Οι Ακτίνες στη δυναμική της συνόδου του Ιανουαρίου 2020


Δημoσιεύτηκε: Κυριακή, 12 Ιαν 2020 στις 19:21

Από ένα βαθύτερο επίπεδο στην σύνοδο της 12ης Ιανουαρίου 2020 μεταξύ Ηλίου, Ερμή, Κρόνου και Πλούτωνα οι κυρίαρχοι πλανήτες είναι ο Ερμής και ο Κρόνος. Αυτό συμβαίνει γιατί από τους τέσσερις πλανήτες αυτοί μόνο είναι ιεροί. Η κατηγοριοποίηση αυτή προέρχεται από τις αποκαλύψεις των ιδρυτών της Εσωτερικής Αστρολογίας και σχετίζεται με την μύηση που έχει κάποιος πλανήτης. Για την άποψη αυτή θα βρει υλικό κάποιος είτε στα βιβλία της Αλίκης Μπέιλη, είτε στο ίντερνετ.

Οι ιεροί πλανήτες έχουν μεγαλύτερη δυναμική επιβολής λόγω του ότι κατέχουν μεγαλύτερη δυναμική στην εκδήλωση της αλήθειας. Από τους δύο ιερούς πλανήτες ο Ερμής είναι σε ιδιαίτερη ένταση λόγω του ότι βρίσκεται σε εκτός ορίων απόκλιση και είναι πιο δραστικός. Ο Κρόνος δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι κυριαρχεί επειδή είναι κυβερνήτης του Αιγόκερου, του ζωδίου στο οποίο γίνεται η σύνοδος.

Από την άποψη των ακτίνων, ο Πλούτωνας είναι ο ισχυρότερος πλανήτης καθώς εκφράζει την πρώτη ακτίνα που είναι και η ανώτερη και ισχυρότερη κατά πολλές έννοιες των υπολοίπων. Η πρώτη ακτίνα είναι η όψη της Θέλησης και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει κατανοητό από μη πεπαιδευμένους στην αυτοπαρατήρηση και τις διαδικασίες της αυτογνωσίας. Θα πω δυο λόγια, με την ευκαιρία, για να βοηθήσω στο θέμα αυτό.  

Το συνηθέστερο σφάλμα είναι ότι στην καθημερινότητα η έννοια της θέλησης γίνεται αντιληπτή από το αστρικό επίπεδο, το επίπεδο του επιθυμητικού. Όμως υπάρχει και η όψη της Θέλησης όπως στην καθημερινότητα λέμε «η Θέληση του Θεού». Φυσικά και ο πιο απαίδευτος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να πει ότι η θεότητα έχει θέληση προερχόμενη από τις επιθυμίες που είναι πάντα ιδιοτελείς. Θα πρέπει να κατανοήσει κανείς πώς αυτή η Δύναμη εκδηλώνεται μέσα στον άνθρωπο που είναι αγκυροβολημένος στην πλειονότητα του στον χώρο του επιθυμητικού.

Ο πλανήτης αυτός δίνει ένα βάθος συγκέντρωσης που φτάνει ή εκκινεί από τον πυρήνα του ανθρώπου. Όμως η συνείδηση συμμετέχει σε αυτήν σύμφωνα με το πού έχει αγκυροβολημένο τον πυρήνα της. Άλλος τον έχει στα συντρίμμια της ύπαρξης, άλλος στις λάσπες κάποιας λασπόλιμνης, άλλος στα φτερά μιας πεταλούδας και άλλος στο ένα και μοναδικό κέντρο του Κόσμου. Αυτό έχει να κάνει με την αντίληψη του εγώ. Διαφορετικό πράγμα ονομάζει «εγώ» ο καθένας από αυτούς. Από την πιο χαμερπή έννοια έως την Εγώ Ειμί Παρουσία, το κέντρο ονομάζεται εγώ.

Η πρώτη ακτίνα χαρακτηριστικό της είναι η ύψιστη πυκνότητα και είναι η ακτίνα της Σύνθεσης του Παντός. Αυτές οι προδιαγραφές περιέχονται και εκφράζονται από τον Πλούτωνα, έναν πολύ δύσκολο να κατανοηθεί πλανήτη γι’ αυτό τον λόγο. Αυτή είναι και η αιτία που τόσα χρόνια από τότε που ανακαλύφθηκε οι αστρολόγοι τραυλίζουν με περισσό ύφος αυθεντίας συνήθως για να εκφράσουν τι εκπροσωπεί ο πλανήτης αυτός. Απλά, αν δεν κατανοήσει κάποιος την θεωρία των ακτίνων και την πρώτη ακτίνα πάντα θα λέει υπερφίαλες και θολές φανφάρες για να καλύψει την άγνοια της εσωτερικής ύπαρξης του Κόσμου και του ανθρώπου.

Ο Πλούτωνας δίνει ισχυροποίηση του κέντρου και εφόσον αυτό είναι ό,τι ο καθένας ονομάζει εγώ, έχουμε μια ισχυροποίηση του εγώ τόσο στο είναι όσο και στο γίγνεσθαι, μέσα στην πράξη της ζωής. Αυτός ο ρόλος δίνει το ανώτατο βάθος σε αυτή τη σύνοδο και τις τάσεις της. Ο Πλούτωνας δεν είναι ιερός πλανήτης και έτσι η ενέργεια αυτή έρχεται εύκολα σε επαφή με την κατώτερη ύπαρξη αφού μάλιστα εδρεύει στο βασικό τσάκρα το Muladhara. Ο ιερός πλανήτης της πρώτης ακτίνας είναι ο Ήφαιστος που δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί γιατί δεν έχει έρθει η ώρα της ανταπόκρισης της ανθρωπότητας αφού κυβερνάει το ανώτερο τσάκρα της κεφαλής, το Sahasrara.

Ο τύπος αυτός της ισχυροποίησης του κέντρου ή εγώ κάνει κάποιον πυκνό εσωτερικά και δυσμετάβλητο, δεν αλλάζει εύκολα απόψεις στις οποίες εμμένει πολύ έντονα είτε είναι σωστές είτε όχι. Στην πράξη το κέντρο εκδηλώνεται αποφασιστικά και αμετάκλητα προωθώντας οριακά τις θέσεις του σαν ζήτημα επιβίωσης. Το muladhara σχετίζεται με την επιβίωση. Έτσι δίνει μία τάση έκφρασης της τάσης επιβολής και επικράτησης στον όποιο αγώνα του εμφανιστεί. Και πάλι θα πω, για το κακό ή το καλό, είτε κάποιος έχει δίκιο είτε όχι, είτε είναι εκφραστής της αλήθειας είτε της απάτης. Γι’ αυτό να έχουμε υπόψη ότι ο μόνος τρόπος που η συνείδηση μας μπορεί να μας προστατέψει και να μας ξεμπλέξει με τις ενέργειες του Πλούτωνα είναι με το να ελέγχουμε ότι είμαστε με το πλευρό της Αλήθειας. Η πρώτη ακτίνα είναι έκφραση του ίδιου του Πνεύματος και η Αλήθεια είναι μια έννοια με την οποία έχει μια ομοιότητα.

Η αναζήτηση της Αλήθειας κινείται στον χώρο της τρίτης ακτίνας την οποία εκφράζει ο Κρόνος. Αυτό το αντιλαμβανόμαστε από το ότι πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί με τον εαυτό μας για να καταφέρουμε να έχουμε ελεύθερη νόηση ώστε να μπορεί με επιμέλεια και περισσή φροντίδα να διερευνήσει την αλήθεια κάποιου πράγματος. Η οργανωμένη και αποδεικτική διαδικασία των επιστημών στην ουσία της είναι δράση της τρίτης ακτίνας. Στην αρνητική της εκδήλωση θα οδηγήσει σε συστήματα ανακριβούς χρήσης της λεπτομέρειας, όπως είναι η γραφειοκρατία, αν και εμπλέκονται και άλλες ακτίνες.

Η ισχυροποίηση του εγώ και το «σπρώξιμο» για επιβολή και επικράτηση καθορίζει το στίγμα αυτής της συνόδου. Έχουμε μάχες επιβολής και ειδικά στον χώρο της πολιτικής θα δούμε πολλά τέτοια. Η πολιτική κυβερνάται από την πρώτη ακτίνα. Αλλά και στην προσωπική ζωή του καθενός θα γίνονται μάχες επικράτησης. Σε ένα τέτοιο αγώνα όποιος είναι προετοιμασμένος, έχει ελέγξει πολλαπλώς τον εαυτό του σε τέτοιες πλευρές και δεν χάνει τον οδηγό του που σημαίνει ότι βρίσκεται στο πλευρό της αλήθειας, έχει και τις πιθανότητες να προχωρήσει θετικά και να βγει από αυτές τις καταστάσεις επιτυχώς. Να ποια είναι η πολυλατρεμένη από το κυβερνητικό και κοινωνικό σύστημα έννοια της Επιτυχίας και όχι η απόκτηση εφήμερων υλικών αγαθών και δόξας.

Ο Ερμής είναι πλανήτης της τέταρτης ακτίνας στην ανώτερη της μορφή ενώ η Σελήνη στην κατώτερη. Στην κατώτερη του όψη ο Ερμής δίνει την τεχνογνωσία, τα μέσα για την άμεση αποτελεσματικότητα. Στην ανώτερη του είναι αυτός που ενώνεται με τον Πλούτωνα, ανασύρει ως άλλος Ήφαιστος την πληροφορία που θα συνδέσει τον αόρατο κόσμο του Πλούτωνα με την Καρδιά του Ήλιου. Άλλωστε όπου υπάρχει ο Ερμής, κάπου εκεί βρίσκεται και ο Ήφαιστος, ο οποίος πράγματι συμμετέχει και αυτός στην σύνοδο. Πράγμα που ενισχύει την δυναμική παρουσία της πρώτης ακτίνας της Καταστροφικότητας και της Σύνθεσης αυτού που μένει, του όντως αληθινού. Η πρώτη ακτίνα είναι – ας μου επιτραπεί η έκφραση – ο «σκουπιδιάρης» του Κόσμου. Αυτή και τα όντα που την υπηρετούν εξολοθρεύουν αμετάκλητα ότι δεν εναρμονίζεται, ότι έχει διαφύγει ακόμα και με την παρουσία του κάρμα του Κρόνου. Χωρίς αυτή δεν θα είχαμε καμία ελπίδα, τόσο περίπλοκος που είναι ο Κόσμος. Ο Ερμής μάλιστα αποκλίνει εκτός ορίων και εξ αυτού είναι έντονα δραστήριος με τάσεις υπερβολής. Η δε υπερβολή φέρνει πάντα προς τον Υλισμό, την τεχνοκρατία, την υπερβολή της λεπτομέρειας και την επιδίωξη της πληροφορίας χωρίς βαθύτερο σκοπό, ως αυτοσκοπός.

Ο Ήλιος εκφράζει την δεύτερη ακτίνα και από αυτή την έποψη συνεργάζεται έντονα με τον Ερμή. Ο υλικός Ήλιος κυβερνάει το επίπεδο της συνείδησης της Προσωπικότητας και έτσι φέρνει τα αποτελέσματα της συνόδου στην άμεση βίωση και αντίληψη όλων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Δημιουργεί ένα κανάλι άμεσης έκφρασης του Πλούτωνα, ενώ διαπραγματεύεται με τον Κρόνο. Η Καρδιά του Ήλιου λειτουργεί ως ο τελικός καταλύτης και αποδέκτης της συνόδου. Φωτίζει μέσα στις μάχες τους πνευματικούς αγωνιστές και κρατάει ανοικτό το κανάλι της Ένωσης. Είναι το υπόβαθρο που έλκει μέσω της Αγάπης και της απόκτησης Σοφίας στην εκτίναξη πάνω και πέρα προς τις νέες μυήσεις τους και την ένωση μαζί Της. Είναι ο κεντρικός δίαυλος της Αγάπης στο πλανητικό μας σύστημα. Σε αυτό του το Έργο σημαντική είναι η εργασία του ιεροφάντη Ερμή και οδηγού των ψυχών στον κόσμο του αοράτου.

Αν εκτείνουμε το βλέμμα μας σε όλο το φάσμα του καλού και του κακού που περιέχει η συνείδηση μας και συνθέσουμε όλα αυτά θα δούμε την σοβαρότητα της περιόδου. Ειδικά στην πολιτική θα σπάσουν ρεκόρ. Ο Αιγόκερως είναι το ζώδιο που άπτεται της κυβερνητικής εξουσίας, της διοίκησης, ο κυβερνήτης του Κρόνος κινείται στα ίδια πλαίσια , ενώ ο Πλούτωνας ενισχυμένος από την παρουσία του Ήφαιστου γίνονται η αιτία ωθήσεων έως και βίαιων μιας επανεγκαθίδρυσης, μιας επανατοποθέτησης στον τομέα της πολιτικής.