Θεόδωρος Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνης

Στη φετινή γενέθλιο επέτειο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ήθελα να συντάξω κάποια έστω ελάχιστη αναφορά σαν απότιση τιμής σε αυτόν τον αξιοθαύμαστο άνθρωπο. Φέτος είναι 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και 251 χρόνια από την γέννηση του Κολοκοτρώνη. Ο αριθμός 251 έχει κάτι όμορφο, γιατί μας θυμίζει ότι κατά την επανάσταση ο Κολοκοτρώνης ήταν 51 χρονών. Ομοίως και για όλους τους αγωνιστές του 1821 η φετινή επέτειος της γέννησής τους είναι 200 χρόνια συν την ηλικία που είχαν τότε. Αυτό έχει ένα ρομαντικό στοιχείο, μια αίσθηση επανεκκίνησης πιο έντονη.

Όπου και να ψάξει κάποιος θα δει πως όλοι αναφέρουν ημερομηνία γέννησης 3 Απριλίου 1770. Η ημερομηνία αυτή έχει δοθεί από τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του και έπρεπε να τα αναζητήσω για να δω τι ακριβώς αναφέρεται, καθώς έχω συνηθίσει να πέφτω στο «σπασμένο τηλέφωνο» των διαφόρων αρθρογράφων, ακόμα και «ειδικών».

Συγγραφέας των απομνημονευμάτων είναι ο Γεώργιος Τερτσέτης, που κατέγραψε αυτά που του υπαγόρευσε ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης, επί δύο μήνες, το καλοκαίρι του 1836. Τα απομνημονεύματα εκδόθηκαν 10 χρόνια μετά την αφήγηση του Κολοκοτρώνη και τρία χρόνια μετά τον θάνατο του,το 1846. Έχουν τίτλο “ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ – από τα 1770 έως τα 1836”, σε έκδοση: Τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως. Εκεί ο Κολοκοτρώνης αφηγείται κατά λέξη:

Βρίσκοντας τελικά το πρωτότυπο κείμενο, λύθηκε το πρόβλημα του ημερολογίου, γιατί είναι σαφές ότι ο Κολοκοτρώνης αναφέρεται στο Παλαιό Ημερολόγιο που ίσχυε τότε στην Ελλάδα. Αλλά τότε ανέκυψε άλλο πρόβλημα πολύ πιο δυσεπίλυτο. Τα προγράμματα αστρολογίας που χρησιμοποιώ για την 3η Απριλίου 1770 παλαιού ημερολογίου δεν έδιναν Δευτέρα, αλλά Σάββατο σαν ημέρα. Βέβαια δεν μπορεί όλα τα προγράμματα αστρολογίας να σφάλλουν, αλλά και πάλι δεν ήταν ασφαλές όλο αυτό το περιβάλλον. Κάτι συνέβαινε και ζητούσε επίλυση.

Στην αναφορά του ο Κολοκοτρώνης δίνει δύο στοιχεία, την ημερομηνία και το ότι ήταν Δευτέρα του Πάσχα. Το δεύτερο είναι πιο εύκολο να το θυμάται κανείς και άρα πιο αξιόπιστο. Πότε λοιπόν ήταν το Πάσχα το 1770; Ένα ερώτημα που για να απαντηθεί με βεβαιότητα δεν είναι καθόλου απλό. Η πληροφορία που υπάρχει σε εφημερίδες, εγκυκλοπαίδειες (Britannica, Wikipedia κτλ) κ.α. είναι τόσο χαοτική και αλληλοσυγκρουόμενη που μέσα στο μη αληθινό χάνεται και το αληθινό.

Έτσι ξεκίνησε το βαθύ μονοπάτι των υπολογισμών του Πάσχα. Για να μην σας κουράσω, να πω μόνο ότι μου πήρε πολλές μέρες για να αποκτήσω βεβαιότητα και για να γίνει αυτό χρειάστηκε να φτιάξω δική μου εφαρμογή υπολογισμού του Πάσχα στον υπολογιστή μου. Αυτό διότι οι πίνακες που υπάρχουν υπολογισμού του Πάσχα, ακόμα και από μαθηματικούς, είτε είναι απρόσεκτα συνταγμένοι, είτε ανήκουν σε κάτοικους άλλων κρατών, που είχαν το Νέο Ημερολόγιο πολύ πριν από εμάς και ο καθένας κατά το πώς συνέβη η αλλαγή. Όποιος έχει ασχοληθεί με το θέμα ξέρει τι γίνεται. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά δαιδαλώδες ζήτημα.

Το αποτέλεσμα είναι ότι το Πάσχα του 1770 ήταν στις 4 Απριλίου. Άρα η 3η Απριλίου δεν είναι η Δευτέρα του Πάσχα, αλλά η 5η Απριλίου. Δεν μπορώ να μην εκφράσω και τις τεράστιες απορίες μου. Ο Κολοκοτρώνης μπορεί να έκανε λάθος; Τότε που γεννήθηκε οι Έλληνες της Πελοποννήσου και όχι μόνο, ζούσαν κυνηγημένοι από τους Τούρκους, μετά την αποτυχία της πρώτης επανάστασης, τα Ορλωφικά. Οι Τούρκοι πέρασαν σε παραδειγματικές τιμωρίες, λεηλασίες και καταστροφές που τόλμησαν οι ραγιάδες να σηκώσουν κεφάλι και κυρίως για να μην το ξανατολμήσουν.

Το πιθανότερο είναι ότι η μητέρα του ήταν μόνη, χωρίς τον πατέρα του κοντά. Ο πατέρας του Κωνσταντής Κολοκοτρώνης μαζί με τον αδελφοποιτό του Παναγιώταρο ήταν γνωστοί ως οι δύο «απροσκύνητοι» του Μοριά. Μετά την αποτυχημένη επανάσταση του 1770 (Ορλωφικά) έστησαν το ορμητήριο τους επάνω στον Ταΰγετο και από εκεί έκαναν καταστροφικές επιδρομές στους Τούρκους. Οι επιτυχίες τους ήταν τόσες, που άρχισαν να παίρνουν θάρρος και οι υπόλοιποι Έλληνες ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Οπότε το πιθανότερο είναι ότι ο πατέρας του ήταν στα λημέρια τους στον Ταΰγετο.

Η μητέρα του θα είχε διαφύγει στο βουνό για να σωθεί και όπως μας αφηγείται ο ίδιος, τον γέννησε κάτω από ένα δέντρο επάνω σε ένα βουνό, το Ραμαβούνι! Οι λύκοι, γεννιούνται λύκοι, δεν γίνονται. Ακόμα και η γέννησή του έπρεπε να είναι μέσα σε ταραχές και μπαρουτοκαπνισμένη! Πάντως η μητέρα του ήταν ευκολότερο να θυμάται ότι ήταν Δευτέρα του Πάσχα, από το να θυμάται και την ακριβή ημερομηνία. Κάποιος μικρός μονός αριθμός ήταν.

Τώρα ο χάρτης του μπορούσε να καταστρωθεί. Στο τέλος όλης αυτής της προσπάθειας, ένα μεγάλο και αποτρόπαιο ερώτημα πλανιόταν και ακόμα πλανιέται γύρω μου: μα κανένας μέχρι τώρα δεν έχει ανακαλύψει το σφάλμα αυτό; Στις 3 Απριλίου που πέρασε, οι μεγαλύτερες εφημερίδες έκαναν τιμητικά επετειακά πρωτοσέλιδα για τον μεγάλο Αρχιστράτηγο των Αγώνων. Απ’ ότι φαίνεται, ναι· κανένας! Υπάρχει πάντως μία εξήγηση σ’ αυτό. Η άγνοια και η τεράστια δυσκολία στον υπολογισμό του Πάσχα. Είναι μια υπόθεση σαν την Σιβηρία, που λέει και το ανέκδοτο, όλοι ξέρουν πού είναι, αλλά κανένας δεν θέλει να πάει.

Όταν σκέφτεται κανείς ένα πολεμιστή στρατηγό σαν τον Κολοκοτρώνη, θα στρέφει την προσοχή του στον Κριό και στον Άρη. Ναι μεν είναι Κριός στον Ήλιο, αλλά ο Άρης στους Ιχθείς ίσως εκ πρώτης όψεως παραξενεύει. Ας δούμε όμως τον μηχανισμό του χάρτη του και θα καταλάβουμε.

Ο Άρης και ο Ποσειδώνας, οι δύο πλανήτες – εκφραστές της έκτης ακτίνας, και ο ΒΔ, βρίσκονται στα τρία ζώδια της έκτης ακτίνας της αφιερωματικότητας και του ιδεολόγου μαχητή. Όλα τα κέντρα έκφρασης της έκτης ακτίνας, πλανητικά και ζωδιακά, βρίσκονται στον Κολοκοτρώνη ενεργοποιημένα ταυτόχρονα σε ένα ενιαίο σχηματισμό! Τον σχηματισμό του ατόμου που το κάρμα του τον σπρώχνει να βάλει όλες του τις δυνάμεις και όλη του τη γνώση στη μάχη για ένα στόχο ανώτερο. Ο αγώνας του Κολοκοτρώνη δεν ήταν μόνο εξωτερικός. Ήταν αγώνας για την έκφραση της Ψυχής του. Ήταν Εσωτερική Μαθητεία της Ψυχής του.

Οι δύο αυτοί σχηματισμοί, η Διπλή σφύρα του Θωρ και ο Μεγάλος Σταυρός στα Μεταβλητά συμπλέκονται έχοντας μία κοινή όψη, μία βάση στο τετράγωνο Ποσειδώνα – ΒΔ. Αυτοί οι δύο γίνονται τα κέντρα διαχείρισης και συμπαραγωγής της κοινής ενέργειας των σχηματισμών. Έτσι ο Ποσειδώνας παίρνει την πιο δυναμική θέση σε όλο τον χάρτη και όπως είπαμε, είναι και ο μοναδικός ανάδρομος και επίσης βρίσκεται σε αδυναμία στην Παρθένο. Αυτή η αδυναμία του ζωδίου μπορεί να τον έκανε να πιέζεται αφόρητα όταν συναντούσε εμπόδια, αλλά η τεράστια ενεργειακή του μηχανή δεν τον άφηνε να προλάβει να σταματήσει μπροστά σε τίποτα. Αυτή η συμπλοκή των σχηματισμών που είπαμε, αποτελούν τον τρομακτικών διαστάσεων μηχανισμό παραγωγής δυναμικής ενεργητικότητας που ονομαζόταν Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Η μεγάλη επικέντρωση που γίνεται στον Ποσειδώνα, με τις αδυναμίες και τις δυνάμεις του, μας έκανε να θεωρήσουμε ότι είναι πιθανό να είναι κυβερνήτης κάποιου σημαντικού ζωδίου. Οι Ιχθείς δεν τον χρειάζονται γιατί έχουν εκεί τον Άρη και θα ήταν υπερβολή και κορεσμός. Από την άλλη ο χάρτης του Κολοκοτρώνη δεν μπορεί να κατανοηθεί χωρίς τους εσωτερικούς κυβερνήτες. Έτσι το επιτυχές σύνολο της ζωής τους μας έφερε στο συμπέρασμα ότι ο Ποσειδώνας είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης του Ωροσκόπου. Έχει δηλαδή ωροσκόπο Καρκίνο. Η αδυναμία του στην Παρθένο ταιριάζει με τον Ωροσκόπο γιατί το ζώδιο του σημείου αυτού αποτελεί τον δρόμο της ψυχής και εκεί πάντα υπάρχουν αδυναμίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Έχασε και τον πατέρα του σε ηλικία 10 ετών και ταίριαζε να είναι ο Κρόνος στον πρώτο οίκο. Υπάρχουν και κάποια άλλα στοιχεία, αλλά δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο εδώ γιατί θα ανοίξει ένα ολόκληρο νέο θέμα.

Ο Ουρανός στον χάρτη του Κολοκοτρώνη έχει ένα σημαντικό ρόλο στον χάρτη, γιατί είναι ο ιεραρχικός κυβερνήτης του ηλιακού του ζωδίου, του Κριού. Γίνεται δε, η αιτία να συγκροτείται το Μεγάλο Τρίγωνο Ουρανού – Ποσειδώνα – Πλούτωνα, αυτής της Χρυσής Γενιάς των αγωνιστών του ’21. Έχουμε αναφερθεί σε αυτό εδώ και δεν θα επαναλάβουμε το σημείο αυτό. Ο Ουρανός είναι ο μόνος πλανήτης που ανήκει στην έβδομη ακτίνα που επιδιώκει να ενώσει την ιδέα με την ύλη, ενώ στην έβδομη ακτίνα ανήκει το Σεληνιακό (Αιγόκερως), όσο και το Ηλιακό (Κριός) ζώδιό του.

Ο Κολοκοτρώνης θα πρέπει να είχε κάπου σημαντικά την έβδομη ακτίνα, ίσως στο νοητικό του. Η εκτίμησή μας είναι ότι ήταν μυημένος από προηγούμενη ζωή. Η υπόθεση που ταιριάζει είναι ότι είχε πάρει την πρώτη μύηση σε άλλη ζωή και σαν Κολοκοτρώνης πρέπει να πήρε την δεύτερη και δυσκολότερη. Στην φυλακή που βρέθηκε, χρειάστηκε να ελέγξει την διπλή σφύρα του Θωρ που συμπλεκόταν με τον Σταυρό στα μεταβλητά και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο θέμα. Μια τέτοια τρομερή ενεργειακή μηχανή να μπαίνει σε απραξία και ακύρωση είναι μια πάρα πολύ σκληρή εμπειρία.

Η μελέτη ενός χάρτη δεν τελειώνει και πάντα μένουν θέματα που δεν έχουν θιγεί. Όπως έχω ξαναπεί, κάθε φορά παρουσιάζω αυτό που εκείνη τη στιγμή ρίχνει φως σε ένα θέμα και στο βαθμό που αυτό φτάνει σε μία ενιαία εικόνα – σύνθεση. Έτσι και αυτή τη φορά. Κάποια επόμενη θα συνεχίσουμε με άλλες πτυχές του χάρτη αυτού του μεγάλου Αγωνιστή, Ανθρώπου και Ιδεολόγου που αφιέρωσε όλες του τις δυνάμεις στην διεκδίκηση μιας ζωής με Ελευθερία και Δικαιοσύνη.