Το ζώδιο του Ταύρου και η Βεσάκ
Ο ζωδιακός είναι μια δισδιάστατη κυκλική απεικόνιση φαινομένων και όντων που υπάρχουν σε ένα κόσμο πολλών διαστάσεων. Διαστάσεων είτε του χώρου και του χρόνου, είτε οντολογικών διαστάσεων όπως υπάρχουν πχ ο κόσμος της προσωπικότητας, της ψυχής και του πνεύματος, ή αν προτιμάτε οι κόσμοι του σώματος, της ψυχής και του πνεύματος. Ο ακριβής γεωμετρισμός του ζωδιακού σε 12 ζώδια των 30 μοιρών το καθένα, δεν είναι παρά μια συμβολική απεικόνιση- έκφραση στον χώρο της επιπεδομετρίας, που έχει υπάρξει πάντοτε η μεγαλύτερη πηγή και μήτρα παραγωγής συμβόλων, για κάποιο λόγο που δεν θα αναλύσουμε εδώ. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε, όταν προχωράμε στην προσπάθεια ανάγνωσης του σημαινόμενου των συμβόλων το ότι αναζητούμε ένα περιεχόμενο που είναι πολυδιαστατικό και ρευστό.
Μέσα σε αυτή την προσέγγιση ο ζωδιακός δεν μπορεί να ιδωθεί εννοιολογικά κάτω από τους περιορισμούς και την αυστηρότητα της γεωμετρίας των δύο διαστάσεων. Ένα τέτοιο σύμπτωμα είναι, το ότι τα ζώδια, δεν είναι με ένα σαφή τρόπο διαχωρισμένα μεταξύ τους, σαν να υψώνεται κάποιο φράγμα στο τέλος ενός ζωδίου, ώστε να ξεκινάει ένα καινούριο. Μια τέτοια σκέψη οπωσδήποτε ανοίγει την οπτική μας και πχ μπορεί να χωρέσει τα ανισομερή ζώδια, που στην αρχαιότητα αποτελούσαν βασική θεώρηση και που μάλιστα βρίσκεται κοντύτερα στην πραγματικότητα του στερεώματος. Αλλά ούτε και η ανισομέρεια αποτελεί πανάκεια, από την άποψη ότι και εκεί τα όρια παραμένουν. Δεν είναι όμως η πραγματικότητα της ζωής διαμορφωμένη με αυτό τον άκαμπτο τρόπο και δεν πρέπει η γεωμετρία να μας κάνει να χάνουμε την ρευστότητα, την ροή τον μεγάλο διαρκή χορό των ενεργειών και των οντοτήτων του κόσμου.
Αυτά τα λέμε εδώ, γιατί θέλουμε να δώσουμε μια εικόνα του γεγονότος ότι το ένα ζώδιο ενώνεται, «μπαίνει» μέσα στο άλλο, στο επόμενο του και ο ζωδιακός τότε γίνεται μία ρευστή, ενοποιημένη πνοή στο σύνολο του. Που απεικονίζει οντολογικά το Ένα Ον, την ίδια την Ζωή στο σύνολο των λειτουργιών της. Το ότι το ένα ζώδιο σχετίζεται και μπαίνει μέσα στο επόμενο ή στο προηγούμενο του, είναι που κάνει να είναι καλύτερα να ασχολείται κανείς με μια σειρά συνεχόμενων ζωδίων, για να κατανοήσει το περιεχόμενο και την λειτουργικότητα ενός ζωδίου. Έτσι για να μιλήσουμε για τον Ταύρο θα ξεκινήσουμε να δούμε πρώτα τον Κριό και πως σχετίζεται μαζί του ή αναδύεται μέσα από τις διεργασίες του σαν μία συνέχεια.
Στον Κριό έχουμε την έλευση της Περσεφόνης στον επάνω κόσμο της ζωής, της δράσης, της εμπειρίας και της ανάπτυξης. Έλευση που ξεκινάει στην εαρινή ισημερία και συνεχίζεται, φανερώνεται τον Μάιο με την «επίσημη» έναρξη της ανθοφορίας. Η ψυχή προχωράει σε ενσάρκωση για να επιτελέσει το νέο της έργο, τον νέο κύκλο εμπειρίας. Το ξεκίνημα αυτό και η ενέργεια του εκφράζεται επί του εξωτερικού επιπέδου συνείδησης της προσωπικότητας με την ενέργεια του πλανήτη Άρη, πλανήτη της 6ης ακτίνας και την κυριαρχία του στο ζώδιο του Κριού ως εξωτερικός κυβερνήτης. Όμως κάθε αρχή γίνεται πρώτα επί του νοητικού κόσμου. Όλα ξεκινάνε από μία ιδέα. Η ιδέα είναι που υλοποιείται και η ιδέα είναι αυτή που μπορεί να θέσει σε κίνηση τις δυνάμεις και τις μορφές του υλικού κόσμου. Αυτό ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες και με την ανάπτυξη των νέων μορφών, όπως γίνεται με τις ψυχοσωματικές θεραπευτικές τεχνικές, έχει γίνει αντιληπτό και αποδεκτό από αρκετό κόσμο. Αυτή η μετάβαση της επίγνωσης των δυνάμεων της εκκίνησης μιας δράσης προς τον κόσμο της ιδέας, εκφράζεται από την κυριαρχία του Ερμή στο ζώδιο του Κριού ως ο εσωτερικός του κυβερνήτης. Η σύνθεση αυτών των δύο ρευμάτων του Άρη και του Ερμή που σήμερα χρησιμοποιούμε σχετίζεται με το ότι στην αρχαιότητα κυβερνήτης θεός του Κριού ήταν η θεά Αθηνά, η σύνθεση του Πολεμιστή και του Σοφού.
Αν αφουγκραστούμε όμως περισσότερο, θα αναγνωρίσουμε ότι πριν ακόμα και από την Αρχική Ιδέα υπάρχει η ενεργοποίηση της ουσιαστικής ενέργειας που κινεί ακόμα και αυτόν τον νου, και που κατά ένα μυστηριακό τρόπο έχει την παρορμητική δύναμη να ωθεί σε μια δράση το παν. Στην μυθολογία μας περιγράφεται με την αποκοπή των γεννητικών οργάνων του Ουρανού από τον Κρόνο και την ταυτόχρονη έναρξη του κύκλου του τετραδιάστατου κόσμου του Κρόνου-Χρόνου. Κόσμου που από την αποκωδικοποίηση του αριθμού των διαστάσεων του (τέσσερις) γίνεται κατανοητό, ότι κατέχει την ιδιότητα της ολοκληρωμένης και τέλειας μορφής. Αυτή η τελευταία φάση που στον μικρόκοσμο όπως και στον μεγάκοσμο πάντα υπάρχει, εκφράζεται με την κυριαρχία του Ουρανού στο ζώδιο του Κριού ως ιεραρχικού κυβερνήτη. Οντολογικά βέβαια αυτό το τρίτο επίπεδο είναι αντιληπτό και συμμετέχουν σε αυτό βιωματικά μόνο όσοι έχουν φθάσει στο επίπεδο του διδασκάλου της σοφίας. Αλλά οι πιο ευαισθητοποιημένοι μαθητές αφουγκραζόμενοι θα μπορούσαν να πάρουν τις πρώτες αρχικά αχνές δονήσεις αυτού του κόσμου. Εδώ όμως να σημειώσουμε, ότι στην ουσία είναι σε αντίστροφη σειρά που επισυμβαίνουν τα γεγονότα, από ότι εμείς με ανθρώπινο εδώ τρόπο αφηγούμαστε. Πρώτη έρχεται η λειτουργία του πνευματικού κόσμου μέσω του ιεραρχικού κυβερνήτη του Κριού Ουρανού, στην συνέχεια περνάμε στην ενεργοποίηση του επόμενου επιπέδου με την εσωτερική κυριαρχία του Ερμή και τελευταία μορφοποιείται η όλη διαδικασία στην εξωτερική σφαίρα κυριαρχίας του Άρη ως εξωτερικού κυβερνήτη του ζωδίου του Κριού.
Στην επόμενη φάση του ζωδίου του Ταύρου η ενέργεια αυτή τείνει να συμπυκνώνεται και να ακολουθεί μια συγκεκριμενοποίηση, μια υλοποιητική διαδικασία έκφρασης. Η ενέργεια του πρώτου επιπέδου του Άρη ως εξωτερικού κυβερνήτη του Κριού, στον Ταύρο δονεί την κτητική-ιδιοκτησιακή τάση της προσωπικότητας, τον κόσμο της επιθυμίας και τα συστήματα ηδονισμού που ενυπάρχουν σε αυτή. Αυτή η φάση εκφράζεται με την κυριαρχία της Αφροδίτης στο ζώδιο του Ταύρου ως εξωτερικός κυβερνήτης του. Η Αφροδίτη όμως είναι στην ανώτερη της όψη ο καθαρός νους, η ανώτερη νόηση, η ανώτερη ικανότητα σύλληψης και ανταπόκρισης στην αρχική κίνηση της πρωτογενούς εκκινητικής ενέργειας του Ουρανού, που κατά την ελληνική μυθολογία είναι ο πατέρας της. Η ίδια δε δημιουργείται ως ανταπόκριση του κόσμου μας (γέννηση), στην συμμετοχή του μέρους της ενέργειας και της υπόστασης του θεού Ουρανού (τα γεννητικά του όργανα και το σπέρμα του), το οποίο διέθεσε στον κόσμο ο Κρόνος ως άλλος Προμηθέας.
Η Αφροδίτη στην κατώτερη συμπυκνωτική μορφή του Ταύρου φέρνει την ενασχόληση με το χρήμα, που αποτελεί την υλική συμπύκνωση της ενέργειας και την ενασχόληση με το σεξ ως βιωματική πηγή υλιστικού ηδονισμού ως σύστημα αυτοεπιβεβαίωσης. Ενώ στην ανώτερη της μορφή η Αφροδίτη, καθώς αποτελεί ζευγάρι (δίπολο) με τον σύζυγο της Ήφαιστο, εργάζεται μαζί του, όταν ο πλανήτης Ήφαιστος αναλαμβάνει ως εσωτερικός αρχικά και στην συνέχεια ως ιεραρχικός πλανήτης κυβερνήτης του Ταύρου. Είναι ιδιαίτερα άξιο προσοχής το θέμα ότι οι κυβερνήτες του Κριού Ερμής και Άρης έχουν τεκνοποιήσει με την Αφροδίτη, ενώ ο Ουρανός είναι ο πατέρας της. Από αυτούς προσλαμβάνει σε διαφορετικά επίπεδα και φέρνει προς υλοποίηση την ενέργεια της δημιουργίας, ενώ στον Ταύρο βρίσκεται μαζί με τον σύζυγο της τον Ήφαιστο, τον Μεγάλο Μεταλλάκτη. Που λαξεύει με το πυρ σύμβολο του πνεύματος και τα σφυριά του τον κόσμο των ιδεών, ώστε να ανταποκρίνονται προς την θεία τελειότητα και την ύπαρξη του θείου στον κόσμο. Με την μορφή του Ωραίου εκ πρώτης όψεως, αλλά βαθύτερα με τον τεράστιο αρχέγονο μαγνητισμό της 1ης ακτίνας και των Ευθυνών της. Μέσα στο εύρος των Ευθυνών της να βρίσκονται, το να μην μπορεί να ξεχαστεί, ότι η Βούληση του Ανώτερου Πνεύματος μέσα μας, είναι μεγαλύτερη και ανώτερη της μικρής βούλησης της προσωπικότητας μας. Αλλά και να επιτευχθεί η αφοσίωση και τοποθέτηση σε κατάσταση υπηρεσίας της κατώτερης βούλησης της προσωπικότητας, στην βούληση του Ανώτερου Εαυτού. Ο πλανήτης Ήφαιστος είναι ο πρώτος πλανήτης που έγινε γνωστή η ύπαρξη του πρώτα από τις δηλώσεις των Μεγάλων Δασκάλων, ενώ οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα καταφέρει να τον εντοπίσουν. Γενικά τα θέματα της 1ης ακτίνας είναι εξαιρετικά δύσκολα στο παρόν ηλιακό μας σύστημα στο οποίο η ακτίνα αυτή δεν είναι ακόμα σε πλήρη ανάπτυξη.
Το ζώδιο του Ταύρου είναι ο χώρος που σχετίζεται με το έχειν μας, με αυτό που μας δίνει βαρύτητα και στιβαρότητα ύπαρξης. Αυτά που με την απόκτηση τους μας επιβεβαιώνουν. Από ψυχολογικής και πνευματικής όμως άποψης είναι η περιοχή όπου σφυρηλατούνται οι αξίες της ζωής και ειδικά οι Νέες Αξίες που κάθε φορά καλούμαστε και πρέπει να αναπτύξουμε. Αυτών των Νέων Αξιών κυβερνήτης Δημιουργός και Εργάτης είναι ο Ήφαιστος ως η μία όψη της 1ης ακτίνας, η λειτουργική. Η άλλη όψη της που υποδεικνύει τον νοητό κόσμο ως τόπο δράσης της κυβερνάται από τον άλλο πλανήτη εκπρόσωπο της τον Πλούτωνα, που είναι κυβερνήτης κατά κάποια έννοια απέναντι από τον Ταύρο ζωδίου του Σκορπιού. Η έννοια αυτή σχετίζεται με την ιδιαίτερη σχέση που έχει ο Πλούτωνας με τον Άρη και δεν είναι αυτή τη στιγμή αυτό το θέμα μας.
Οι Νέες Αξίες σήμερα εμφανώς περιέχουν την ανάγκη υπέρβασης της προσωπικότητας η οποία βλέπει με δύο μάτια, και επέρχεται έτσι η συνθετική συνείδηση του ενός ενιαίου ματιού, το άνοιγμα του τρίτου ματιού και η συνειδησιακή κατάκτηση του κόσμου του. Συνειδησιακός κυβερνήτης πλανήτης του Άζνα τσάκρα ή τρίτου ματιού είναι η Αφροδίτη. Αυτό σαν περιεχόμενο συσχετίζεται με ένα τρόπο και με το λεγόμενο μάτι του Ταύρου στον Ουρανό που είναι ο αστέρας Αλδεβαράν, ο ακόλουθος των Πλειάδων. Αποτελεί το δεξί μάτι του Ταύρου, ενώ το αριστερό του είναι οι Υάδες. Ο Αλδεβαράν είναι ο ένας από τους τέσσερις «βασιλικούς» αστέρες, όπως ονομάζονται από μερικούς. Οι άλλοι τρεις αστέρες είναι ο Αντάρης, ο Βασιλίσκος και ο Φομαλχώ.
Η ανταπόκριση στον πλανήτη Ήφαιστο δεν είναι γενικευμένη ακόμα σήμερα μέσα στην ανθρωπότητα και η ανταπόκριση αυτή αρχίζει να συμβαίνει όταν σε κάποιον αφυπνιστεί η λειτουργικότητα του τσάκρα της κεφαλής, του «χιλιοπέταλου λωτού» και αρχίσει να είναι ενεργό και ανοικτό. Του κέντρου αυτού κυβερνήτης γίνεται ο Ήφαιστος, όταν κάποιος περάσει στο στάδιο της προετοιμασίας για την εσωτερική μαθητεία. Τότε είναι που γίνεται έμπρακτα πλέον ένας εκφραστής εγκαθίδρυσης και σμίλευσης των νέων αξιών μέσα στην δική του ζωή στην αρχή και μετά επιχειρεί την επέκταση τους και στον περίγυρο του. Όλες αυτές οι διαδικασίες ανήκουν στους κύκλους ύπαρξης και λειτουργικότητας του ζώδιου του Ταύρου και νομίζω πρέπει να ομολογήσουμε, ότι έτσι ιδωμένα τα πράγματα, δείχνουν πολύ διαφορετικά από ότι συνήθως από άγνοια λέγεται για το ζώδιο αυτό.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον έρχεται και ακουμπά η μεγάλη εορτή του Βουδδισμού που ονομάζεται Βεσάκ. Εορτή κατά την οποία εορτάζεται η γέννηση, η φώτιση και ο θάνατος του Σιντάρτα Γκαουτάμα Βούδδα. Η εορτή αυτή γίνεται στην πανσέληνο του Ταύρου. Οι πανσέληνοι γενικά θεωρούνται ότι είναι οι πιο λαμπρές συνειδησιακά στιγμές της Σελήνης και ειδικά οι πρώτες τρεις του Κριού, του Ταύρου και των Διδύμων θεωρούνται οι λαμπρότερες όλων. Η φώτιση του Βούδδα σχετίζεται με τις διεργασίες Ηφαίστου – Αφροδίτης κατά το ότι είναι το ιδανικό και αναγκαίο μέσο και τρόπος πλήρους εξαγνισμού όλου του νοητού κόσμου που αποτελεί το σώμα της ψυχής και πύλη εισόδου στον κόσμο του πνεύματος ώστε να μπορεί να βιώνει και να αντανακλά την αλήθεια. Κατάσταση που αφορά φυσικά όλη την ανθρωπότητα και όχι μόνο τους Βουδδιστές.
Στην ίδια εποχή με τον Βούδδα, έχουμε την εμφάνιση του μεγάλου δάσκαλου Θαλή του Μιλήσιου, που έτσι όπως μας έχει μεταφερθεί έως σήμερα και λόγω των προσπαθειών του να εκφραστεί μέσα από την ίδρυση της έννοιας της Επιστήμης, έχει παραβλεφθεί ότι βασικά ήταν ένας φιλόσοφος, ένας δάσκαλος και έχουμε βάσιμες υποψίες ότι ήταν ένας φωτισμένος και αυτός. Αλλά μέσα στο περιβάλλον που γεννήθηκε και έζησε και που ανθούσαν τα μυστήρια και λόγω του έργου το οποίο είχε αναλάβει της απεξάρτησης από τα κλειστά μυστήρια, αλλά και την χειραφέτηση από τον μυθολογικό και τον Ομηρικό συμβολισμό, δεν δήλωσε επίσημα το βίωμα του αυτό. Με την ευκαιρία να πω ότι υπάρχει πιθανότητα και οι τρεις πρώτοι Ίωνες διδάσκαλοι Θαλής, Αναξίμανδρος και Αναξιμένης να ήταν και οι τρεις φωτισμένοι και δεν ήταν φυσικά οι μοναδικοί στην πορεία της ιστορίας. Κάτι φυσικά που δεν μπορούμε να βεβαιώσουμε προς το παρόν και ούτε είμαστε εμείς σε θέση για μια τέτοια επιβεβαίωση.
Ο Βούδδας από την Ινδική Ανατολή και ο Θαλής από την Ελληνική Δύση θα πρέπει να προσεχθούν περισσότερο ως προς την σχέση τους. Στον Βούδδα φαίνεται η 1η ακτίνα της Φώτισης του και η 5η ακτίνα της επιστήμης της ζωής της Αφροδίτης, ενώ στον Θαλή η παρουσία της 1ης ακτίνας της φώτισης του παραμένει μέχρι σήμερα μυστική, αλλά πιστεύω κάποτε αυτά θα γίνουν γνωστά. Το ανώτατο επίπεδο στο οποίο βίωσε την ζωή του, μετατρέποντας την εμπειρία σε γνωσιακό υλικό, σε επιστήμη, απαιτεί μια πολύ βαθιά ασκητική και καθαρτική. Διότι αυτός ο μεγάλος δάσκαλος που είναι ο πατέρας όλου του σημερινού πολιτισμού, σαφώς είχε βιωματική σχέση με τις ασχολίες του. Γι’ αυτό όλοι πήγαιναν σε αυτόν για να πάρουν τα μηνύματα ζωής από αυτόν και τον είχαν σαν πατέρα και ηγέτη τους, όπως πχ ο Σόλων, ο Πυθαγόρας κλπ. Φυσικά η επιστήμη στον Θαλή συμβαδίζει με την φιλοσοφία και την ηθική συνθετικά, όπως ήταν το μεγάλο ιδανικό που αναδύθηκε από την μεγάλη σχολή της Ιωνίας. Πρόκειται για το ανώτατο στάδιο σύνθεσης του ανθρώπου, όπου η ζωή βιώνεται ως ένα επιστημονικό δρώμενο και αποτελεί βιωματική σύνθεση της ηθικής, της φιλοσοφίας και της επιστήμης, το οποίο βίωμα είναι ακριβώς η σήμερα ονομαζόμενη θρησκευτική συνείδηση. Ενότητα που δεν έχουν ακόμα φθάσει οι σήμερα ασχολούμενοι διασπαστικά και εξειδικευμένα μόνο με την επιστήμη, την ηθική, την φιλοσοφία ή την θρησκεία.
Την ημέρα του Βεσάκ λένε ότι ο Βούδδας μαζί με κάποιους ανώτερους δασκάλους και μάλιστα και με συμμετοχή του Χριστού, κατέρχεται επί του κατώτερου αιθερικού πεδίου της Γης και αυτό είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να προσπαθήσει να έλθει κάποιος σε επαφή με τα ρεύματα που δημιουργούνται από όλα τα συμμετέχοντα όντα δασκάλους, αγγέλους, κλπ. Η συνήθης εξαγνιστική προετοιμασία και στάση συντονισμού κρατάει για άλλους μία μέρα πριν την πανσέληνο και μία μέρα μετά (σύνολο 3 ημέρες), κάποιους άλλους 2,5 ημέρες πριν και 2,5 ημέρες μετά (σύνολο 5 ημέρες), ή 5 ημέρες πριν και 5 ημέρες μετά (σύνολο 10 ημέρες). Η φετεινή πανσέληνος του Ταύρου για όσους ακολουθούν τον τροπικό ζωδιακό όπως κάνει το μεγαλύτερο μέρος των δυτικών είναι την Δευτέρα 4 Μαΐου 2015, 6:42 (π.μ.). Ενώ για όσους χρησιμοποιούν τον αστρικό ζωδιακό (όπως πχ ή Ινδική αστρολογία με την ayanamsa της lahiri) που είναι και αυτό που πραγματικά συμβαίνει στο στερέωμα, η πανσέληνος της 4ης Μαΐου είναι στον Κριό. Ενώ η πανσέληνος στον Ταύρο γίνεται στις 2 Ιουνίου 2015 19:18 (ώρα Ελλάδος). Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών εορτάζει την Βεσάκ στις 2 Ιουνίου 2015. Εμείς πιστεύουμε ότι και στις δύο ημερομηνίες θα υπάρξει η συμμετοχή των Μεγάλων Όντων.