Χειμερινό Ηλιοστάσιο, 2020 (μέρος β’)

Όπως ήδη είπαμε στο πρώτο μέρος αυτής της εργασίας θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε, για πρώτη φορά δημόσια σε αυτό το άρθρο, σε ένα ενιαίο και συνεργαζόμενο σύνολο την παραδοσιακή με την εσωτερική αστρολογία. Θα ξεκινήσουμε με το ότι οι παραδοσιακοί αστρολόγοι λένε ότι ο Υδροχόος είναι η χαρά του Κρόνου και τον θεωρούν κυβερνήτη του κατά την διάρκεια της ημέρας (ωροσκόπια στα οποία ο Ήλιος δεν έχει δύσει). Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ο Κρόνος παραδοσιακά εκπροσωπεί τα όρια, τις καταλήξεις, περιλαμβάνοντας τον θάνατο, την αιχμαλωσία, την εξαθλίωση, την στέρηση και την φτώχεια. Αντιπροσωπεύει τις δομές, την υπευθυνότητα, την σοβαρότητα, το σκοτάδι, το βάρος. Είναι οι πατρικού τύπου αυθεντίες που δίνουν τους ορισμούς των εννοιών της ζωής μας, όπως είναι ο πατέρας, ο δάσκαλος στο σχολείο, ο παπάς, ο αστυνόμος, ο υπουργός κ.ο.κ. Σήμερα μάλιστα θα πρέπει να ενταχθούν στην Κρόνεια επικράτεια και οι δημοσιογράφοι γιατί η πλειονότητα από τότε που ο Τύπος έγινε η τέταρτη εξουσία, ασκούν περισσότερο έργο καθορισμού των εννοιών και εξουσίας παρά πληροφόρησης. Ο Κρόνος επίσης έχει σχέση με τις μοναχικές καταστάσεις, τους περιορισμούς, τους εγκλεισμούς και γενικά με τις καταστάσεις παγίδευσης, όπως είναι η εξάρτηση από τα ναρκωτικά, η φυλάκιση, οι εξορίες.

Το γραμμικό σύμβολο του Υδροχόου είναι δύο γραμμές ανεξάρτητες η μία της άλλης, κυματιστές και κινούνται παράλληλα, με όμοιο τρόπο. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει μία πολικότητα στο ζώδιο αυτό, τον χαρακτήρα της και την μορφή της. Ενώ όμως στους Ιχθείς η πολικότητα των δύο ιχθύων είναι δεμένη με μία λωρίδα, στον Υδροχόο δεν υπάρχει δέσιμο, εξάρτηση του ενός πόλου από τον άλλο.

Πράγματι ο Υδροχόος έχει χαρακτηριστικό του την αίσθηση της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας. Είναι ζώδιο του αέρα και αυτό δείχνει την θερμή και υγρή φύση του. Το θερμό δείχνει την διασταλτικότητα, την κατεύθυνση της δράσης προς τα έξω. Η υγρή φύση λειτουργεί συνδετικά και ωθεί στην δημιουργία ομάδων, κοινωνιών. Αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά δρουν τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Με αυτά τα χαρακτηριστικά Κρόνου και Υδροχόου, γιατί άραγε ο Κρόνος έχει ως τόπο της χαράς του τον Υδροχόο;

Στον Υδροχόο ο Κρόνος χαίρεται, γιατί βρίσκει ευκαιρία να ασκήσει ιδανικά τις βαρυτικές και διαμορφωτικές του δυνάμεις και μάλιστα εκτός του ζωδίου του Αιγόκερω. Κάτι σημαντικό γι’ αυτόν τον εσωστρεφή. Βρίσκει «ακροατήριο» στην ελαφρότητα του Υδροχόου και ενεργοποιεί την αριστεροζωδιακή του, υλιστική τάση και μάλιστα στο ανώτερο επίπεδο, το νοητικό.

Ο μέσος Υδροχόος είναι ο ιδανικός υπάλληλος μιας εταιρείας που πρόθυμα θα φοράει την χαρακτηριστική κονκάρδα και το μπλουζάκι της εταιρείας του παντού. Τάσσεται εύκολα σε πυραμιδικές οργανώσεις εταιρειών και γίνεται ένας δυναμικός εκφραστής των κατευθύνσεών τους. Ο υλιστικός Υδροχόος βάζει ότι έχει σε μία εξωτερική βιτρίνα και συνήθως πίσω από την βιτρίνα δεν έχει παρά κενότητα. Η βιτρίνα και το κενό υποστηρίζονται από τον ελιτισμό του και η αλήθεια είναι ότι ξέρουν να φτιάχνουν βιτρίνες. Έτσι γίνεται, όταν του ικανοποιήσουν τις υλικές επιδιώξεις, ο άνθρωπος – βιτρίνα, ένας καλός οπαδός, ο cheerleader, ο κλασσικός τύπος γιάπη (αυτός που είναι συνέχεια στην κατάσταση να λέει … γιούπιιι!). Να ξέρετε ότι δεν θεωρητικολογώ χωρίς λόγο. Αυτά θα τα δούμε να έρχονται και να κορυφώνονται.

Ο Κρόνος έτσι μπορεί και δρα καθορίζοντας το παιχνίδι σύροντας τον χωρίς εσωτερικό και ενιαίο σκελετό Υδροχόο με τις κοινωνικά εξωστρεφείς τάσεις, προς την πύκνωση, την αποκρυστάλλωση της σκληρής και βραχώδους φύσης του Αιγόκερω. Έλκει το άτομο από τον Υδροχόο στον Αιγόκερω, εφαρμόζοντας τον Νόμο της Βαρύτητας επάνω στον ζωδιακό. Έτσι παίρνει θέση, στηρίζοντας στην πρωτογενή της μορφή θα λέγαμε, την αριστερόστροφη και υλιστική πορεία του ζωδιακού. Δεν ήταν παραδοσιακά κυβερνήτης πχ του Τοξότη οπότε να έλκει προς τα εμπρός, στο ζώδιο του τον Αιγόκερω, αυτό ήταν έργο του Δία. Παραδοσιακά έλκει προς τα πίσω, από τον Υδροχόο στον Αιγόκερω. Ας τα σκεφτούν αυτά οι ενδιαφερόμενοι για την αστρολογία.

Ο Κρόνος ως ημερήσιος κυβερνήτης στον Υδροχόο, έρχεται σε αντίθεση και έντονη συνεργασία με τον Ήλιο που κυβερνάει το απέναντι ζώδιο του Λέοντα και εδώ δεν μας έχουν αφήσει τις βαθύτερες πληροφορίες οι αρχαίοι αστρολόγοι, γιατί εκείνες τις εποχές δένονταν από μυητικούς όρκους. Πολύ δύσκολα οι παλιοί αστρολόγοι μπορούσαν να ερευνήσουν τα βαθύτερα μυστικά, αλλά και οι σημερινοί που προσκολλώνται σε ότι γραφόταν ή διδασκόταν στις εξωτερικές σχολές της αστρολογίας. Ο Πτολεμαίος έδινε μία σφαιρική επιφάνεια από όπου μπορούσε να αφυπνιστεί η ενωτική διαισθητικότητα των μαθητών του. Είναι ο δρόμος του τόσο παρεξηγημένου Ευκλείδη που ήταν ένας σαμάνος του συμβολισμού.

Αυτά στην εποχή μας ξεπεράστηκαν σε αφάνταστο βαθμό για τα παλαιά δεδομένα. Λόγω του ότι καθώς εισερχόμαστε σιγά-σιγά στην εποχή του Υδροχόου, ενδυναμώθηκε η σχέση των Διδασκάλων της Σοφίας με την ανθρωπότητα και ειδικά με όσους μπορούν να ανταποκριθούν. Έτσι μας δόθηκαν μέσω της εσωτερικής αστρολογίας, μεγάλα μυστικά που βρίσκονται πλέον εδώ μαζί μας για όσους θελήσουν να ανοίξουν τις αγκαλιές τους και να τα κρατήσουν.

Ένα από αυτά είναι το ότι ο Κρόνος είναι ο πλανήτης της Ευκαιρίας. Δεν θα προχωρήσουμε περισσότερο στην έννοια αυτή γιατί θα ξεφύγουμε πολύ από το θέμα μας. Αυτό όμως το θέμα μπορεί να μας διαφωτίσει την αντίθεση των κυριαρχιών Κρόνου – Ήλιου από τον Υδροχόο προς τον Λέοντα. Παραμένει βέβαια το μυστήριο του Ουρανού για τον Υδροχόο για το πώς και υπό ποιες συνθήκες πήρε την εξωτερική κυριαρχία του ζωδίου.

Να κάνουμε εδώ μία νύξη. Όταν κάνουμε το ωροσκόπιο ενός ατόμου που βρίσκεται στην αριστεροζωδιακή κατεύθυνση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και μέσα στα πλαίσια της εσωτερικής αστρολογίας την κυριαρχία του Κρόνου στον Υδροχόο. Ένα άτομο όμως με εξελιγμένη ψυχή, που έχει κάνει την αντιστροφή και κινείται στην δεξιόστροφη ζωδιακή πορεία, θα πρέπει απαραιτήτως να αντιμετωπίζεται με τον Ουρανό ως εξωτερικό κυβερνήτη του Υδροχόου.

Μπορεί να φαίνεται ότι φεύγουμε από το θέμα μας, αλλά είναι σημαντικό να καταλάβουμε αυτά τα λεπτά θέματα της αστρολογίας αν θέλουμε να μπορέσουμε να καταλάβουμε την σημαντικότητα και τα επερχόμενα γεγονότα και καταστάσεις που σηματοδοτούνται από το ουράνιο φαινόμενο της συνόδου που μελετάμε. Η κατανόηση πρέπει να έχει την μορφή της αφύπνισης και της διαισθητικής σύνθεσης που έχει το αγκυροβόλιο της στην καρδιά. Αν δεν καταλάβουμε κάτι μέσα μας, με την καρδιά, η ουσιαστική μνήμη δεν ξυπνάει. Η γνώση είναι ανάμνηση, μας επισημαίνει ο Πλάτωνας:

Επανερχόμενοι να πούμε, ότι ο Υδροχόος γίνεται στην υλιστική πορεία ο καλύτερος αποδέκτης της εξωτερίκευσης του Κρόνου, στον βωμό της επιβεβαίωσης του κόσμου του. «Φέρνει κόσμο» στο ζώδιο του τον Αιγόκερω. Ξεκινάει με την άσκηση της θεωρητικοποίησης, της φιλοσοφικής και επιστημονικής θεσμοθέτησης της τρίτης ακτίνας του και οδηγεί στην επιθυμία πύκνωσης, υλοποίησης. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του.

Το μυστικό της αριστερόστροφης, υλιστικής πορείας, όσο και της δεξιόστροφης απελευθερωτικής από την ύλη πορείας στον Υδροχόο, βρίσκεται στις ακτίνες των δύο ζωδίων. Ο Αιγόκερως εκπροσωπεί την Πρώτη, Τρίτη και Έβδομη ακτίνα και ο Υδροχόος την Πέμπτη. Στην αριστερόστροφη πορεία το άτομο του Υδροχόου θέλοντας να δεθεί περισσότερο με την ύλη, συναντάει στον Αιγόκερω την τρίτη ακτίνα και την ακολουθεί για την υλοποίηση της έβδομης. Καθώς η έβδομη τείνει να συνενώνει τα αντίθετα, το πνεύμα με την ύλη, σύρεται η σύνδεση με την πρώτη ακτίνα προς τα κάτω και έτσι επέρχεται η υλική ολοκλήρωση, παγίωση.

Στην δεξιόστροφη πορεία η πέμπτη ακτίνα έχει το χρέος να δημιουργήσει τους διαύλους και την στήριξη για την έκφραση της Δεύτερης ακτίνας της Αγάπης – Σοφίας που λειτουργεί μέσω του εσωτερικού κυβερνήτη της Δία. Αυτό το επιτυγχάνει μέσω της έβδομης ακτίνας του πλανήτη Ουρανού, όσο και με την στήριξη και καθοδήγηση της τρίτης ακτίνας την οποία χρησιμοποιεί ο Ουρανός στην Πλήρη Απελευθέρωση της ιεραρχικής του κυριαρχίας στον Υδροχόο. Με την υποστήριξη των Διδασκάλων της Σοφίας που παρέχεται όλο και περισσότερο απλόχερα, καθώς εμφανίζονται αυτά τα έντονα γεγονότα που ενεργοποιούν την εποχή του Υδροχόου.

Η Σελήνη είναι ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Υδροχόου, αλλά επειδή δεν είναι πλανήτης υποκρύπτει έναν πλανήτη. Εν προκειμένω τον Ουρανό, που έτσι γίνεται και ο ιεραρχικός κυβερνήτης του ζωδίου. Κατά την Απελευθέρωση, ο Ουρανός αποκαθιστά τον δίαυλό του με την τρίτη ακτίνα που εκπροσωπεί ο Κρόνος και η Γη. Θυμόμαστε ότι στην αρχή της Δημιουργίας συναντιόνται ο Ουρανός και η Γαία. Οι αντιστοιχίσεις δεν είναι επί του δικού μας αισθητού κόσμου αποκλειστικά. Οι πλανήτες αντιστοιχίζονται με τις κοσμικές αρχές που εκπροσωπούν, τα αρχέτυπα που σήμερα δηλώνονται με τις ακτίνες. Η Κοσμική Γαία, για την υλική μας ενσάρκωση, εκφράζεται με τον πλανήτη Γη. Αντίστοιχα υπάρχει η Γαία του πλανητικού συστήματος κ.ο.κ. Οι ακτίνες είναι αρχές που ενώνουν και διαπερνούν τα πάντα. Έτσι ο Ουρανός παίρνει την τρίτη ακτίνα από την αρχέγονη και πρωτογενή σχέση του με την Γαία. Αυτά σκεφτείτε τα και δεν θα τα βρείτε πουθενά αλλού γραμμένα από όσο έχει πέσει στην αντίληψή μου.

Έτσι μέσω της τρίτης ακτίνας φτάνει ο Υδροχόος στην ένωση ύλης και πνεύματος μέσα  απ’ την Τελετουργική Τάξη, ή την Οργάνωση της Επιστήμης της Ζωής της Έβδομης Ακτίνας. Περνάμε σε αυτή την περίπτωση της ιεραρχικής κυριαρχίας στον Υδροχόο, στην προκρόνεια περίοδο της Βασιλείας του Ουρανού επιτυγχάνοντας την άρση και την εκ του βάθους αντιμετώπιση του βασίλειου του Κρόνου. Πρόκειται για το ταξίδι της Μεγάλης Επιστροφής στην Πηγή και την αποκατάσταση της Πραγματικής Τάξης του Κόσμου που επιτυγχάνουν όσοι φτάνουν στον βαθμό του Διδασκάλου. Οι Ορφικοί έχουν πολλά να μας πουν και για τους ιεραρχικούς κυβερνήτες και σε αυτό το θέμα μας επισημαίνουν:

Το γεωμετρικό σύμβολο του Υδροχόου και η αναφορά που κάναμε νωρίτερα μας φέρνει στην μνήμη το ζώδιο των Διδύμων που είναι η πρώτη εμφάνιση της ελευθερίας και της εγκάρδιας σύμπνοιας. Το βλέπουμε στη συμπόρευση του Κάστορα και του Πολυδεύκη, της προσωπικότητας και της ψυχής, του απλού ανθρώπου με την καθαρή και ανοικτή καρδιά (Κάστορας) και του πνευματικού ανθρώπου, του μυημένου (Πολυδεύκης). Στον Υδροχόο διατηρείται αυτός ο ελεύθερος ταυτοχρονισμός των Δύο και αυτό υποκρύπτει την ενοποιό δύναμη των πάντων, την Αγάπη που εδρεύει μαζί με την Σοφία στην Καρδιά. Πρόκειται για τον θεμέλιο λίθο της ένωσης της καρδιάς με τον νου.

Στους Διδύμους έχουμε το κύριο ζωδιακό αρχέτυπο της Δεύτερης ακτίνας. Στον Υδροχόο, ζώδιο του αέρα κι αυτός, αυτή η έκφραση βρίσκεται στην ολοκλήρωση του κύκλου της έκφρασης και της δράσης της. Ενώ ο Δίδυμος βιώνει εντός την παρουσία του πνεύματός του, ο Υδροχόος κατέχει την εσωτερική πνευματική συνείδηση και επιχειρεί να την ενώσει με το «έξω» του. Ο Δίδυμος ενώνει το Πάνω με το Κάτω και ο Υδροχόος το Μέσα με το Έξω.

Το τελευταίο στάδιο της πορείας της Απελευθέρωσης μένει να είναι η απάρνηση ακόμα και της ελευθερίας για το όφελος της ολικής υπηρεσίας που έρχεται με την Θυσία στους Ιχθείς και το συνειδητό πλέον δέσιμο στα δεσμά του Μεγάλου Χρέους. Η απόλυτη υπέρβαση έρχεται στο στάδιο της συνειδητής ανάληψης του χρέους του Σωτήρα. Σε αυτό το μονοπάτι ασκούμαστε στο ζώδιο του Υδροχόου, μέσα από την οδό του Δία, του εσωτερικού κυβερνήτη του. Δεν είναι χωρίς συσχέτιση το ότι ο Ζευς Δημιούργησε το Σχέδιο της Απελευθέρωσης και της Επιστροφής στην Πηγή, που ακολουθείται διαχρονικά σε όλους τους πολιτισμούς.

Ο Υδροχόος είναι η εμφάνιση των αποτελεσμάτων στην πράξη (έξω). Αφού κάποιος έχει καθαρθεί από το κάρμα στον Αιγόκερω – κατά την δεξιόστροφη πορεία στον ζωδιακό – έρχεται στον Υδροχόο και αποβάλλει τα τελευταία στοιχεία της ιδιοτέλειας της κατώτερης προσωπικότητας. Τότε παύει να ασχολείται με την ατομική του πρόοδο και τοποθετεί όλο το περιεχόμενο Σοφίας και Αγάπης που έχει συσσωρεύσει στην Καρδιά του στην υπηρεσία του Ανθρώπου. Γίνεται ο Εξυπηρετητής Όλων. Έχουμε αναφερθεί στις σχέσεις αυτές και τις συνδέσεις με την μυθολογία μας, σε άρθρο με αναφορά στον Γανυμήδη που σχετίζεται με το αρχέτυπο του Υδροχόου.

Αυτή η πορεία διαφαίνεται και από το ότι το πολικό αντίθετο του Υδροχόου, ο Λέων, επίσης εκφράζει την Πέμπτη ακτίνα και έχει κυβερνήτη τον Ήλιο που είναι της Δεύτερης ακτίνας. Ο Υδροχόος στην εσωτερική του κυριαρχία έχει τον Δία που επίσης είναι της Δεύτερης ακτίνας. Στον Λέοντα η δεύτερη ακτίνα μαζί με την πέμπτη αφυπνίζουν την συνείδηση της ψυχής, ενώ στον Υδροχόο αυτή η αφύπνιση φέρνει την συνείδηση της ψυχής της ανθρωπότητας της οποία η ατομική ψυχή αποτελεί κύτταρό της. Είναι η συνείδηση της σταγόνας και του ωκεανού. Αυτή η διαδικασία φέρνει την ψυχή μέσα στην υλική πραγματικότητα ως ενεργό παράγοντα της ενότητας που φέρνει η Αγάπη δείχνοντας την Οδό προς την υπέρτατη Σύνθεση.

Αυτή η πορεία αφορά, όπως είπαμε, την κίνηση από τον Αιγόκερω στον Υδροχόο, όπου ο πρώτος έρχεται με την πυκνωμένη του φύση και διαλύεται μέσα στην αέρινη φύση του Υδροχόου και αναβιβάζεται. Οδηγός στην εξαΰλωση αυτή είναι η διαισθητική συνείδηση που αναπτύσσεται στον Υδροχόο. Προέρχεται από την ένωση Καρδιάς και Νου που αποτελεί σκοπό της εκδήλωσης και επιτυγχάνεται με την εσωτερική κυριαρχία του Δία στον Υδροχόο.[1] Λέων και Υδροχόος είναι πολύ έντονα συνεργαζόμενα ζώδια. Ειδικά στην εποχή του Υδροχόου που μπαίνουμε εκπροσωπούν οι δύο τους την κύρια εκδήλωση της σύνθεσης των αντιθέτων. Της σύνθεσης των διαμετρικών ζωδιακών αξόνων που πρέπει να επιτύχει ο άνθρωπος στην εσωτερική του πορεία.