Το ζώδιο της Παρθένου και η Παρθενία
Το ζώδιο της Παρθένου είναι ζώδιο της υπηρεσίας στην ουσιαστική εκδηλωμένη στην ύλη μορφή της. Αλλά πως σχετίζεται με αυτό η έννοια της Παρθενίας; Στην αρχαιοελληνική παράδοση η Παρθενία έχει σαφή και σημαντική θέση. Ο Παρθενώνας στην κορυφή του λόφου της Ακρόπολης είναι ακριβώς αυτό το δείγμα. Η Παρθενία είναι η ανώτατη αρετή και απαραίτητη για την πραγματική εσωτερική πρόοδο και είναι πρωτίστως εσωτερική κατάσταση, σύμβολο της αγνότητας της Ψυχής. Είναι μάλιστα γνωστό ότι η όλη βάση του Ελληνισμού στηρίζεται και στοχεύει πρώτα απ’ όλα στον εξαγνισμό της Ψυχής. Οι καθάρσεις είναι το βασικό μέσο Προετοιμασίας, μέσω του οποίου κάποιος φθάνει στο μονοπάτι προς την Εσωτερική Μαθητεία και τον Εξαγνισμό, που στην ουσία του επέρχεται μέσω των Εσωτερικών Μυήσεων, ή μάλλον επικυρώνεται από αυτές.
Απεικόνιση της Παρθενίας γινόταν σε θηλυκές θεότητες και τέτοιες περιπτώσεις ήταν η Αθηνά, η Άρτεμις και η Εστία, ενώ δεν υπάρχουν αρσενικοί θεοί Παρθένοι. Η Παρθενία δηλ απεικονίζεται σε θηλυκά πρότυπα. Το γιατί συμβαίνει αυτό έχει πολύ βαθιά σημασία και δεν είναι απλό όπως κάποιοι εύκολα συμπεραίνουν ότι σχετίζεται με κοινωνικές συμβάσεις και τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία και την οικογένεια στις πατριαρχικές κοινωνίες. Η παρθενία ως η κατάσταση της ψυχικής αγνότητας ανήκει στις αρετές της θηλυκής όψης και επιπλέον η ψυχή είναι θηλυκή ως προς το πνεύμα που είναι το αρσενικό.
Η θηλυκή όψη είναι ενεργητική στον συναισθηματικό και επιθυμητικό κόσμο, όπου και βρίσκεται το κύριο πρόβλημα της ανθρωπότητας στην φάση αυτή της ανθρωπότητας, αλλά και του Κόσμου. Αυτό σχετίζεται με το ότι το Κοσμικό Κακό εδρεύει στο Κοσμικό Αστρικό Πεδίο και το ίδιο συμβαίνει και εντός του ανθρώπου. Το πέρασμα από τον αστρικό κόσμο – το αστρικό πεδίο – χωρίς απώλειες δεν γίνεται χωρίς τον έλεγχο των επιθυμιών, παθών και χωρίς μία ουσιαστικά επιτυχή στρατηγική αντιμετώπισης και διαχείρισης των συναισθημάτων. Επιθυμίες, πάθη και συναισθήματα αποτελούν την βάση εκκίνησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς στην συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό ο εξαγνισμός της προσωπικότητας, της συμπεριφοράς είναι κύρια εξαγνισμός της στρατηγικής διαχείρισης επιθυμιών, παθών και συναισθημάτων, που όλα αυτά ανήκουν στο αστρικό πεδίο, όπου δονούν και δημιουργούν τα βιώματα στο αστρικό μας σώμα.
Στο αστρικό σώμα οι γυναίκες είναι αρσενικές. Οι πολικότητες των σωμάτων πάνε εναλλάξ. Αν το φυσικό είναι αρσενικό, όπως συμβαίνει στους άνδρες, το επόμενο που είναι το αστρικό θα είναι θηλυκό και το μεθεπόμενο- το νοητικό- θα είναι αρσενικό. Αντίστοιχα συμβαίνει και με τις γυναίκες που έχουν φυσικό θηλυκό, αστρικό σώμα αρσενικό και νοητικό θηλυκό. Το αρσενικό πρωταρχικά είναι ισχυρότερο του θηλυκού, όπως ακριβώς συμβαίνει με το φυσικό και ορατό μας σώμα. Εδώ κρύβεται το γιατί οι άνδρες είναι αυτοί που γίνονται συνήθως επιστήμονες, φιλόσοφοι κλπ και παράγουν σημαντικότερο νοητικό έργο. Οι άνδρες έχουν νοητικό αρσενικό. Εδώ επίσης κρύβεται γιατί η αγνότητα της ψυχής αναφέρεται στις γυναίκες που είναι το ισχυρό φύλο στο αστρικό πεδίο, τον κόσμο των συναισθημάτων, επιθυμιών και παθών. Όπως οι άνδρες έχουν την δύναμη να γίνονται επιστήμονες και φιλόσοφοι, οι γυναίκες έχουν την δύναμη να γίνουν αγνές. Η δύναμη του αστρικού σώματος των γυναικών φαίνεται από το οι γυναίκες είναι έντονα συναισθηματικές. Οπότε όταν επιδιώκεται η αγνότητα, έχει περισσότερες πιθανότητες να επιτευχθεί από την θηλυκή όψη, που είναι η ισχυρή του αστρικού κόσμου. Ο δυνατός πάντα είναι ο νικητής. Έτσι τα ιδανικά της ψυχικής αγνότητας είναι θηλυκά και έτσι έχουμε θηλυκές θεές μόνο και όχι θεούς. Στην σημερινή θρησκεία αυτές οι έννοιες δεν έχουν αλλάξει και λατρεύεται η παρθενία στο πρόσωπο της Παρθένου Μαρίας. Οι γυναίκες μπορεί να κινούνται από την τεράστια (σε σχέση με τους άνδρες) συναισθηματική τους δύναμη, αλλά καθώς είναι οι ισχυρότερες, είναι και αυτές που μπορούν να επιτύχουν τις ανώτερες στρατηγικές διαχείρισης του κόσμου αυτού. Ενώ οι άνδρες ως πιο αδύναμοι σε αυτό το πεδίο, έχουν και λιγότερη δύναμη αντιμετώπισης του αστρικού κόσμου. Γι’ αυτό στην κατώτερη μαγεία που στηρίζεται επί του αστρικού πεδίου, οι γυναίκες ήταν πάντοτε ισχυρότερες. Είναι δε από όσους ασχολούνται με την μαγεία ελαχιστότατοι όσοι ξεφεύγουν από την αστρική μαγεία και προχωρούν στην Θεουργία.
Αυτοί όλοι οι προβληματισμοί κορυφώνονται μέσα στο ζώδιο της Παρθένου. Η καθοδήγηση προσφέρεται από την ίδια την ονομασία του ζωδίου και την έννοια της Παρθενίας. Το ζώδιο της Παρθένου είναι ζώδιο της υπηρεσίας, αλλά πρέπει να αποκτήσει Διάκριση κάποιος, ώστε να προσφέρει τις υπηρεσίες του για το Ανώτερο Καλό το δικό του και των άλλων. Δηλ να προσφέρει υπηρεσίες, εκεί που οι στρατηγικές διαχείρισης του συναισθήματος και των επιθυμιών είναι εξαγνισμένες και ωθούνται από ανώτερα κίνητρα. Όπου κάθε φορά βρίσκει κανείς κάθε φορά το ανώτερο. Από αυτές τις τάσεις προέρχεται το ότι οι άνθρωποι της Παρθένου είναι συνήθως ιδεολόγοι κάποιου ιδανικού. Έτσι η Παρθένος είναι μεν ένα ζώδιο της υπηρεσίας, αλλά δεν μπορεί να είναι επιτυχής η υπηρεσία του, αν δεν είναι ταυτόχρονα ένας ουσιαστικός Κριτής του κόσμου, λειτουργώντας ως η Λυδία λίθος του ιδανικού.
Από το ζώδιο της Παρθένου εκπορεύεται η πρωταρχική έννοια της Διάκρισης στην οποία αναφέρονται όλες οι εσωτεριστικές σχολές σήμερα, αλλά και στην αρχαιότητα, θεωρώντας την πρώτη αρετή που πρέπει να αποκτηθεί. Αυτή η πρωτιά επισυμβαίνει στο ζώδιο της Παρθένου και γι’ αυτό το ζώδιο αυτό είναι η βάση εκκίνησης κάθε εσωτερικής πορείας. Αυτά διαφαίνονται και από τους κυβερνήτες του ζωδίου. Ο Ερμής ως εξωτερικός κυβερνήτης δείχνει τις νοητικές εργασίες που πρέπει να γίνουν επί του υλικού κόσμου ώστε να προετοιμαστεί η βιωματική βάση στην οποία θα ριζώσει η Διάκριση. Η Σελήνη ως εσωτερικός κυβερνήτης – που υποκρύπτει τον Ήφαιστο – δείχνει τις διεργασίες που απαιτούνται να γίνουν κατά το εσωτερικό βίωμα της Παρθένου, που σχετίζονται με την Παρθενία, τις καθάρσεις και τον εξαγνισμό που ήδη αναφέραμε. Ιεραρχικός κυβερνήτης είναι ο Δίας και σε αυτό συμβολίζεται ακριβώς η βαθύτερη ουσιαστική παρουσία του ζωδίου αυτού, που είναι το να προσφέρει την ουσία της Διάκρισης, ώστε η τροφοδοσία του Κόσμου να είναι Δίκαιη και να μην δίνονται τα Άγια τοις κυσί, που λέει η Γραφή. Συνθήκη που αναφέρεται στην μυθολογική παρουσία της κόρης του Δία, Αστραίας. Η Αστραία έφυγε από την γη, όταν μετά το Χρυσούν Γένος η ανθρωπότητα κρίθηκε ανίκανη να λαμβάνει τον Άρτο και τις ουσιαστικά ζωοδότριες δυνάμεις που εκπορεύονται από τον κόσμο του Πνεύματος. Αναλαμβάνει δε ο πλανήτης Δίας την ιεραρχική κυβέρνηση του ζωδίου, καθώς και πάλι το σχέδιο του θεού Δία ήταν αυτό που θα οδηγούσε την ανθρωπότητα στην προηγούμενη χαμένη της αίγλη μέσω των μυήσεων, μέσα στο οποίο εργαζόμαστε και εμείς σήμερα. Εδώ να αναφέρουμε ότι η Αστραία κατέχει την ικανότητα να κατευθύνει τους κεραυνούς του Δία. Αυτό ας το συγκρατήσουμε και ας το συνδέσουμε με τα προηγούμενα και τα επόμενα για το ζώδιο της Παρθένου. Από την Αστραία και την ιστορία της έχει πάρει το όνομα του το ζώδιο της Παρθένου. Η Αστραία αποσύρθηκε στον Όλυμπο απογοητευμένη από το ότι στους ανθρώπους πλέον βασίλεψε η αδικία και από εκεί καταστερώθηκε στον αστερισμό της Παρθένου, επειδή έμεινε αγνή παρθένος από το κακό. Η Αστραία είναι εκπρόσωπος της Θείας Δικαιοσύνης και αυτό σχετίζεται με την παρουσία του Δία ως ιεραρχικού κυβερνήτη του ζωδίου. Ενώ ο Κρόνος σχετίζεται με την γήινη Δικαιοσύνη και την εκδήλωση των εξισορροπητικών μηχανισμών του Κάρμα.
Η απαιτούμενη Παρθενία έρχεται από τις διεργασίες στο ζώδιο αυτό για την απόκτηση διάκρισης επί του αστρικού πεδίου (του κόσμου των συναισθημάτων) μέσω του φυσικού κόσμου. Δηλ πρέπει να κοιτάμε τι πράττει κάποιος και όχι το τι λέει. Όπως ήδη είπαμε το αστρικό πεδίο είναι η κύρια βάση εξόρμησης της συμπεριφοράς (άρα των πράξεων) των προσωπικοτήτων της σημερινής ανθρωπότητας. Αυτή την ανάγκη για εσωτερική διάκριση βιώνει ο γεννημένος με έντονη παρουσία στο ζώδιο της Παρθένου, αφυπνίζοντας έτσι την Σελήνη ως εσωτερικό κυβερνήτη και ταυτόχρονα αρχίζοντας να αντιλαμβάνεται συνολικά την ύπαρξη και την λειτουργία των Εσωτερικών Κυβερνητών. Βιώνει δε με επιτυχία την πλευρά της Σεληνιακής επίδρασης, όταν έρχεται η στιγμή της παρατήρησης του αποτελέσματος της υπηρεσίας που πρόσφερε ο άνθρωπος του ζωδίου αυτού. Προσφέρει την υπηρεσία του και μετά βλέπει πχ ότι εκεί που την πρόσφερε ήταν μη κατάλληλη επένδυση, ίσως δει ότι ο παραλήπτης της υπηρεσίας είναι αχάριστος, ή άπληστος, ότι δεν αναγνωρίζει την αξία της συνεισφοράς του, ίσως δει γενικά να χρησιμοποιείται η ενέργεια της υπηρεσίας του εγωιστικά και άδικα. Τότε ξυπνάνε μέσα του τα σκιρτήματα της οδού που χαράσσει η Σελήνη ως κυβερνήτης του ζωδίου.
Ο άνθρωπος του ζωδίου αυτού φαίνεται ένα άτομο χαμηλού προφίλ, πάντα πρόθυμος να υπηρετήσει και κάποιοι να προσπαθούν να τον εκμεταλλευτούν. Γι’ αυτό για τα άτομα με επίδραση από την Παρθένο όταν αρρωσταίνουν ή έχουν οποιαδήποτε μορφή κατάπτωσης πρέπει να αναζητούν την αιτία πρώτα στο να ανακαλύψουν τους βρικόλακες της ενέργειας του στο περιβάλλον του. Οι άνθρωποι της Παρθένου είναι πρόσφορο έδαφος για βρικόλακες. Αλλά με αυτή την διαθεσιμότητα του και την υποχωρητικότητα του, ο άνθρωπος της Παρθένου κερδίζει την εσωτερική του ελευθερία για αυτοέλεγχο και ανάπτυξη της Διάκρισης. Όταν ο άλλος έχει δεχθεί την υπηρεσία του ανθρώπου της Παρθένου και απολαμβάνει τα αγαθά αυτής της προσφοράς, αν είναι άπληστος και αχάριστος, θα είναι απορροφημένος στην απόλαυση αυτών που δέχθηκε και δεν θα μπορέσει να δει τον άνθρωπο της Παρθένου, καθώς περνάει στα ενδότερα του για να βγάλει τις αποφάσεις του με την αυτοπαρατήρηση του. Αυτό το σημείο είναι που σχετίζεται με την ανάπτυξη της διαισθητικότητας και που ερμηνεύεται από την ύπαρξη της Σελήνης ως εσωτερικού κυβερνήτη, ενώ στην κλασσική αστρολογία αυτό το σημείο δεν αναγνωρίζεται και δεν ερμηνεύεται επαρκώς. Ειδικά αν μείνει κάποιος στο να θεωρήσει τον άνθρωπο της Παρθένου κριτικό μόνο εξ αιτίας της παρουσίας του Ερμή στο εξωτερικό πεδίο της ζωής, αφού είναι εξωτερικός κυβερνήτης. Μην ξεχνάμε ότι οι εσωτερικές ιδιότητες του Ερμή ξεδιπλώνονται στο ζώδιο του Κριού.
Επανερχόμενοι στην μυθολογική μας παρατήρηση να πούμε ότι οι τρεις παρθένες θεές (Αθηνά, Άρτεμις και Εστία) είναι και οι κύριες θεές που ασκούν αμφισβήτηση και επιβλέπουν τα έργα και τις ημέρες της θεάς Αφροδίτης, εκπρόσωπο της ζωής στον κόσμο του Ωραίου. Η αμφισβήτηση και η συχνή εναντίωση τους φυσικά αποσκοπεί στον έλεγχο της πιθανότητας το Ωραίο να επιδιωχθεί και να βιωθεί διασπασμένο από την ενότητα του με το Αγαθό και το Αληθές με τα οποία συνιστά την Θεία Τριάδα των Ελλήνων. Η Αθηνά εκπροσωπεί την αναζήτηση της αλήθειας την οποία αναζητά το άτομο της Παρθένου με τους μηχανισμούς προσφοράς και ελέγχου, αλλά και άλλες στρατηγικές μεθόδους. Η τοξότρια Άρτεμις υπάρχει εδώ και εκφράζεται με την παρουσία της Σελήνης ως εσωτερικού κυβερνήτη και η Εστία βρίσκεται επίσης εδώ καθώς είναι αυτή που ανάβει την φωτιά του βωμού, το κέντρο, την Εστία της ύπαρξης, που σχετίζεται με το ότι το ζώδιο της Παρθένου, όπως ήδη είπαμε, είναι το σημείο όπου ξεκινάει η εσωτερική πορεία.
Εδώ πραγματώνεται η Διάκριση και δημιουργείται το Ιερό, ο εσωτερικός τόπος (οι συνάψεις) που η Διάκριση θα έχει σαν σπίτι της, σαν Εστία εκκίνησης, ωρίμανσης και καρποφορίας. Η εσωτερική Εστία δημιουργείται με την απόκτηση της πρώτης απαιτούμενης αρετής της Διάκρισης που ήδη αναφέραμε. Του φωτός και της λειτουργίας της εσωτερικής Εστίας, που άπαξ και φτιαχτεί θα υπάρχει για πάντα για να φιλοξενήσει και να προσφέρει τόπο διαμονής και για τις επόμενες αρετές, συντηρητής είναι η Εστία. Η Εστία δηλ εκκινεί την ύπαρξη και την παρουσία της στη ζωή του ανθρώπου στο ζώδιο της Παρθένου. Εδώ δημιουργείται το έδαφος, δημιουργούνται οι συνάψεις που θα εγκαθιδρύσουν ένα νέο άνθρωπο μέσα μας. Τον άνθρωπο αναζητητή της αλήθειας που θα γίνει Μαθητής της στην συνέχεια.
Σε αυτές τις παρατηρήσεις πάνω στις τρεις θεές κρύβεται το ότι ο πλανήτης Αφροδίτη βρίσκεται σε πτώση στο ζώδιο της Παρθένου και λειτουργεί με προσκόμματα. Είναι γιατί η επιδίωξη της εσωτερικής ενότητας απαιτεί την εγκράτεια στα βιώματα του Ωραίου, ώστε να εξασφαλιστεί ότι ο άνθρωπος δεν επιδιώκει τις απολαύσεις του Ωραίου με συγκρουσιακό τρόπο, κάτι που διαστρεβλώνει και αυτή τούτη την έννοια του Ωραίου. Δεν είναι ικανοποιητική η άποψη που δίνεται από την κλασσική αστρολογία ότι ο Ερμής είναι πολύ κριτικός και η κριτική αυτή τάση μπλοκάρει τις Αφροδισιακές δραστηριότητες. Αυτό δεν ισχύει παρά μόνο αν περιορίσει κάποιος τις έννοιες και τις «κουτσουρέψει», αφού ο θεός Ερμής και η θεά Αφροδίτη σμίγουν δημιουργώντας μάλιστα ένα υπέροχο απόγονο τον Ερμαφρόδιτο τον τόσο λίγο κατανοητό και τόσο παρεξηγημένο ένθεν κακείθεν. Δεν είναι λοιπόν η κριτική το βίωμα του Παρθένου με την έννοια που δίνουμε σ’ αυτήν στην καθημερινότητα. Ο στόχος της Παρθένου είναι πολύ βαθύτερος και προσπαθεί να προσδεθεί στους βαθείς τόπους της ύπαρξης. Ο πόνος στο βίωμα της Παρθένου είναι υπαρξιακός και καθαρά Σεληνιακής φύσεως και κάποια στιγμή οδηγεί στην σωστή κατεύθυνση. Το βίωμα της Παρθένου οδηγεί στην Κάθαρση και την κατανόηση της αξίας της.
Από αυτό προέρχεται και το ότι σε κατώτερες εκφράσεις της η Παρθένος γεννάει τον υποχονδριακό με την καθαριότητα και γενικά η έλξη προς την καθαριότητα σχετίζεται με τις επιδιώξεις της έννοια της Παρθενίας. Στην ουσία ακόμα και στα πιο απλά άτομα που επηρεάζονται από το ζώδιο αυτό και έχουν έφεση προς την καθαριότητα είναι που ζητείται η εσωτερική καθαριότητα και όχι η εξωτερική. Αυτό είναι που δεν γίνεται συνήθως κατανοητό και το σημείο στο οποίο οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν όσους έχουν κάποια ισχυρή παρουσία στο ζώδιο της Παρθένου (πχ Ήλιος, Σελήνη, Ωροσκόπος, Μεσουράνημα). Αυτό θα λέγαμε επίσης έχει να κάνει και με το ότι όσοι έχουν σχέση με την Παρθένο δεν θεωρούνται συναισθηματικοί, αλλά περισσότερο εγκεφαλικά άτομα. Αυτό οφείλεται στο ότι η Σελήνη υποκρύπτει τον Ήφαιστο που είναι δύσκολος στην ανάγνωση του και περιέχει μία απαλλοτριωμένη κατάσταση από το συναίσθημα, λόγω της ιδιοσυγκρασίας της Πρώτης Ακτίνας της οποίας είναι εκφραστής και έχει σχέση με την Βούληση. Η Βούληση είναι διαφορετική από την Επιθυμία, προέρχονται από διαφορετικούς κόσμους και αυτό πρέπει να κατανοηθεί τι είναι και τι σημαίνει. Η Βούληση προέρχεται από τον κόσμο του Πνεύματος, ενώ η Επιθυμία είναι του αστρικού πεδίου και της Προσωπικότητας. Αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση της διαφοράς του Καρκίνου που έχει εξωτερικό κυβερνήτη την Σελήνη σε σχέση με την Παρθένο που την έχει ως εσωτερικό. Οι εξωτερικοί κυβερνήτες επηρεάζουν την εσωτερική ψυχική ζωή αφότου αφυπνιστεί, ενώ οι εξωτερικοί κυβερνήτες επηρεάζουν την ζωή της Προσωπικότητας μας.