. Ο θεός Ουρανός είναι ο Αρχαιότερος, ο Πατήρ πάντων! Ο Ορφικός Ύμνος προς τον θεό Ουρανό αναφέρει:

που μεταφράζεται ως εξής:
Ουρανέ που γέννησες τα πάντα, μέρος του κόσμου πάντοτε ακατάβλητο,
πρωτότοκε, αρχή των πάντων και τέλος των πάντων,
πατέρα του κόσμου, που σφαιρηδὸν ελίσσεσαι γύρω από τη γη …

Παρατηρούμε με δέος την απόλυτη ταυτοσήμανση των Ορφικών και των απόψεων της σημερινής Εσωτερικής Αστρολογίας, που δεν υπάρχει μόνο σε αυτή την περίπτωση!

Με την ευκαιρία να διαλευκάνω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι ο πλανήτης Ουρανός είναι ο θεός Ουρανός. Είναι μόνο η ίδια Αρχή, το ίδιο Αρχέτυπο, που εκδηλώνεται παντού. Στον κόσμο των θεών, τον κόσμο των πλανητών, αλλά και στον κόσμο του ανθρώπου και σε όλους τους κόσμους του συστήματός μας με την ανάλογη κάθε φορά μορφή.

Οι κυριαρχίες του Άρη και του Ερμή στον Κριό

Η εξωτερική κυριαρχία του Άρη είναι κυριαρχία στον υλικό κόσμο και είναι το τελευταίο στάδιο της εκδήλωσης της ζωής. Αφού έχει γίνει η εκκίνηση από τα ανώτερα πεδία του Πνεύματος, εκδηλωνόμενη η δύναμη της Ζωής του Θεού φθάνει και ενεργοποιεί εντός του υλικού κόσμου μια δύναμη παρακίνησης και δραστικότητας ώστε να μπει σε εκτελεστική λειτουργία το υλικό σύστημα. Αυτό είναι το έργο του Άρη σαν εξωτερικός κυβερνήτης.

Όταν η κατεύθυνση της δράσης εξελικτικά δοθεί στην ψυχή, την κυριαρχία του Κριού την παίρνει ο Ερμής και αντιστρόφως. Όταν ο Μεγάλος Ιεροφάντης Ερμής γίνει η έδρα του ηνίοχου της δράσης αφυπνίζεται η ανώτερη νόηση και αυτό αποτελεί το προαπαιτούμενο σημείο που δείχνει ότι η ψυχή έχει αναλάβει να κατευθύνει το άρμα της ζωής. Η ανώτερη νόηση έχει μεγάλη συγγένεια και ταυτοσήμανση με την ψυχή.

Ο φτερωτός αγγελιαφόρος των θεών «κατεβάζει» τα αποκαλυπτικά μηνύματα ενώνοντας τη διαισθητικότητα με τη νόηση. Η ανώτερη νόηση που συνδέει τον κόσμο των θεών με αυτόν τον ανθρώπων αποτελεί

• σύνθεση των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου ή
• σύνθεση της καρδιάς με τον νου ή
• τη σύνθεση – ένωση – διάνθιση της νόησης με τη διαίσθηση

Ο Ανώτερος Νους είναι ο Διαισθητικός Νους. Ο φτερωτός Μέγας Ιεροφάντης Aποκαλύπτει και Ερμηνεύει. Τα φτερά που έχει στα πόδια του (σύμβολο του τρόπου κίνησής του) είναι σύμβολα της Διαίσθησης.

Η διαδικασία της Αφύπνισης

Ένα δυναμικό ρόλο σε αυτή την αφύπνιση παίζει ο πλανήτης Ουρανός, στην ψυχική του κυριαρχία στο ζώδιο του Ζυγού, το διαμετρικό ζώδιο του Κριού. Αυτό δεν είναι άσχετο με το παρόν θέμα μας, αφού στην Πανσέληνο του Κριού, η Σελήνη βρίσκεται στον Ζυγό.

Θα λέγαμε ότι είναι η κύρια Πανσέληνος που ενεργοποιεί την Αφύπνιση. Οι Διδάσκαλοι, από τον Κριό και την Πανσέληνο του Κριού, δίνουν την ώθηση στην κατώτερη προσωπικότητα και το κάρμα της (Σελήνη) να προχωρήσει στην αφύπνιση του ατόμου με πρώτη την αντιστροφή πολικοτήτων.

Η αλλαγή πολικοτήτων συμβαίνει στον Ζυγό υπό την κυριαρχία του Ουρανού ως ψυχικού κυβερνήτη του Ζυγού. Η ψυχή με την προσωπικότητα πρώτη φορά ισορροπούν ουσιαστικά στο άτομο. Από τότε το άτομο βλέπει όλο και πιο καθαρά ότι η ψυχή έχει την ανώτερη και την ορθότερη τοποθέτηση απέναντι στη ζωή του. Η ψυχή μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του.

Από τότε η ζωή αλλάζει και η ψυχή παίρνει τον πρώτο ρόλο. Όλη η ζωή κρίνεται από το ψυχικό επίπεδο. Η αναζήτηση του τι πραγματικά θέλει κάποιος και τι όχι γίνεται η βάση για τη διάκριση του συνόλου της ζωής.

Η Σελήνη στον Ζυγό παίζει τον ρόλο της στην Πανσέληνο αυτή του Κριού. Η Σελήνη δεν είναι πλανήτης και καλύπτει συνήθως κάποιον άλλο πλανήτη. Σε αυτή την περίπτωση καλύπτει τον Ουρανό. Λειτουργεί από μέσα της ο Ουρανός σαν εσωτερικός κυβερνήτης πλέον του Ζυγού.

Από τον Ουρανό, ως ιεραρχικό κυβερνήτη του Κριού, περνάει η έγκριση, η εντολή έναρξης των διαδικασιών στην Σελήνη του Ζυγού. Δηλαδή τον Ουρανό ως εσωτερικό κυβερνήτη του Ζυγού. Είναι και αυτή μία πολύ σημαντική στιγμή μέσα στις χιλιάδες χρόνια ενσαρκώσεων που έχει μέχρι τότε διάγει η ψυχή.

Σε βαθύτερο επίπεδο, αυτή η Πανσέληνος λέει: πρέπει η κατώτερη προσωπικότητα να έχει αφυπνιστεί στον Ζυγό για να λάβει ουσιαστικό μέρος στα άδυτα των μυστηρίων του Κριού.

• Να έχει βιώσει την αντιστροφή πολικοτήτων – από την αριστερόστροφη κίνηση επάνω στον ζωδιακό, στη δεξιόστροφη.
• Nα έχει εγκαταστήσει στον Ζυγό τον Ουρανό ως ψυχικό κυβερνήτη

για να περάσει στα μυστηριακά κοσμικά έργα του Ουρανού ως ιεραρχικού κυβερνήτη στο πρόσφορο πνευματικά δημιουργικό έδαφος του Κριού.

Έξαρση του Ήλιου στον Κριό

Ένα μυστήριο κρύβεται και στην έξαρση του Ηλίου στο ζώδιο του Κριού. Εδώ ο Ήλιος ανεβαίνει από την έδρα του φωτός της συνείδησης που συνήθως είναι, στη ζωή του πνεύματος. Το πνεύμα με την ύψιστη συνθετικότητά του βρίσκεται πέραν και πάνω από τη συνείδηση. Η έξαρση του Ήλιου θα λέγαμε ότι είναι μία συστημική κατά το δυνατόν και κατά βάθος μυστηριακή έκφανση της Παρουσίας του Πνευματικού Ήλιου. Ο Μεγάλος Διδάσκαλος στην Εσωτερική Αστρολογία μας ενημερώνει:

Αδυναμία της Αφροδίτης στον Κριό

Οι δυνάμεις που δρουν στον Κριό, στέλνουν στο διαμετρικό ζώδιο του Ζυγού, όπου βρίσκεται η Σελήνη στην Πανσέληνο αυτή, το μήνυμα ότι πρέπει να ξεπεραστεί η Αφροδίτη ως εξωτερικός κυβερνήτης του Ζυγού και να περάσει ο άνθρωπος στην εσωτερική κυριαρχία του Ουρανού.

Από τις ερωτομανίες, από την αναζήτηση του ετέρου ημίσεως στον άλλο, στον απέναντί μας, να περάσει στην αναζήτηση της ψυχής ως του πραγματικού ετέρου ημίσεως. Ο έρωτας να δράσει σαν την ενωτική έλξη της προσωπικότητας με τους νόμους και τον κόσμο της ψυχής.

Αυτό το μήνυμα μεταδίδεται από την αδυναμία της Αφροδίτης στο ζώδιο του Κριού. Ποια είναι η αιτία της αδυναμίας αυτής; Ο σοφός Δάσκαλος μας λέει στην Εσωτερική Αστρολογία:

Η Ολοκλήρωση

Το περιβάλλον μέχρι εδώ έχει έρθει σε ένα σημείο σύγκλισης. Η Αφροδίτη είναι της πέμπτης ακτίνας και ο Ουρανός της έβδομης.

Κατά την Ανάσταση του Χριστού είχαμε δύο σημαντικά γεγονότα.

1. Το πρώτο ήταν ότι ο Διδάσκαλος Ιησούς σηκώθηκε από τον τάφο – οι αλυσίδες του θανάτου δεν είχαν πλέον εξουσία επάνω του. Το κάρμα του είχε όλο εκπληρωθεί και έπαιρνε την πέμπτη μύηση.
2. Το δεύτερο γεγονός ήταν ότι ο Χριστός επέστρεφε στην πλήρη ένωση με τη Μονάδα, τον Πατέρα, παίρνοντας την έβδομη μύηση.

Βλέπουμε τις συνδέσεις:

• Αφροδίτη – πέμπτη ακτίνα, Ουρανός – έβδομη ακτίνα
• Ιησούς – πέμπτη μύηση, Χριστός – έβδομη

Στη Μυθολογία η θεά Αφροδίτη είναι κόρη του θεού Ουρανού, με τη μεσολάβηση και τους κανόνες του θεού Κρόνου (κάρμα κτλ). Ο Διδάσκαλος Ιησούς, πνευματικό παιδί του Χριστού, απελευθερώνεται από το κάρμα, τον φυσικό θάνατο και τις επαναγεννήσεις (Κρόνειος κόσμος και κανόνες).

Το ύψιστο γεγονός της Ανάστασης (έβδομη μύηση του Χριστού) σχετίζεται με το πέρασμα από τον θεό δημιουργό του υλικού κόσμου, Ουρανό (έβδομη ακτίνα). Ο Χριστός επιστρέφει στην ένωσή του με τον Πατέρα (Πνευματικό Ήλιο) και κλείνει τον κύκλο της εκδήλωσης και απομάκρυνσης. Εκδήλωσης και απομάκρυνσης που επιφέρουν τα έργα του Ουρανού.

Αντί Επιλόγου

Από όλες αυτές τις αναφορές, νομίζω ότι μπορούμε να αντιληφθούμε από πολλές πλευρές γιατί ο Κριός είναι το ζώδιο της Ανάστασης. Είναι το σημείο εκκίνησης της δημιουργίας και το σημείο ολοκλήρωσης του κύκλου της εκδήλωσης και κατά τα ανθρώπινα της Μεγάλης Τελικής Απελευθέρωσης.

Η μυητική πορεία της Απολλώνιας Οδού φθάνει στον σκοπό της, στην ολοκλήρωσή της. Αυτά που στην αρχαιότητα λέγονταν μόνο εντός των Μυστηρίων, σήμερα λέγονται δημοσίως και τίθενται σαν προσφορά και σαν πόλος έλξης για την καλλιέργεια και προετοιμασία όλων των ανθρώπων.