Άστρα και Μορφές

Κάθε ύπαρξη έχει μία μορφή και δεν μπορεί να υπάρξει κάτι χωρίς να έχει μία μορφή. Ύπαρξη και μορφή είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, όπως είναι και η ύπαρξη ή Μορφή με το Περιεχόμενο της. Η αναζήτηση–εξερεύνηση της μορφής και η αναζήτηση–κατανόηση του περιεχομένου είναι πάντα το κεντρικό θέμα κάθε δραστηριότητας της Ζωής, κάθε εμπειρίας. Η λέξη «ύπαρξη» είναι ίσως εννοιολογικά διφορούμενη και κάποιοι θεωρούν ότι σημαίνει ότι κάτι υπ-άρχει (υπο-αρχει) δηλ άρχει κάτω από κάτι άλλο. Η μορφή δηλ άρχει κάτω από το περιεχόμενο της που άρχει. Η ψυχή άρχει του σώματος. Το σώμα δε, υπάρχει. Όμως η λέξη ύπαρξη περιέχει στην πραγματικότητα οντολογική αναφορά και όταν αναφερόμαστε σε ένα υπαρξιακό θέμα, αναφερόμαστε στο ον που αποτελεί το Περιεχόμενο. Κατ’ αυτή την έννοια ‘υπάρχει’ σημαίνει ότι το περιεχόμενο άρχει κατά ένα τρόπο κρυμμένο κάτω από την επιφανειακή μορφή του. Δεν θα επεκταθούμε όμως στο θέμα της λέξης αυτής και εδώ θα ασχοληθούμε με τον χώρο των Μορφών.

Η κατάσταση της ύπαρξης καθαυτή είναι μορφική και θα μπορούσαμε κατά ένα τρόπο να θεωρήσουμε συνώνυμες τις λέξεις ύπαρξη και μορφή. Κάθε μορφή έχει ιδιότητες, δυνάμεις, και επιτελεί ένα έργο μέσα στον κόσμο των μορφών. Ο ρόλος της είναι αλληλένδετος με τους ρόλους των άλλων μορφών, καθώς τα πάντα πλέκονται σε ένα δίχτυ αλληλενεργών δραστηριοτήτων. Η ισορροπία επιτυγχάνεται μέσα από την συνεργασία των μορφών. Έτσι αν αποσύρουμε ένα ζώο ή ένα φυτό από ένα οικοσύστημα, επηρεάζεται όλο το οικοσύστημα. Η κάθε ύπαρξη, η κάθε μορφή, είναι αποτέλεσμα της ισορροπίας ενός συνόλου ενδογενών–υπαρξιακών και εξωγενών–περιβαλλοντικών δυνάμεων. Έτσι δεν αποτελεί υπερβολή το να πούμε ότι κάθε μορφή γεννιέται τέλεια, για τον λόγο που δημιουργήθηκε και βαθιά μέσα της θέλει να διαδραματίσει.

Κάθε μορφή μπορεί να παρομοιαστεί με ένα σχήμα, με την ευρεία έννοια της λέξης ‘σχήμα’. Ένα τρίγωνο πχ, περικλείεται από τρεις γραμμές και μόνο μέσα στον χώρο που περικλείεται από τις τρεις γραμμές μπορούμε να μιλάμε για την ύπαρξη του τριγώνου που καθορίζει και τις σχέσεις του με τα γειτονικά του σχήματα (όπως πχ σε ένα σύνθετο σχήμα ενός τρίγωνου εγγεγραμμένου σε κύκλο). Το παράδειγμα ενός γεωμετρικού σχήματος είναι εύκολα κατανοητό και αποδεκτό. Πόσο όμως κατανοητό και αντιληπτό μπορεί να γίνει αυτό όταν έχουμε να κάνουμε με σύνθετα όντα όπως πχ ένα φυτό, ένα ζώο ή ένα άνθρωπο;

Οπωσδήποτε το ανθρώπινο σώμα έχει κάποιες ικανότητες και δεξιότητες. Όλοι επίσης εύκολα μπορούν να κατανοήσουν ότι το σώμα μας δεν είναι παντοδύναμο και σίγουρα δεν καταλαμβάνει παρά ένα περιορισμένο χώρο. Το σώμα μας λοιπόν έχει ένα σχήμα και μέσα σε αυτό συντελείται η ζωή μας στο γήινο περιβάλλον. Κάπου είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε το τι μπορεί να κάνει, το για ποια πράγματα είναι πλασμένο ή ασκημένο. Αλλά και πολύ συχνά δεν το δεχόμαστε, με αποτέλεσμα να το παραβιάζουμε με διάφορους τρόπους, όπως πχ με την λήψη ακατάλληλων τροφών, ποτών, φαρμάκων κλπ.

Αυτή η συμπεριφορά επικρατεί προς το σώμα μας, της μορφής του οποίου έχουμε αντίληψη μέσω και των πέντε βασικών αισθήσεων. Αντιλαμβανόμαστε άμεσα τις επιδράσεις που δέχεται, τις αντιδράσεις και τις ανταποκρίσεις του και έχουμε μέσα από τις επιστήμες επιπλέον συσσωρεύσει πολλή πληροφορία γι’ αυτό. Και όμως, παρ’ όλα αυτά η κακή αντιμετώπιση του σώματος κυριαρχεί στην ανθρωπότητα σήμερα. Αν λοιπόν έτσι συμβαίνει με το αισθητό σώμα μας, πόσο πιο δύσκολο θα είναι να κατανοήσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις μορφές του κόσμου της ψυχής μας;

Η ορθή κατανόηση του σώματος μας, του τι είναι, πως λειτουργεί, ποιο είναι το έργο του, μας δίνει την ικανότητα να ζούμε καλλίτερα, πιο καλά τοποθετημένοι απέναντι τόσο στην ευχαρίστηση όσο και στον πόνο που είναι λειτουργίες του κόσμου του. Η γνώση δηλαδή του σώματος λειτουργεί απελευθερωτικά. Διότι όταν κάποιος γνωρίζει την ορθή χρήση και λειτουργία του σώματος, τότε μπορεί να ζει πιο ελεύθερος, αφού κατανοεί πως θα επιδιώξει την θετική υπέρβαση του, την ελευθερία του. Το ξεπέρασμα του σώματος μπορεί να είναι μια τάση ανώτερη ή μία κατώτερη. Η ανώτερη τάση είναι όταν κανείς συνειδητοποιώντας τα όρια του συνειδητοποιεί συγχρόνως καλλίτερα και ποιος είναι, ποια είναι η ψυχή του που έχει την πραγματική ζωή και έτσι μπορεί να έχει καλλίτερη άποψη για την ελευθερία. Σαν κατώτερη τάση ξεπεράσματος θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την τάση υπέρβασης των ορίων του σώματος υπό την πίεση ενός πάθους με σκοπό την επιδίωξη οριακών εμπειριών, όπως πχ με την υπερβολική λήψη τροφών, ποτών ή φαρμάκων. Τα πάθη ανήκουν μορφικά σε ένα άλλο επίπεδο ισχυρότερο του φυσικού και γι’ αυτό έχουν την δύναμη να κυριαρχούν σαν δυνάστες επί του σώματος. Έτσι λοιπόν κάθε μορφή έχει κάποια όρια. Η κατανόηση των ορίων της είναι προϊόν σοφίας και μέσα από την κατανόηση αυτή έρχεται η υπαρξιακή ή και τελεολογική χαρά και ικανοποίηση και η απελευθέρωση- διεύρυνση προς ανώτερες και ισχυρότερες μορφές του ανθρώπου, για όποιον αναζητεί κάτι τέτοιο.

Μία εμπειρία είναι μια σύνθετη δράση σωματική, συναισθηματική και νοητική την οποία βιώνουν όλα τα όντα, από τα πιο απλά όπως είναι ένα άτομο της ύλης ή ένα κύτταρο, έως ένα άνθρωπο, ενα πλανήτη κοκ. Και οι εμπειρίες όμως έχουν και αυτές κάποια μορφή, αφού τα πάντα έχουν μία μορφή. Για παράδειγμα, πόσο είμαστε πρόθυμοι και ικανοί να αντιληφθούμε και να δεχτούμε τα όρια μιας σχέσης δύο ανθρώπων; Πόσο μπορούμε να ζούμε μια ανθρώπινη σχέση χωρίς προσκόλληση, εξουσιαστικότητα, κτητικότητα; Η προσκόλληση πιέζει την σχέση και τα μέρη που την αποτελούν σε κατευθύνσεις που δεν εμπεριέχονται στην σχέση, αλλά εμείς δεν μπορούμε να το δούμε διότι δεν διαθέτουμε τα κατάλληλα γι’ αυτό όπλα και εργαλεία συνείδησης. Η γνώση μας δεν αρκεί για να αντιληφθούμε το τι κάνουμε σε μία σχέση, τι επιδιώκουμε, που βρισκόμαστε εμείς και που ο άλλος. Αφού δεν γνωρίζουμε αυτά δεν γνωρίζουμε και την σχέση μας. Έτσι μια μέρα όταν κάτι συμβαίνει που δεν μας αρέσει, αντιστεκόμαστε και προσπαθούμε να επαναφέρουμε την σχέση στα όρια που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε και που λειτουργούσε πιο θετικά κατά την γνώμη μας. Αυτό δημιουργεί μία διαδικασία προβολής της μορφής που εμείς αντιλαμβανόμαστε πάνω στην μορφή που πραγματικά έχει η σχέση μας.

Εμείς έχουμε κάποια όρια, ο άλλος με τον οποίο έχουμε την σχέση επίσης και η σχέση μας που είναι μία τρίτη υπαρκτή και λειτουργική μορφή έχει και αυτή τα όρια της που διαγράφονται από την ικανότητα και τον τρόπο ανταπόκρισης και συνεργασίας των δύο. Η κακή αντίληψη και κατανόηση των ορίων αυτών, είναι καταστροφική και έτσι αρχίζει η βίωση του πόνου και της απογοήτευσης. Η προσκόλληση σε εγωιστικά πρότυπα και η τάση επιβολής των πρότυπων αυτών μέσω τυραννικών συμπεριφορών, μπορεί μόνο να αυξήσει τον πόνο.

Η γνώση μας κάνει να γνωρίζουμε και όταν κάποιος την έχει γνωρίζει το τι γίνεται, τι μπορεί να γίνει και τι όχι, αλλά και τι πράγματι θέλουμε να κάνουμε. Η γνώση και κατανόηση κάποιας μορφής είναι αυτό που θα μας βοηθήσει ώστε να μην επιδιώκουμε ή απαιτούμε από λάθος μορφή λάθος πράγματα. Όλα ξεκινάνε από την επιθυμία να ζήσει κανείς στον κόσμο των μορφών, ξεχνώντας ότι είναι ψυχή και ελκόμενος από τον μαγνητισμό της ύλης. Η επιθυμία για κάποια συγκεκριμένη μορφή και η φιλοδοξία βίωσης της τελειώνει ουσιαστικά τον κύκλο της και ολοκληρώνεται όταν αποκτηθεί – κερδηθεί η γνώση που υποκρύπτεται στην συγκεκριμένη μορφή. Η ορθή και κατασταλαγμένη γνώση των μορφών που κερδίζεται αποτελεί σοφία ιδιαίτερα σημαντική, που σχετίζεται με την μεγάλη επιστήμη της Ζωής καθαυτής.

Ο πλανήτης που δημιουργεί και καθοδηγεί την ζωή μέσα σε όλες τις εκδηλωμένες μορφές είναι ο Κρόνος. Ο οποίος μέσα στην μεγάλη σοφία του κρατά τα ηνία του κόσμου της Εκδήλωσης, του κόσμου των Μορφών. Μέχρι να φθάσει η ώρα να μπορέσει να αποκτηθεί η κρυμμένη γνώση που υπάρχει μέσα σε κάθε μορφή. Όπως δε η επιθυμία της μορφής εκκινεί από τον Ουρανό (Υδροχόος), πάλι στον Ουρανό αποκτιέται η κρυμμένη γνώση. Το πέρασμα από τον Κρόνο στον Ουρανό είναι πολύ μεγάλης σημασίας και μόνο τις τελευταίες εκατονταετίες έχει υπάρξει ένας αυξανόμενος διαρκώς αριθμός ανθρώπων που εκτελούν με επιτυχία αυτό το πέρασμα από την μετουσίωση του Κρόνου στην εσωτερική γνώση του Ουρανού. Πριν την ανακάλυψη του πλανήτη Ουρανού, ο Κρόνος ήταν ο κυβερνήτης και του Υδροχόου στην θέση του Ουρανού. Αυτό φυσικά δεν ήταν καθόλου τυχαίο και ούτε λάθος από μία έννοια. Διότι δεν μπορούμε να πούμε ότι η γνώση δεν υπάρχει στον Κρόνο. Δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Ο Κρόνος σε αυτή την διαδρομή κρατά τον ρόλο του προστάτη των μορφών, από αυτούς που έχουν άγνοια και μπορούν να γίνουν καταστροφικοί. Η γνώση των Ορίων δεν είναι άλλη από την γνώση της μορφής, της σοφίας την οποία περιέχει και μέσα στην οποία δρα. Η αλήθεια απαιτεί μεγάλη κάθαρση για να κατακτηθεί και όταν έχουμε να κάνουμε με τέτοια ζητήματα που είναι καθαρά νοητικά, η κάθαρση έρχεται από τον κόσμο της άγιας Φιλοσοφίας. Η κάθαρση πρέπει να είναι νοητική και ο Κρόνος είναι ένας νοητικός πλανήτης και εκφραστής της 3ης ακτίνας της Δραστικής Νοητικότητας. Αυτή την καθαρτική κατάκτηση είχε επιτύχει ο θείος Σωκράτης μας που ουσιαστικά μίλησε με την μεγάλη Σοφία του Κρόνου στην Απολογία του και δεν έχει κατανοηθεί μέχρι σήμερα παρά μόνο διαστρεβλωθεί. Μπροστά από τους δικαστές του δήλωσε ότι τελικά η Γνώση των Ορίων του Έχειν και του Μη Έχειν και κατ’ επέκταση του Είναι και του Μη Είναι ήταν που τον έκανε να διαφέρει από τους υπόλοιπους. Το ότι γνώριζε τόσο το πότε γνώριζε κάτι, όσο και το πότε δεν γνώριζε κάτι. Ενώ διέκρινε ότι οι άλλοι δεν ήταν σε θέση να διακρίνουν τα όρια της Γνώσης τους, δηλαδή δεν είχαν πλήρη αναγνώριση της νοητικής τους Μορφής. Το σημείο που αποτελεί το χιλιοπαρεξηγημένο ακόμα μέχρι σήμερα «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα» που ποτέ δεν είπε ο Σωκράτης και που ένας πραγματικά Σοφός σαν τον Σωκράτη, δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεστομίσει. Δεν θα αναπτύξουμε περισσότερο το ευαίσθητο αυτό θέμα εδώ γιατί θα βρεθούμε εκτός θέματος. Ας δούμε όμως ένα παράδειγμα δράσης του Κρόνου και της τρομερής θετικής και απελευθερωτικής ψυχικής ενέργειας με την οποία εμποτίζει και ενδυναμώνει τον σωστά προετοιμασμένο.

Έστω ότι καποιος διατηρεί μία στενή προσωπική σχέση με κάποιο άτομο, με το οποίο πολλές φορές έχει φθάσει να νοιώσει ότι κάπου τον εξαπατά. Επίσης αρκετές φορές φθάνει και αντιλαμβάνεται ότι δεν ταιριάζει με αυτά που θα έπρεπε να έχει ένα άτομο ώστε να αποτελέσει σύντροφο του. Στις καλές του στιγμές, όταν είναι δυνατός εσωτερικά καταφέρνει και επιβεβαιώνει και υποστηρίζει μέσα του αυτό το αίσθημα, αλλά παρόλα αυτά δεν έχει την δύναμη να ακολουθήσει τον δρόμο της καρδιάς του που δεν βολεύεται στην απατηλότητα αυτής της σχέσης. Αν το άτομο αυτό έχει καταφέρει με τις σκέψεις και τις πράξεις του να κερδίσει το δικαίωμα να διατηρεί μία σπίθα της αλήθειας του ζωντανής μέσα του, που σημαίνει ότι έχει επιτύχει στην πορεία του ένα ικανό για το σημείο αυτό βαθμό κάθαρσης, τότε ο Κρόνος θα του δώσει την δύναμη ψυχής που χρειάζεται για να υποστηρίξει την αλήθεια του, θα του φωτίσει το νου ακόμα ισχυρότερα με βαθιά διαισθητική αλήθεια για την σχέση του και ακόμα θα φέρει και γεγονότα που θα το αποδεικνύουν. Αυτά θα γίνουν κατά την διέλευση του από σημαντικές περιοχές του χάρτη του που σχετίζονται με την συγκεκριμένη πλευρά της ζωής του, ή κατά την διέλευση από σημαντικά οντολογικά σημεία όπως πχ είναι η Σελήνη, ο Ήλιος κ.α.

Σχέσεις που κατά βάθος δεν επιθυμούμε ή έχουμε αισθανθεί ότι δεν είναι κατάλληλες για μας, υπό την επίδραση του Κρόνου θα μπορούσαμε να δούμε μόνο του το σχετιζόμενο με μας άτομο να αρχίζει να απομακρύνεται από μόνο του, ή να κάνει λάθη που μας βοηθούν να δούμε καθαρότερα το τι συμβαίνει και μας δίνουν την απαιτούμενη ψυχική δύναμη για την διακοπή της σχέσης. Μια τέτοια διέλευση θα είναι λυτρωτική, μία περίοδος προστασίας που θα μας βοηθήσει να μην αναλωνόμαστε σε μια σχέση αρνητική και ανεδαφική, που μας καταναλώνει και μας καθυστερεί στην πορεία της ζωής μας. Θα συμβαίνουν καταστάσεις όπου το άλλο άτομο θα δείξει το πραγματικό πρόσωπο του που εμείς από διαίσθηση το γνωρίζαμε μεν, αλλά δεν θέλαμε ή δεν είχαμε την δύναμη να το αποδεκτούμε και να εφαρμόσουμε. Ίσως να μην θέλουμε να παραδεχτούμε τις δικές μας λανθασμένες συμπεριφορές ή φοβόμαστε και δεν έχουμε την δύναμη να διακόψουμε και να αποδεχτούμε την αλήθεια. Ο Κρόνος σε μια τέτοια περίπτωση είναι ο μεγάλος Απελευθερωτής. Ο Απελευθερωτής από τα περιττά, από ότι δεν είναι αληθινό. Αν κάποιος τείνει να μας επαναφέρει στον δρόμο της αλήθειας, πως θα μπορούσαμε να μην τον θεωρήσουμε Σοφό, Ευλογημένο και Αγαπημένο Δάσκαλο; Αν κάποιος έχει την τάση να μας ωθεί στην κάθαρση από ότι είναι ξένο προς εμάς, από τον πραγματικό εαυτό μας, τι μεγαλύτερη βοήθεια και προστασία θα μπορούσαμε να επιθυμήσουμε να έχουμε; Έτσι χαρείτε εσείς που στους χάρτες της γέννησης σας αυτό το Αστέρι έχει πάρει δύσκολο και βαρύ ρόλο. Διότι αυτό σημαίνει ότι το θείο Σχέδιο θεώρησε ότι αξίζετε βοήθειας. Διότι με την Βοήθεια Του θα καταφέρετε στην ζωή σας πολύ περισσότερα από άλλους ανθρώπους, στους οποίους η επίδραση του Κρόνου δεν είναι τόσο επιτακτική ή έντονη. Ετοιμάζετε τους εαυτούς σας για την ευλογημένη Παρουσία Του που φέρνει Φως στις Ψυχές και Αλήθεια. Διότι ο Κρόνος δεν αντιμάχετε παρά μόνο ότι δεν συμβαδίζει με την Αλήθεια. Είναι ο Μεγάλος Ποιμήν και θα έπρεπε να αφιερώναμε λίγο από τον χρόνο των προσευχών μας για αυτό το τόσο Φωτεινό Άστρο.

Κάποιοι βιώνουν την επίδραση του σαν δεσμευτική ή εμποδιστική. Αυτό όμως προέρχεται από την άγνοια και αν παρατηρήσουμε την συμπεριφορά μας εκεί όπου ο Κρόνος δρα δεσμευτικά, θα βρούμε σωρεία επαναλαμβανόμενων λαθών μας. Θα δούμε τον εαυτό μας να επιμένουμε να επιτύχουμε κάτι το οποίο αν επιτυγχανόταν θα ήταν πιθανόν εις βάρος μας. Θα βρίσκαμε ότι οι επιθυμίες και επιδιώξεις μας διακατέχονται από τα λάθη των επιλογών μας που βρίσκονται μακριά από το τι αληθινά θέλουμε. Ο Κρόνος δεν θα εμποδίσει, αλλά θα βοηθήσει τον άνθρωπο που πορεύεται στον δρόμο του αληθινού. Ο Κρόνος είναι ένας αρσενικός και μαγνητικός πλανήτης. Αυτό τον κάνει να ασκεί με το τρομερό βαρυτικό του πεδίο έλξη αυτοσυντήρησης του κόσμου των μορφών και πρέπει κάποιος να συγκεντρώνει την δύναμη του για να ξεφύγει από αυτή την βαρύτητα του Κρόνου. Αυτή η μαγνητική του ιδιοσυγκρασία είναι που τον έχει κάνει να έχει κατηγορηθεί από πολλούς και ειδικά κατά την περίοδο της βασιλείας του Δία, μετά την νίκη των θεών επί των τιτάνων. Σχέδιο που εξύφανε η θεία σύζυγος του η Ρέα ή Ροή. Που είναι η κατάσταση του να ζει κάποιος μέσα στον κόσμο των μορφών χωρίς εμπόδια, εξαρτήσεις, προσκολλήσεις και μπλοκαρίσματα που γεννούν και υποθάλπουν άγνοια και ασθένεια. Κατάσταση στην οποία έχει αφυπνιστεί σήμερα αρκετά η ανθρωπότητα και έχει κατανοήσει ότι η ασθένεια είναι αποτέλεσμα του μπλοκαρίσματος της Ροής της ενέργειας. Ένα ενδιαφέρον σημείο της συμμετοχής του Κρόνου που πρέπει να προσεχθεί είναι το επόμενο. Ενώ η σύζυγος του, επαναστάτησε και υποστήριξε τον Δία μέχρι που έγινε η σύγκρουση θεών και τιτάνων, ο Κρόνος ουδέποτε αναφέρεται στην μυθολογία ότι της είπε γι’ αυτήν της την επανάσταση ένα πικρό λόγο, ή έκανε κάποια πικρή ενέργεια εναντίον της. Δεν είναι παράξενο αυτό; Θέλει κατανόηση αυτό γιατί δεν είναι χωρίς σημασία. Το ότι η Ελληνική Μυθολογία εμφανίζει να υπάρχει σκληρή σύγκρουση μεταξύ των περιοχών Ουρανού, Κρόνου και Δία περιέχει κάποιο μήνυμα και φυσικά δεν αποτελεί σύγκρουση με την ευτελή ανθρώπινη έννοια, αλλά μεγάλες οντολογικές μεταβάσεις που υπάρχουν με επίκεντρο τον Κρόνο και ένα πλανήτη πριν (Δίας) και ένα πλανήτη μετά (Ουρανός) και αφορούν στην Τοπολογία του ηλιακού μας συστήματος.

Η ελευθερία ροής, η μη προσκόλληση στις μορφές, αλλά η συγκομιδή και κερδοφορία της γνώσης τους ήταν και παραμένει για τους χρόνους μας ακόμα, το μεγάλο μήνυμα όλων των μεγάλων σοφών που εμπνέουν, φωτίζουν και καθοδηγούν την ανθρωπότητα και προέρχονται από την Μεγάλη Επανάσταση των Ιώνων Φιλοσόφων και το Ρεύμα του Βούδα. Περιβάλλον που προετοίμασε το έδαφος ώστε να υπάρξει η ζωντανή και βαθύτατα εσωτεριστική αποκάλυψη του Ιησού με την εξατομικευμένη κάθοδο στον υλικό κόσμο του ίδιου του θείου πνεύματος της ανθρωπότητας που είναι ο Χριστός. Έτσι διατηρείται μέχρι σήμερα η αρχαία εσωτερική γνώση των τριών σημαντικών πυλών του γνωστού μας ζωδιακού του Σκορπιού, του Ταύρου και των Ιχθύων, που αποτελούν τρεις δεκανούς του Μεγάλου Ζωδιακού. Με τον Ερμή ως Ιεραρχικό κυβερνήτη του Σκορπιού να εκφράζεται από τους Ίωνες και την καθιέρωση των Επιστημών ως Επιστήμη της Ζωής. Ο Ήφαιστος ιεραρχικός κυβερνήτης του Ταύρου εκφράστηκε από τον Βούδα που αποκάλυψε την έννοια της Φώτισης και της Απελευθέρωσης από την Προσκόλληση στις Μορφές με αποκατάσταση της Πλήρους Ροής (Ρέας). Ο Πλούτωνας ιεραρχικός κυβερνήτης των Ιχθύων παρουσιάστηκε από τον Ιησού, που αποκάλυψε στο βαθύτερο δυνατό επίπεδο την σχέση του ανθρώπου με τις μορφές μέσα από τα μυστήρια της ολικής υπέρβασης του θανάτου, της Ανάστασης και της Ανάληψης, που είναι η Πλήρης Απελευθέρωση στην Πράξη.

Ο Πλούτωνας κρατά το βαθύτερο επίπεδο του μυστήριου κάθε εισόδου στον μορφικό κόσμο. Από τον κόσμο του ξεκινάνε όλα και αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό στην μικρή μας αντίληψη, από το ότι όσο είναι νεκροί στον κάτω κόσμο οι άνθρωποι βιώνουν την τάση να εισέλθουν στον κόσμο της ύλης και ξεκινάνε μία νέα γέννηση. Τρία είναι τα ζώδια με τους κυβερνήτες τους που αφορούν στην δημιουργία της κάθε μορφής και η γέννηση μας είναι και αυτή μία διαδικασία δημιουργίας μορφής – σώματος. Η πρώτη ώθηση προς τον κόσμο της ύλης προέρχεται από τους Ιχθείς, στον Υδροχόο αναπτύσσεται η επιθυμία απόκτησης μιας συγκεκριμένης μορφής και στον Αιγόκερω κάνει κάποιος βασική του φιλοδοξία την δημιουργία – επίτευξη – υλοποίηση μίας μορφής. Η σειρά είναι αριστερόστροφη καθώς με αυτή την περιστροφή γίνεται η πορεία προς την μορφή. Αφότου η μορφή όμως δημιουργηθεί, η δεξιόστροφη πορεία πρέπει να ενεργοποιηθεί για να βρει ολοκλήρωση ο άνθρωπος και η ζωή στην δημιουργηθείσα μορφή στον Αιγόκερω να αποφέρει την συγκομιδή της κερδηθείσας υποκρυπτόμενης γνώσης που είναι έργο της δεξιόστροφης πορείας απο τον Αιγόκερω στον Υδροχόο και τον κυβερνήτη του Ουρανό. Σε αυτές τις έννοιες υποκρύπτεται και το ότι ο Αιγόκερως είναι το πιο υλιστικό ζώδιο και ο κυβερνήτης του Κρόνος ο πιο σκληροπυρηνικός υλιστικά πλανήτης και ισχυροποιητής των Μορφών.