ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

---

Γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1925 στη Χίο και αποσύρθηκε από τον ορατό κόσμο στις 2 Σεπτεμβρίου 2021. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από τον Γαλατά Χανίων και της μητέρας του από την Κρήνη (Τσεσμέ) της Μικράς Ασίας. Συνδυασμός που φέρνει πολλές μνήμες και με πανάρχαιες συσχετίσεις.

Η συσχέτιση Κρήτης και Μικράς Ασίας, αρχικά μας φέρνει στον νου του Τεύκρους που από την Κρήτη μετανάστευσαν στην Αιολία ιδρύοντας την λατρεία του Απόλλωνα Σμινθέα. Αλλά και η Ιωνία είχε δεχθεί αρχικά τον ιδρυτικό εποικισμό των Κρητών πριν του Ίωνες.

Ο πατέρας του κουβαλάει την κληρονομιά των προγόνων του Χαλήδων που έλαβαν ενεργό μέρος στην Επανάσταση του 1821. Αλλά και η μητέρα του προέρχεται από μία περιοχή με ισχυρό επαναστατικό παρελθόν. Στην ευρύτερη περιοχή της Κρήνης, από την Ιωνία, έγινε η Ιωνική επανάσταση εναντίον των Περσών κατακτητών.

Η επιχείρηση κατάπνιξής της από τους Πέρσες αποτέλεσε και την αρχή του προβληματισμού και της ανησυχίας των Περσών για τους Έλληνες που οδήγησε στους Περσικούς Πολέμους. Η πλησιέστερη και αρχαιότερη πόλη στην περιοχή της Κρήνης είναι οι Ερυθρές, απ’ όπου κατάγεται και η σύγχρονη ονομασία Νέα Ερυθραία.

Κατά τον Παυσανία, πριν τον εποικισμό της περιοχής από τους Ίωνες, η πόλη ιδρύθηκε από Κρήτες που μετανάστευσαν εκεί με αρχηγό τον Ερυθρό, γιο του Ραδάμανθυ. Οι αρχαίες Ερυθρές Ιωνίας σήμερα ανήκουν διοικητικά στο Τσεσμέ.

Έκανα αυτή την μικρή αναφορά γιατί υπάρχει στον Μίκη και από τους δύο γονείς η επαναστατική κληρονομιά, ενώ υπάρχουν κάποιες συνδέσεις των τόπων που τις παρατηρούμε έστω σαν συγχρονικότητες.

Η δημόσια εικόνα του Μίκη Θεοδωράκη είναι αναμεμειγμένη με τη μουσική, όσο και με τα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα των ημερών του. Σε όλη του τη ζωή ανήσυχος, διαπνεόταν με διάφορους τρόπους από επαναστατική διάθεση. Όλη του η μουσική δείχνει να ζει σε μία διαρκή επαναστατική στάση ενεργού πολίτη. Στα αστρολογικά θα δούμε την καθοριστική σχέση που είχε με τον Ουρανό και τον Πλούτωνα.

Το σκιαγράφημα της πολυσχιδούς και δραστήριας ζωής του αποτελείται, μεταξύ άλλων, από την πολύ πλούσια συνθετική του μουσική δημιουργία παγκόσμιας εμβέλειας, την εκλογή του τέσσερις φορές ως βουλευτή, την για ένα διάστημα θητεία του ως υπουργός, ενώ βραβεύτηκε με το Βραβείο Ειρήνης Λένιν.

Εν είδη μικρού αφιερώματος θα επιχειρήσουμε – όσο μας επιτρέπεται – μία αστρολογική επισκόπηση με την επιθυμία να ρίξουμε λίγο περισσότερο φως στις βαθύτερες αιτιάσεις, τις ωθήσεις που λειτούργησαν διαμορφώνοντας την ζωή του.

Ο στόχος μας είναι να κατανοήσουμε καλύτερα τον άνθρωπο που έπαιξε και θα συνεχίζει να παίζει αυτόν τον άξιο θαυμασμού ρόλο στην ιστορική εξέλιξη και την εξέλιξη του πολιτισμού. Προσπάθεια εξ αρχής παρακινδυνευμένη, για ένα τέτοιο άτομο, που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο από το ότι δεν είναι γνωστή η ώρα της γέννησης. Η ώρα που βλέπετε στους χάρτες είναι καθαρά πειραματική και καθόλου ικανοποιητικά ελεγμένη.

Άσχετα με το αν κάποιος συμφωνούσε ή διαφωνούσε με τις πολιτικές απόψεις του ή αν συμπαθούσε την μουσική του, το σίγουρο είναι ότι ήταν ένας ιδεολόγος, ένας αγωνιστής, ένας ενεργός πολίτης. Η οπτική της εσωτερικής αστρολογίας μας βοηθάει να κατανοήσουμε τα κίνητρα του και ανάγει την δράση του στα ανώτερα επίπεδα μιας αγωνιζόμενης ψυχής και όχι μιας προσωπικότητας που μπορεί να υποκινείται και από τον φανατισμό.

Ο Θεοδωράκης δίνει το δικό του βαθιά ανθρωπιστικό νόημα στους λαϊκούς προβληματισμούς, αγώνες και αγωνίες, τονίζοντας με την παρουσία του μέσα στην κοινωνία, της έννοιας του ενεργού και διαρκώς αγωνιζόμενου πολίτη. Επιχειρώντας μία σύνθεση όλης της δράσης και των απόψεών του, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μήνυμα από τον κόσμο των Ψυχών.

Πριν αναφερθούμε σε οτιδήποτε άλλο πρέπει εξ αρχής να πούμε ότι θεωρούμε κεντρικής σημασίας στον χάρτη του Μ. Θεοδωράκη την χρυσοτομική όψη 108° Ουρανού – Πλούτωνα. Η αιτία είναι ότι η όψη αυτή εδημιουργείτο κατά την περίοδο της εξόδου του από τον ορατό κόσμο, ενώ η προηγούμενη φορά που είχε δημιουργηθεί ήταν κατά την περίοδο της γέννησης του.

Όπως βλέπετε στις πιο κάτω εικόνες, η όψη αυτή είναι το κοινό στοιχείο του χάρτη της γέννησης με αυτόν της εξόδου. Είναι μία όψη σημαντική των δύο πλανητών που ο ένας αποτελεί εικόνα και δίαυλο του άλλου. Αναφερθήκαμε σε αυτή την όψη της παρούσας περιόδου σε προηγούμενο άρθρο μας που θα βρείτε εδώ.

Αυτή η συγχρονικότητα μιας όψης πενταδικής δεν περνάει απαρατήρητη και είναι κάτι περισσότερο από ένδειξη ή υπόδειξη για τον μελετητή. Οι όψεις αυτές για κάποιους είναι πιο σημαντικές και δραστικές από το τρίγωνο και το εξάγωνο. Ο Μ. Θεοδωράκης ανήκει σε αυτή την κατηγορία και κάποτε θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά γι’ αυτό το θέμα.

Αφού υπάρχει το ιστορικό της πενταδικότητας, αμέσως μετά παρατηρούμε ότι ο Ουρανός κάνει χρυσοτομική όψη διπλού πενταγώνου με τον Ποσειδώνα στον γενέθλιο χάρτη. Στον χάρτη της εξόδου οι δύο πλανήτες βρίσκονται σε γωνία χρυσοτομική Φ⁴ (52°31’36” – ανοχή 0°04΄).

Επιπροσθέτως, ο Ποσειδώνας της εξόδου βρίσκεται στο σημείο του γενέθλιου Ουρανού, κάνοντας σύνοδο. Αυτό τονίζει το ηλιακό ζώδιο του Λέοντα καθώς ο Ποσειδώνας εκφράζει την εσωτερική κυριαρχία του Ήλιου και ο Ουρανός την ιεραρχική του στο ζώδιο αυτό. Ο Απόλλωνας τον παίρνει στην αγκαλιά του, αναγνωρίζοντάς τον ως οδοιπόρο της οδού του.

Το κέντρο σύνθεσης των τριών μετακρονείων βρίσκεται στον Ουρανό που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο, κάνοντας και προς τους δύο άλλους χρυσοτομικές όψεις. Ποσειδώνας και Πλούτωνας και στις δύο περιπτώσεις συνδέονται με όψεις, στη γέννηση με δεκάγωνο (36°) και στην έξοδο με εξάγωνο (60°).

Ο λόγος 2:3 είναι η όψη του τριγώνου γνωστή ως 120°. Η συσχέτιση αυτή μεταξύ γεννήσεως και εξόδου αποτελεί ένα πολύ καλό οιωνό για τον απερχόμενο άνθρωπο. Μιλάει για μία αποδοτική και παραγωγική ζωή στον τομέα Ποσειδώνα – Πλούτωνα που είναι πρωτίστως η δημιουργία πολιτισμικών σφραγίδων.

Αυτές οι πενταδικές συγχρονικότητες των τριών μετακρόνειων πλανητών κατά την γέννηση και την έξοδο του Μ. Θεοδωράκη, πρώτα απ’ όλα δεν μπορούν να θεωρηθούν τυχαίες και μικρής σημασίας και σημειώνουμε εξ αρχής την κρίση μας ότι έχουμε να κάνουμε με την παρουσία ενός Μεγάλου Ανδρός. Αυτό θα επιχειρήσουμε να ψηλαφίσουμε στη συνέχεια.

Θα μείνει στην ιστορία της ανθρωπότητας σαν ένα πρότυπο Δημιουργικού ανθρώπου και Ενεργού Πολίτη, με συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής ζωής της ανθρωπότητας και όχι μόνο της πατρίδας του. Θα προσθέταμε, ενός πραγματικού Έλληνα. Άλλωστε ήταν πάντα ίδιον του Ελληνισμού να καλύπτει όλο τον Χώρο και τον Χρόνο, όντας παγκόσμιος και διαχρονικός.

Οι γωνίες Φ έχουν τρομερές ενέργειες, που όμως δεν ελέγχονται και μέχρι ένα πολύ υψηλό εξελικτικό στάδιο του ανθρώπου. Δρουν γρήγορα δημιουργώντας ενεργειακές δίνες – πύλες και έτσι είναι πολύ καλό να υπάρχουν κατά την στιγμή του θανάτου και ειδικά από σχετιζόμενους πλανήτες, όπως είναι στην περίπτωση του Μίκη.

Στέλνουν τον εξερχόμενο γρήγορα στην πορεία του βοηθώντας έτσι το σχεδόν ακαριαίο ξεπέρασμα των εμποδίων των κατώτερων υποπεδίων του αστρικού. Ειδικά ο Ποσειδώνας με τον Ουρανό σε αυτή τη σχέση είναι κάτι εξαιρετικό, καθώς πρέπει κατά την έξοδο κανείς να περάσει συνειδησιακά τουλάχιστον από το αστρικό πεδίο, που κυβερνάει ο Ποσειδώνας, όσο πιο γρήγορα γίνεται και χωρίς αγκιστρώσεις.

Όψη αυτή στον Λέοντα δίνει ένα άτομο που καρμικά έχει χρέος να διαγράψει νέους δρόμους, νέα πρότυπα στον χώρο της ατομικής αυτοσυνείδησης (Λέων), όσο και της παρουσίας μέσα στην κοινωνία.

Η Αφροδίτη σε πτώση και ο Ερμής σε έξαρση δίνουν την πρωτιά στον Ερμή. Αυτό εμφανίζεται στο ότι ο Θεοδωράκης στη μουσική του από την αρχή επέλεξε το πιο εγκεφαλικό στοιχείο της κλασσικής μουσικής παιδείας και έγινε από τους πρώτους και κύριους εκπρόσωπους του έντεχνου τραγουδιού.

Ενορχήστρωνε πάντα με μεγάλες ορχήστρες. Σε αυτό εκτός από την λατρεία του όγκου, που οφείλεται σε σχέσεις που θα δούμε αργότερα, υπάρχει και το στοιχείο της νοητικότητας πιο έντονο.

Η όψη αυτή δίνει έναν ομιλητή που ξέρει να μιλάει ωραία και να γίνεται αρεστός. Αρέσει στο άτομο να συμμετέχει σε συζητήσεις και είναι καλός ακροατής των άλλων.

Ο Μ. Θεοδωράκης δεν είναι ένας καλλιτέχνης με την γενική έννοια του όρου. Η μουσική του, τα τραγούδια του, ήταν Ηφαιστειακές και Ποσειδώνιες δημιουργίες και ο Άρης έκανε σύνοδο με τον Ποσειδώνα. Έφτιαχνε όπλα και κοσμήματα (χρηστικά αντικείμενα) σαν τον Ήφαιστο. Ο Άρης ήταν από τους καλύτερους πελάτες του θεού Ήφαιστου. Είναι καλλιτέχνης του τύπου Άρης – Ποσειδώνας.

Τα τραγούδια του ήταν όπλα ιδεολογίας και πάθους στον αγώνα του και πιστεύω ότι το έκανε συνειδητά. Τα τραγούδια του δημιουργούν μία ανάταση, δεν είναι ο λυρισμός που μαγεύει.

Είναι το στοιχείο μπάκτι, το στοιχείο της αφιέρωσης σε ένα ιδανικό σκοπό που εμψυχώνει από τους Ποσειδώνα και Άρη που ενισχύονται από τον Δία.

Γι’ αυτό η Αφροδίτη του δεν πρωτοστατεί όπως σε άλλους μουσικούς δημιουργούς. Ο Ήφαιστός του, αυτός ο μη ανακαλυμμένος ακόμα πλανήτης και κυβερνήτης του τσάκρα της κεφαλής, έκανε στενή σύνοδο με τον Βασιλίσκο.

Για παράδειγμα ο Άκης Πάνου είναι Αφροδιτικο-Ποσειδώνειος και τον αναφέρω επειδή συνεργαζότανε με τα δύο βασικά μπουζούκια που είχε και ο Θεοδωράκης (Καρνέζης – Παπαδόπουλος).

Παρόλο το σκληρό ταυ-τετράγωνο του μεταξύ Άρη (Αιγόκερως) – Ουρανού (Κριός) – Πλούτωνα, είχε ένα σκαληνό πενταδικό τρίγωνο Αφροδίτη (Υδροχόος) – Δίας (Ζυγός) – Ποσειδώνας (108°/36°/144°) που του δίνει την μελοποιΐα.

Αν και δεν θα ήθελα να κάνω συγκρίσεις μία αναφορά στον Μάνο Χατζιδάκι θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατανόηση. Ο ακόμα και υπερβάλλων κάποιες φορές λυρισμός του Μάνου Χατζιδάκι οφειλόταν στις χρυσοτομικές Φ⁵ Αφροδίτης – Δία και Φ⁴ Άρη – Ποσειδώνα που είναι ακριβές επτάγωνο.

Έχει και άλλα πολλά στοιχεία φυσικά αλλά εδώ στέκομαι μόνο στα δύο αυτά. Οι όψεις αυτές φέρουν το στοιχείο της μεγάλης και ανεξέλεγκτης ροής που χαρακτηρίζουν την αισθησιακή του πλευρά με αποτέλεσμα τον πολύ έντονο λυρισμό.

Λίγους μήνες μετά τον Θεοδωράκη γεννημένος, εν τούτοις έχει απομακρυνθεί εκείνο το διάστημα η όψη τριπλού δεκαγώνου Ουρανού – Πλούτωνα και δεν υπάρχει στον χάρτη του. Ο Χατζιδάκις είναι πιο κοντά στη λαϊκή φλέβα του Άκη Πάνου, στο ψυχικό και ηθικό μέρος. Έχουν οι δυο τους κοινό το χρυσοτομικό σκαληνό Αφροδίτης – Δία – Ποσειδώνα διαφορετικής διάταξης.

Ο Μίκης δίνει σε όλα μία συνειδησιακή και βαθιά πνευματική υπόσταση. Χωρίς αυτό θα μπορούσε να παρεκκλίνει προς την υπερβολή και ακόμα και την ακαλαισθησία.

Γενικά να πω ότι το στοιχείο που ενώνει Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Πάνου είναι οι πενταδικές όψεις Δία – Ποσειδώνα που με διαφορετικές μορφές υπάρχουν και στους τρεις, με συμμετοχή Άρη, Αφροδίτης ή και των δύο (Χατζιδάκις).

Ο αστεροειδής Ουρανία βρίσκεται στην 1°12΄ της Παρθένου, η Άρτεμη στην 1°38΄, όπως και ο Ασκληπιός στην 0°17΄ του ίδιου ζωδίου. Η Αφροδίτη (1°30΄) και ο Ερμής (2°55΄) κάνουν σύνοδο μαζί τους.

Η Ουρανία είναι η Μούσα της αστρονομίας και της αστρολογίας. Έχει κάνει παιδιά μόνο με τον Διόνυσο και τον Απόλλωνα, τους δύο θεούς των Μυστηρίων. Έχει σημασία αυτό γιατί μας θυμίζει ότι η αστρολογία είναι μυστηριακή επιστήμη και η πύλη των εσωτερικών επιστημών.

Η Άρτεμη είναι το Πνεύμα της Σελήνης, ο τέλεια κυκλικός δίσκος της Πανσελήνου, ο διαισθητικός νους που φωτίζει και συνδέει το μέσα με το έξω, το άνω με το κάτω. Η Άρτεμη είναι η τέταρτη ακτίνα που οδηγεί και συνδέει με την δεύτερη ακτίνα και τον αδελφό της Απόλλωνα.

Ο Ασκληπιός, γιος του Απόλλωνα, είναι ο ήρωας – θεραπευτής των πόνων των ανθρώπων. Ο Απόλλωνας είναι ο θεός της Ιατρικής, ο φέρων το κανάλι της Θείας Πρόνοιας. Η θεραπευτική από την μυθολογική περίοδο αναγνωρίζεται ως στάδιο που συνδέεται με την οδό των ηρώων, που είναι η οδός της μύησης.

Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται ένα τεράστιο κύμα αφύπνισης στην ανθρωπότητα και παράλληλα έχουμε και αύξηση του ενδιαφέροντος προς τις θεραπευτικές τέχνες. Είναι πολλά τα άτομα που έχουν ενδιαφερθεί και ακόμα και σπουδάσει κάποια θεραπευτική τεχνική.

Δεν κρίνουμε την ποιότητα του εγχειρήματος και του αποτελέσματος τώρα που είναι η αρχή ακόμα και οπωσδήποτε γίνονται λάθη. Στην πορεία θα συνειδητοποιηθεί ότι όλο αυτό συνδέεται με την ατραπό των ηρώων και τότε θα δούμε άθλους που θα φέρουν πραγματικές και φυσικές αλματώδεις αλλαγές.

Έτσι θα επέλθει σε όλους τους τομείς, ατομικά και συλλογικά η ενσωμάτωση και η αφομοίωση των θεμάτων της συνειδητής πορείας για την προετοιμασία και την είσοδο στο Μονοπάτι των Ψυχικών Μυήσεων.

Ο Μίκης Θεοδωράκης με τη στάση της ζωής του και τις μουσικές του προσπάθησε πράγματι να θεραπεύσει, να ανακουφίσει τον πόνο των ανθρώπων. Προσπάθησε να μεταδώσει κουράγιο, να εμψυχώσει την αγωνιστικότητα για τα ιδανικά, να δυναμώσει την πίστη ότι τα πράγματα μπορούν και πρέπει να πάνε προς το καλύτερο αύριο.

Έδωσε αξιοπρέπεια, ενώ μεταβίβασε την συμμετοχή του κάθε ανθρώπου σε ευγενείς προβληματισμούς μεταφέροντας τα μηνύματα ποιητών, αλλά και με την προσωπική του στιχουργική. Η προσπάθεια του είναι όμοια σε όλη την κοινωνική και δημιουργική παρουσία του.

Μέσα από τις μουσικές του, μέσα από το σύνολο των δράσεών του και των πνευματικών αποκαλύψεων που επιχείρησε σε καιρούς πολύ σκοτεινούς και γεμάτους με τις πιο βαριές υλικές ανάγκες που φέρνει ο πόλεμος, η φτώχεια και η πείνα. Η Αφροδίτη, ο Ερμής, η Ουρανία, η Άρτεμη και ο Ασκληπιός όντως βρίσκονταν ενωμένα στον Μίκη.

Από μικρός του αναπτύχθηκε η έλξη προς την μελέτη του ουρανού από τον πατέρα του. Ενώ στα άρθρα, τα κείμενα και τις ομιλίες του φαίνεται καθαρά ότι έχει αφυπνισμένη μέσα του την συνθετικότητα του διαισθητικού νου που τον άσκησε και αύξησε μέσω του Πυθαγορισμού.

Πάντα συνδύαζε την μουσική με την αστρονομία, τους μουσικούς φθόγγους με τους πλανήτες. Είναι πολύ καλά ενημερωμένος Πυθαγόρειος και είναι ενήμερος τόσο για τις μελέτες των αρχαίων Πυθαγορείων, όσο και των νεώτερων, όπως ο Κέπλερ.

Η γλώσσα του συχνά θυμίζει τον γραπτό λόγο του Κέπλερ. Πάντοτε δεν χάνει ευκαιρίες να κάνει ευθείες και ονομαστικές αναφορές στον Πυθαγόρα και άλλοτε απλά αναφέρει τις απόψεις του που είναι Πυθαγορικές.

Στην ομιλία που έκανε στο προς τιμήν του Διεθνές, Διεπιστημονικό Συμπόσιο του Πανεπιστήμιου Κρήτης στις 10 & 11 Μαρτίου 2006 αναφέρει:
«Η μεν θεωρία της Αρμονίας εξετάζει την στατική σχέση ανάμεσα στους φθόγγους – πλανήτες, η δε της Αντίστιξης τις σχέσεις μεταξύ δύο ή περισσότερων φθόγγων δηλαδή δύο ή περισσότερων ουρανίων σωμάτων εν κινήσει.»
μπορείτε να βρείτε το κείμενο της ομιλίας εδώ

Ο Δίας παίζει ένα ιδιαίτερο ρόλο στον χάρτη και γι’ αυτό ας δούμε πώς εμφανίζεται η πτώση του και η σύνοδος του με τον Βέγα. Ο Δίας είναι ο πλανήτης της ανώτερης γνώσης και της φιλοσοφίας. Ο Θεοδωράκης αναμφισβήτητα έχει πολύ καλή σχέση με την φιλοσοφία και φαίνεται να έχει περάσει σε μία ουσιαστικής μορφής προσέγγιση της φιλοσοφίας.

Θα λέγαμε ότι έχει βρει τον μίτο της Αριάδνης στον χώρο αυτό, με την επαφή του με την αρχαία Ελλάδα και ειδικά τον Πυθαγορισμό. Αυτό βαθιά, εκφράζει τον συντηρητισμό του Αιγόκερου με το να μένει στην πατροπαράδοτη κατεύθυνση, αλλά όχι με επιβαρυντικό τρόπο.

Ο Ελληνισμός σώζει, αλλά η αρχαιολατρία μπορεί να δημιουργήσει προσκόλληση στο παρελθόν και Αιγοκερίστικη αρτηριοσκλήρυνση φουντωμένη από τον φανατισμό (Άρης έξαρση στον Αιγόκερο).

Αυτό που ισχύει πάντως για τους Έλληνες είναι ότι η παράδοση τους κρύβει ότι ανώτερο θα μπορούσε να βρει κάποιος. Μελετώντας κανείς την ελληνική παράδοση μυείται, δεν γίνεται ένας απλός μελετητής της φιλοσοφίας. Αυτό συνέβη με τον Θεοδωράκη.

Η σχέση του με την φιλοσοφία ξεφεύγει από τον δυτικό ορθολογισμό ή τον ανατολικό μυστικισμό. Είναι μία σχέση βιωματική. Δεν φιλοσοφεί, ζει τις φιλοσοφικές του συλλήψεις που καθορίζουν και όλη του την υπόλοιπη ζωή και δημιουργία.

Σε αυτό συνέβαλε η σχέση του Δία με τους δύο κυβερνήτες του ηλιακού του ζωδίου, τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό, με τους οποίους κάνει το κύριο ισοσκελές χρυσοτομικό τρίγωνο που σχηματίζει τις ακτίνες του Πενταγράμμου.

Αυτή η άκρως δημιουργική συνύπαρξη του Δία με την βιωματικότητα του Ποσειδώνα και το πνεύμα του Ουρανού τον συντρόφευε μοναδικά, έτσι που όχι μόνο δεν υστέρησε σε φιλοσοφικές συλλήψεις, αλλά τις έζησε σαν ένα εσωτερικό πνευματικό βίωμα.

Από την άλλη αυτή η πτώση του Δία συνέβαλε να ταχθεί στους κόλπους του ΚΚΕ, αυτό το απολίθωμα της αριστεράς, που διακατέχεται από δυσκαμψία, στασιμότητα, και με έντονη προσκόλληση στην Κρόνια κρυσταλλοποίηση και την θεοποίηση της οργανωτικότητας.

Απ’ την άλλη αυτή η θέση δίνει την επιθυμία να θέλει να σταθεροποιήσει κάποιος τα “πετάγματά” του και να τα εκφράσει μέσα στην κοινωνία που είναι χρήσιμο ειδικά με την πενταγωνική όψη Δία – Ποσειδώνα & Άρη.

Ο Δίας σε σύνοδο με τον Βέγα, θεωρείται από τον Robson ότι φέρνει απώλειες σε νομικά ζητήματα και κινδύνους φυλάκισης και θα πρέπει να έπαιξε ρόλο στις φυλακίσεις που υπέστη και τους άλλους περιορισμούς της κοινωνικής του δράσης.

Ο Δίας και Αφροδίτη σε πτώση, ο Ερμής σε έξαρση. Η κοινωνικότητα, το μοίρασμα, η τέχνη και ο λόγος περιέχουν μία οξεία, συγκρουστική παρουσία μέσα στην κοινωνική συνείδηση. Ο λόγος, η εμπειρία της συμμετοχής στα κοινά διακατέχεται από την συνειδητοποίηση ότι μεταξύ της κοινωνικής συνείδησης και του Μίκη υπάρχει ένα τεράστιο κενό που αυτό δεν μπορεί στο παρόν να καλυφθεί πλήρως.

Υπάρχει η συνειδητότητα ότι μέσα σε αυτό το περιβάλλον θα πρέπει να ζήσει και να δράσει, με τις όποιες συνέπειες. Είναι η διάθεση που τον στήριξε να κάνει αυτή την προκλητική – στην αρχή τουλάχιστον – παρουσία με την τέχνη του σε περίοδους απαγορεύσεων της ελευθερίας της έκφρασης.

Η όψη αυτή του δίνει την ελευθερία να εκφραστεί και ας δεχθεί επικρίσεις και διωγμούς. Συνήθως μάλιστα επεδίωκε την έκφραση της σύγκρουσης ο ίδιος. Μία κατάσταση του τύπου «θα το πω και ας το πιω».

Η οκταδική αυτή όψη (3:8) τονίζει την όμοια που αναφέραμε πριν με τον Δία. Εδώ όμως δίνεται μεγαλύτερο βάθος. Η εμφανής διαφορετικότητα μεταξύ των νέων μορφών οργάνωσης της κοινωνίας που αναζητούν έκφραση και της καθεστηκυίας τάξης συνυπάρχουν χωρίς να μπορεί να αποφύγει κανείς τις συγκρουστικές και οξείες καταστάσεις που δημιουργούνται.

Αυτή η όψη έπαιξε ρόλο στο ότι δεν σταματούσε και προσπάθησε ακόμα και μπαίνοντας βαθιά μέσα στις κοινωνικές και πολιτικές δομές να παίξει τον αναγωγικό ρόλο του. Ένοιωθε ότι μπορούσε να βάλει το νέο με το παλιό να δουλέψουν μαζί και ας είναι ασύμβατα.

Πολλές φορές δεν αγωνιζόταν για να ρίξει το Κρόνιο κατεστημένο, αλλά για να προωθήσει τις απόψεις του χωρίς να μπορούν να τον αποτρέψουν, απλά να τον αφήσουν να υπάρχει. Αυτό πιστεύω έπαιξε ρόλο στην απόφασή του να συνεργαστεί με την κυβέρνηση Κων. Μητσοτάκη, κάτι για το οποίο κρίθηκε έντονα και από την αριστερά, όσο και από την δεξιά.

Σίγουρα είναι ο πρώτος που ενώ είχε ιστορικό και ήταν γνωστός ως αντικαθεστωτικός κατάφερε να θεωρείται φορέας ενός ευρύτερου μηνύματος που καλύπτει όλο τον Ελληνισμό. Αυτό άλλωστε ήταν το βαθύτερο εύρος του απ’ την αρχή. Αυτά ενισχύονται από το ότι Κρόνος/Ουρανός = Δίας στον Αιγόκερω.

Ο Δίας δίνει μία αισιόδοξη διάθεση που ανακινεί τον τριγωνικό σχηματισμό του Πολεμιστή Μίκη (χρυσοτομικό ισοσκελές) φέρνοντας μία ατέρμονη διάθεση για μάχη με την πίστη ότι μπορεί και πρέπει να μπορέσει να υπάρξει το νέο ακόμα και δίπλα στο παλιό.

Ο Δίας αυτός επίσης τον οδήγησε να κρατήσει την επαφή του με το πατριωτικό μέτωπο και την έννοια της Πατρίδας, όπως φάνηκε σε διάφορες στιγμές και ειδικά με την συμμετοχή του στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και την συμφωνία των Πρεσπών. Κάτι που δεν είναι στις βασικές τάσεις της διεθνιστικής αριστεράς.

Η σχέση αυτή Ουρανού, Κρόνου δεν αναφέρεται σε διαφορετικότητες ατομικές και ιδιοσυγκρασιακές. Κάποιος ωθείται να εκφραστεί υπό σκληρές και δύσκολες συνθήκες. Ενώ ξέρει τι τον περιμένει, εν τούτοις δεν γίνεται να απαρνηθεί την έκφραση των θέσεων και των απόψεών του.

Μέσα στον πόλεμο και τον εμφύλιο οι ελπίδες για ένα κόσμο με νέα μορφή για πολλούς πήρε την μορφή του μαρξισμού, έως και του σταλινισμού. Αυτή η όψη όμως Κρόνου – Ουρανού προστάτευε τον Θεοδωράκη και του έδινε την δυνατότητα να μένει στον χώρο με την δική του οπτική, ακόμα και αν δεν συμφωνούσε με τους άλλους στα πάντα.

Έμενε μεν, αλλά κράταγε και εκεί την δική του στόχευση. Δεν είναι χωρίς βάθος αυτή η αναζήτηση και η έννοια της Ιδιοκτησίας ξυπνάει ένα βαθύ προβληματισμό στον οδοιπόρο του εσωτερικού μονοπατιού.

Μένοντας στο γενικό και όχι στο ειδικό βλέπουμε ότι η κοινοκτημοσύνη των αγαθών ήταν τρόπος ζωής τόσο των Πυθαγορείων, όσο και στην συνέχεια των Χριστιανών.

Ο μαρξισμός βέβαια ήταν εξ αρχής μία κατευθυνόμενη καρικατούρα και των δύο, που μέσα στην ουσιαστικά και όχι μόνο φιλοσοφικά υλιστική παρέκκλισή της προώθησε την διαστροφή της αποθέωσης της Οικονομίας.

Σήμερα επιστημονικά, πολιτικά και λαϊκά κυβερνάει το χρήμα. Βοήθησε ιδεολογικά σε καίριο βαθμό τον καπιταλισμό ο μαρξισμός και ίσως αυτός ήταν ο στόχος του εξ αρχής. Ο άνθρωπος και συνολικά η ανθρωπότητα πασχίζει για την αφύπνισή της και έχει να περάσει από πολλά.

<

Ικανότητα υλοποίησης στόχων και εφαρμογής προγραμμάτων οργάνωσης. Ικανότητα και τάση ενεργής παρουσίας στην πολιτική σκηνή. Του έδωσε την ικανότητα και την τάση να ανακατευθεί με την πολιτική και να εκλεγεί βουλευτής και υπουργός.

Αυτή η όψη ενισχύει την επιβλητικότητά του και το ότι μπορούσε να κινητοποιεί άτομα και ομάδες. Ενισχύεται η μουσική του και καταφέρνει να έχει απήχηση και να ξεσηκώνει εμψυχωτικά.

Άτομο ικανό για σκληρές προσπάθειες. Σκληρός πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό του. Μέσα από επώδυνες δοκιμασίες από την νεαρή ηλικία υποχρεώνεται να μεγαλώσει και να ωριμάσει πιο γρήγορα, μαθαίνοντας ότι κάνει στην ζωή του να το επιδιώκει μέσα από αγώνες και εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν.

Μπορεί να αντιμετωπίζει μεγάλα εμπόδια, αλλά δεν καταβάλλεται η διάθεση για συνέχιση της προσπάθειας του ατόμου. Η προσωπικότητα έχει την αίσθηση της υπεροχής απέναντι στα εμπόδια και την πεποίθηση ότι μπορεί να βγει νικητής. Ο εύκολος δρόμος δεν κάνει γι’ αυτό το άτομο.

Σημαντικό κέντρο βάρους όλου του χάρτη θεωρούμε την “μαγική” σύνοδο Άρη – Ποσειδώνα. Οι δύο πλανήτες είναι οι εκφραστές της Έκτης ακτίνας του ιδεαλισμού, της αφοσίωσης, της πίστης και αρνητικά της ιδιοτελούς αγάπης, της ζήλιας και του φανατισμού.

Είναι η ακτίνα των ζηλωτών και όπως μας μεταφέρεται από τον Ορφικό Ύμνο στις Μούσες, ο ένθεος ζήλος είναι το βασικό στοιχείο που ζητούν οι μύστες από την εύνοιά τους.

Οπωσδήποτε η προσωπικότητα του Θεοδωράκη είχε τα στοιχεία του Λέοντα και στην πιο κλασσική του μορφή, με το πομπώδες, το μεγαλοπρεπές και το γενναιόφρον στοιχείο. Το κέντρο του εγώ του, όμως, δεν βρίσκεται στον Ήλιο – στην εξωτερική προσωπικότητα, αλλά βαθύτερα.

Η σύνοδος Άρη – Ποσειδώνα και ο κομβικός ρόλος της, όπως θα δούμε, διευρύνει τόσο τον Λέοντα, όσο και τον Σκορπιό. Ο Ποσειδώνας είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης του ηλιακού ζωδίου και ο Άρης ο εσωτερικός κυβερνήτης του σεληνιακού ζωδίου, του Σκορπιού.

Με τον Ποσειδώνα ως κυβερνήτη και διαμορφωτή του κέντρου της αυτοσυνείδησης (Λέων), η διάπλαση της προσωπικότητας συμμαχεί με τις δυνάμεις της αυτοϋπέρβασης και υιοθετεί το στοιχείο της ανιδιοτέλειας και της ηθικής ανωτερότητας.

Δίνει στην προσωπικότητα το στοιχείο του συνειδητού ιδεολόγου που εργάζεται για το σύνολο επικοινωνώντας και εκφράζοντας τις ψυχικές τάσεις.

Στην σύνοδο παίρνει μέρος και ο εξωτερικός κυβερνήτης του Σκορπιού, ο Πλούτωνας, με το δεκάγωνό του προς τον Ποσειδώνα, όσο και ο αστεροειδής Ευρυδίκη με σύνοδο.

Ο αστεροειδής βρίσκεται στις 20°31΄ του Λέοντα και κάνει σύνοδο με τον Άρη (20°52΄ΛΕ) και τον Ποσειδώνα(21°41΄ΛΕ). Είναι κάτι περισσότερο από ένα μήνυμα. Είναι μία επικρότηση, ένας επαληθευτικός οιωνός που προέρχεται από την θεία συμπαντική συγχρονικότητα.

Ο ζηλωτής (Άρης & Ποσειδώνας εσωτερικοί κυβερνήτες) επιτελεί ένα έργο κατά το οποίο έχει στραμμένες τις δυνάμεις και τους στόχους του προς την ένωση με την ουσία του, με την Ψυχή του. Υποψηφιότητα ενασχόλησης με την ηρωική ζωή σαν πράξη και σαν συνειδητό στόχο.

Η Ευρυδίκη, το έτερον ήμισυ του Ορφέα, είναι το πραγματικό έτερον του ήμισυ, η Ψυχή του. Η περιπέτεια να φέρει την αγαπημένη του Ευρυδίκη μαζί του στον επάνω κόσμο περιγράφει την προσπάθεια των μυστών να πάρουν την τρίτη μύηση.

Ο μύθος αν και αναφέρεται στις δυσκολίες και τις αποτυχείς προσπάθειες για να προετοιμάσει τους υποψήφιους αυτής της μύησης, αναφέρεται στις ίδιες εμπειρίες που κατατέθηκαν από τον Ιησού και τις εορτάζουμε, με αρκετή άγνοια, κατά την Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Όποιος ενδιαφέρεται θα βρει μία ανάλυσή του θέματος εδώ.

Στον Μίκη, οι αγώνες αποκαλύπτεται ότι αποσκοπούν στην ένωση με τον πραγματικό εαυτό. Είναι αγώνες για να εφαρμόσει κάποιος τα καλέσματα του βαθύτερου Είναι του. Το μήνυμα είναι ότι η έκτη ακτίνα (Άρης, Ποσειδώνας) κατέχει έναν ανώτερο στόχο και η προσκόλληση και ο φανατισμός δεν βρίσκουν έδαφος για να ευδοκιμήσουν.

Η έβδομη ακτίνα μέσω του Ουρανού, με μεγάλη φιλοτιμία φροντίζει την παραμικρή λεπτομέρεια στις διαδικασίες υλοποίησης των νέων τάσεων που είναι αναγκαίο να εμφανίζονται ώστε να εκπληρούνται καλύτερα οι επιταγές του Πνεύματος. Η δεύτερη ακτίνα μέσω του Δία, κρατάει την διαρκή δημιουργική και λειτουργική επαφή με την Σοφή Αγάπη.

Η δημιουργική αυτή όψη Δία – Ουρανού είναι σημαντική για να έχει κάποιος ενεργή συνειδητότητα και να μην χάνεται μέσα στην λεπτομέρεια της υλικής τριβής. Ότι κάνει να γίνεται συνειδητά και αφυπνισμένα ώστε να μην παθαίνει αυτό που παθαίνουν οι τεχνοκράτες που ολισθαίνουν στον υλισμό.

Ο Ουρανός είναι εξωτερικός κυβερνήτης του Υδροχόου και ο Δίας εσωτερικός. Ξέρουν λοιπόν καλά τον δρόμο της συνύπαρξής τους.

Εκεί που η έβδομη ακτίνα συγκεντρώνεται σε μία κατεύθυνση, η δεύτερη ακτίνα επιτρέπει να διατηρείται η ευρύτητα της όρασης. Χωρίς αυτό μπορεί κάποιος να παρεκκλίνει προς την υπερβολική ειδίκευση και την τυπολατρία.

Το ότι γεμίσαμε “ειδικούς” στις μέρες μας, είναι μία παρεκτροπή, μία αποτυχία στην ορθή χρήση της έβδομης ακτίνας, που είναι ισχυρή και κυρίαρχη αυτή τη στιγμή. Χρήση της έβδομης ακτίνας χωρίς καρδιά που είναι η δεύτερη ακτίνα – ο Δίας κυβερνήτης της καρδιάς όπως και ο Ήλιος. Ο Ουρανός είναι ο φορέας του νέου και ο Δίας φροντίζει την σύνθεση καρδιάς και νου. Έτσι έχουμε την δημιουργική έκφραση και υλοποίηση.

Ο Υδροχόος κρατάει το μυστικό των δύο πλανητών Ουρανού και Δία. Ο Μίκης είχε έντονη σχέση με τον Υδροχόο, καθώς ήταν το ζώδιο του ΝΔ του (μακρά εμπειρία από παρελθούσες ζωές), ενώ ο Ήλιος του συμμετείχε με την σύνοδο στον ΒΔ.

Η αντίθεση Ήλιου – ΝΔ του έδινε την τάση όσο και αν προβλήθηκε μέσα στην κοινωνία, πάντα να προσπαθούσε να κρατάει τις ισορροπίες μεταξύ του ατομικού και του συλλογικού. Μάλιστα αυτή του την ευαισθησία και την ανθρωπιστική του συνείδηση και δράση φοβήθηκαν και πολέμησαν οι εκπρόσωποι της εξουσίας φέρνοντάς του ταλαιπωρίες και διώξεις καθώς υπήρχε και το τετράγωνο του Κρόνου με τους Δεσμούς.

Άρης, Ποσειδώνας – Δίας – Ουρανός σε πενταδικό σχηματισμό ισοσκελούς τριγώνου. Ο Άρης σε όψεις διπλού πενταγώνου (144°) με τον Δία και με τον Ουρανό, ενώ οι δύο τελευταίοι μεταξύ τους κάνουν όψη πενταγώνου (72°).

Είναι ένα μοναδικό τρίγωνο στο οποίο περιέχεται η σοφία της χρυσής τομής. Το ισοσκελές αυτό, χαράσσει τόξα με λόγο 1:2 (72°:144°) που του δίνει την υφή της αντίθεσης (180°). Αυτό δίνει την κορυφαία κινητικότητα του σχηματισμού.

Ο άνθρωπος δεν σταματάει ποτέ το έργο του. Είναι μία αέναα δραστήρια ύπαρξη που δρα κάτω υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και σε όλους τους κόσμους, τον υλικό, τον συναισθηματικό, τον νοητικό, στον μικρόκοσμο και στον μακρόκοσμο.

Υπάρχουν και άλλοι σχηματισμοί ισοσκελούς τριγώνου, όπως η Σφύρα του Θωρ, το Ταυ-Tετράγωνο, το Yod και όλα τα ισοσκελή τρίγωνα φέρουν την δυναμική μεγάλων επιτεύξεων. Το συγκεκριμένο όμως δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι υπερέχει όλων σε ποιοτική ισχύ και δυναμική ώθησης για το Καλό ή για το Κακό.

Είναι το τρίγωνο που δημιουργούν οι πέντε ακτίνες του Πυθαγορικού Πενταγράμμου ή πεντάλφας. Τον έχω ονομάσει «ο Τριγωνικός Σχηματισμός του Ηρωικού Δρόμου», ως τον πλέον αναγωγικό (άγω/οδηγώ προς τα άνω, προς ένα άθλο) όλων των ισοσκελών τριγώνων.

Άτομα με αυτόν τον σχηματισμό διαπνέονται από μία ανεξάντλητη, λαμπερή και σπινθηρίζουσα ενεργητικότητα στους τομείς των πλανητών που συμμετέχουν. Είναι σχηματισμός μεγαλοφυών επιτεύξεων με την δυνατότητα πραγμάτωσης άθλων για το Καλό ή το Κακό.

Το Πεντάγραμμο έχει δύο όψεις. Στην μία η κορυφή στρέφεται προς τα άνω και στην άλλη προς τα κάτω. Το να σκοτώσει κάποιος την ψυχή του είναι μια άκρως απεχθής και αποτρόπαια πράξη και όμως κάποιοι προετοιμάζονται χρόνια για να το πετύχουν.

Ένα τέτοιο τρίγωνο παίζει κρίσιμο ρόλο στον χάρτη του Χίτλερ, όπως και του γιατρού Ιωσήφ Μένγκελε, του «Άγγελου του Θανάτου» του Άουσβιτς. Ο δεύτερος μάλιστα φαίνεται ότι κουβαλάει αυτή τη δράση στο κάρμα του από πολύ παλιά.

Πρέπει να ήταν ένας από αυτούς που έκαναν όμοια ιατρικά πειράματα και στην Ατλαντίδα σε συνεργασία με τις τότε εξουσίες συμβάλλοντας στην καταστροφή της. Οι ίδιοι είναι και σήμερα που προσπαθούν και πάλι να κάνουν τα ίδια. Αυτή η φορά όμως είναι η τελευταία και το ξέρουν.

Το πεντάγωνο Δία – Ουρανού του Μίκη, αποτελεί την βάση που στέλνει την ενέργεια της τροφοδοτώντας τη σύνοδο Άρη – Ποσειδώνα και αντιστρόφως. Οι πλανήτες της έκτης ακτίνας αυξάνουν την δυναμική τους από τις στενές αυτές συνδέσεις του τριγωνικού σχηματισμού.

Η μουσική του δημιουργία κινείται σε μεγάλο, αν όχι σε πρωταρχικό βαθμό, από αυτόν τον σχηματισμό. Θα είχε ενδιαφέρον αν κάναμε μία έρευνα στα μουσικά του έργα κατά πόσον περιέχουν χρυσοτομικά στοιχεία συνειδητά χρησιμοποιημένα ή και αυτοματικά μέσω έμπνευσης.

Το ισοσκελές αυτό με τους συγκεκριμένους πλανήτες είναι ένα χαρακτηριστικό σύμβολο επαναστατικής δράσης και ακτιβισμού που το φυσικό του είναι να ταράζει την καθεστηκυία κοινωνική συνείδηση. Η δημιουργία της κίνησης που ονόμασε ΣΠΙΘΑ δεν ήταν τυχαία. Θα έλεγα ότι αυτή την ονομασία την επέλεξε αυτός ο τριγωνικός σχηματισμός.

Ο ηρωικός άνθρωπος γίνεται συμμέτοχος στις πνοές που κατευθύνεται ο κόσμος, στις αλλαγές που προέρχονται από τις επιταγές του πνεύματος. Η βίωση της μιζέριας στην οποία οδηγεί η κοινωνική συνείδηση (Δίας/Αιγόκερως) δρα σαν προωθητικό. Οι βάσεις του ηρωικού ανθρώπου βρίσκονται στο βαθύ βίωμα, την αναπτυξιακή κακουχία και την πνευματική σύνδεση.

Οι δυσκολίες και οι περιορισμοί που προέκυπταν από την πτώση του Δία και την σύνοδό του με τον Βέγα, όπως είδαμε νωρίτερα, που μεταξύ άλλων εκφράζονται και με τις φυλακίσεις του, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αξιοποιούνται δημιουργικά, τον ωριμάζουν και τροφοδοτούν την αγωνιστικότητά, τα ταλέντα, τις στοχεύσεις του.

• Δίας – Πλούτωνας αντίθεση (180°)
• Δίας – Ουρανός πεντάγωνο (72°)
• Ουρανός – Πλούτωνας τριπλό δεκάγωνο (108°)

Οι όψεις 72° και 108° μεταξύ τους έχουν λόγο 2:3. Αυτό φέρει την υφή μιας όψης τριγώνου (120°) που αυξάνει την υπάρχουσα δημιουργικότητα φέρνοντας πλούσια αποτελέσματα. Σε αυτόν τον τριγωνικό σχηματισμό έχουμε την συμμετοχή των κυβερνητών του σεληνιακού (Πλούτωνας/εξωτερικός) και του ηλιακού ζωδίου (Ουρανός/ιεραρχικός), όπως έχουμε ήδη πει.

Το τρίγωνο αυτό είναι εναρμόνια (2 – 3 – 5) σκαληνό και ορθογώνιο. Η κορυφή της ορθής γωνίας, ο Ουρανός καλείται να κρατήσει με ορθή κρίση και συμπεριφορά αποδοτικού ελέγχου και εναρμόνιας συνεργασίας την σχέση Δία – Πλούτωνα. Αυτό είναι μία άκρως γοητευτική δράση και επιδίωξη.

Να πούμε εδώ, ότι δεν φτάνει που γεννήθηκε και αποσύρθηκε από τον ορατό κόσμο σε δύο συνεχόμενες όψεις 108° Πλούτωνα – Ουρανού, έχει επίσης επιλεγεί οι δύο αυτοί πλανήτες να είναι και κυβερνήτες των φώτων του, Σελήνης και Ηλίου. Ταυτόχρονα μάλιστα έχουμε την εσωτερική αστρολογία που μας επιτρέπει να το δούμε αυτό. Τι άλλο περιμένουμε να δούμε πια; Πόσο τυχαία μπορεί να τα θεωρήσει κανείς όλα αυτά;

Θα το πω λοιπόν σε αυτό το σημείο. Όλα αυτά τα σημάδια λένε ότι ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ένας Απεσταλμένος των Μεγάλων Διδασκάλων του Φωτός. Ένας σύγχρονος δάσκαλος, Απολλώνιος και Διονυσιακός, ένας Εργάτης, Δημιουργός αφιερωμένος στην Οδό του Ελληνισμού επί πολλές χιλιετίες.

Ο Μίκης είναι ένα μήνυμα πηγαίας αισιοδοξίας, μία δυνατή ώθηση να πετάξουμε από πάνω μας κάθε μουτζούρα, κάθε υποδεέστερη σκέψη ή συναίσθημα, κάθε άποψη που μας κρατά στη νοοτροπία του σκλάβου και πρέπει να ετοιμαστούμε για να φτιάξουμε τον νέο Παρθενώνα.

Ο καιρός θα έρθει γρηγορότερα απ’ ότι μπορεί να φανταστεί κανείς και πρέπει να μην αφήνουμε τον χρόνο να περνάει άσκοπα. Να πιάσουμε δουλειά ο καθένας στο χωράφι που του έταξε ο Δρόμος του Ανθρώπου αυτή τη στιγμή.

Αυτός ο σχηματισμός είναι επίσης ο πιο σπινθηροβόλος, παραγωγικός, δημιουργικός και αποδοτικός σχηματισμός από όλα τα ορθογώνια τρίγωνα, δηλαδή τους τριγωνικούς σχηματισμούς που περιέχουν μία αντίθεση.

Η βασική αντίθεση Δία – Πλούτωνα συνδέεται με το βασικό πεντάγωνο Δία – Ουρανού που υπήρχε και στον προηγούμενο ισοσκελή σχηματισμό. Η τρίτη πλευρά – όψη είναι το χαρακτηριστικό της γέννησης και της εξόδου του, οι 108° Ουρανού – Πλούτωνα.

Δίας και Πλούτωνας σε αντίθεση δίνουν μία ασταμάτητη ενεργητικότητα που φτάνει στην υπερβολή. Η πτώση του Δία δεν θα εμποδίσει στο τέλος, καθώς Κρόνος και Πλούτωνας διατηρούν σχέση 120°. Η αντίθεση Δία – Πλούτωνα φέρνει την επιθυμία απόκτησης ισχύος και μπορεί να οδηγήσει στην ενασχόληση με την πολιτική.

Φέρει την ικανότητα το άτομο να αλλάξει την υπάρχουσα δομή των πραγμάτων. Δίνει τάσεις μεγαλοπρέπειας, μεγαλοφροσύνης και εκδήλωση στοιχείων προλεταριακού (Δίας/Αιγόκερως) μεγαλοϊδεατισμού.

Ο Πλούτωνας της πρώτης ακτίνας με τον Ουρανό της έβδομης λειτουργούν σαν τον Ιανό ή σαν δύο όψεις του ίδιου «νομίσματος». Ο Ουρανός συγκεντρώνει επάνω του ευθέως την ενέργεια του Πλούτωνα, ενισχυόμενη από την αντίθεση του με τον Δία. Στον σχηματισμό αυτό, η συγκέντρωση στον Ουρανό και με την υποστήριξη του Δία δημιουργείται το προφίλ του σοφού.

Στην κορυφή του τριγώνου βρίσκεται ο Ουρανός που θεωρούμε την κεντρική πηγή, την κεντρική πυξίδα όλου του χάρτη. Ο Ουρανός είναι και ο ελεγκτής και κριτής. Ο τριγωνικός αυτός σχηματισμός με την επικέντρωση στον πλανήτη Ουρανό δημιουργείται βίωμα πνευματικής ευθύνης που το άτομο αισθάνεται ότι πρέπει να αναλάβει.

Ο Ουρανός είναι το κέντρο που καλείται να δώσει νόημα στη σχέση Δία – Πλούτωνα, ο υπερβατικός κριτής της. Το άτομο βιώνει ότι μόνο αν οι όροι της αντίθεσης ικανοποιούν την πνευματική πορεία μπορούν να έχουν αξία. Η ενέργεια οικονομείται για τους σκοπούς της πραγμάτωσης των σχεδίων.

Το τρίτο σημείο, ο Ουρανός, λειτουργεί σαν ο εξωτερικός κριτής που καναλιζάρει την αντίθεση. Αποτελεί το σημείο όπου αναπτύσσεται η χρυσή ορθή κρίση και γι’ αυτό έχουμε δώσει στον σχηματισμό τον τίτλο «ο Σχηματισμός του Σοφού Δρόμου».

Ο σχηματισμός αυτός αναπτύσσει την διαισθητική νοητικότητα της 7ης ακτίνας, του Ουρανού που είναι το ποτάμι μιας διαρκούς βουβής ώθησης προς ένα νέο αύριο. Ασκεί στην ανάπτυξη της κρίσης και της ευθυγράμμισης με τον σκοπό.

Η ενέργεια αυτή στη συνέχεια εισέρχεται στο ισοσκελές τρίγωνο και βάζει σε λειτουργία τον Άρη με τον Ποσειδώνα που είναι οι τελικοί δίαυλοι εξωτερίκευσης.

Οι δύο σχηματισμοί που αναφέραμε κλείνουν σχηματικά με το δεκάγωνο Πλούτωνα – Ποσειδώνα. Αυτό συμπυκνώνει και ενοποιεί την δράση των όσων είπαμε, σε μία ελεύθερη και βασική αλληλεπίδραση, αυξάνοντας τα αποτελέσματα και των δύο. Για τους δύο δρόμους αυτούς θα μιλήσουμε, μαζί με τα στοιχεία της εξόδου του Μίκη από τον ορατό κόσμο, στο τέλος της εργασίας αυτής.

Ο άξονας Δία – Πλούτωνα συγκεντρώνει ισχύ αφενός από το ότι το μεσοδιάστημα Κρόνου – Ουρανού κάνει σύνοδο με τον Δία και αφετέρου λόγω της στενής συνόδου Πλούτωνα – Σείριου (απόσταση 0°37΄).

Ο Σείριος, απλανής αστέρας της δεύτερης ακτίνας και ο Δίας πλανήτης της δεύτερης ακτίνας «περιτριγυρίζουν» τον Πλούτωνα της πρώτης ακτίνας. Η όψη της αντίθεσης συνδέεται στενά με την δεύτερη ακτίνα και ευνοεί την δράση της που αποζητά σαφή και καθαρή νοητική αντίληψη για την παραγωγή καθαρής συνείδησης.

Η πρώτη ακτίνα στο παρόν ηλιακό μας σύστημα μπορεί να αποβεί αδυσώπητα σκληρή και η δράση της μοιραία αν δεν ελέγχεται και κατευθύνεται από την δεύτερη. Είναι θέμα εξέλιξης όλου του συστήματος. Έτσι ο Πλούτωνας πρέπει να «μαλακώνει» και να οδηγείται να παραγάγει έργο που θα εκφράζει τα θετικά του στοιχεία.

Να δίνει με αποτελεσματικό τρόπο την δύναμη, το κουράγιο, την αφοβία του, την θέληση για το Καλό. Να μπορεί να συνεργαστεί με τις αρετές της δεύτερης ακτίνας με τα ιδανικά της σοφής καθοδήγησης, της υπομονής, της αντοχής και της αγάπης για την αλήθεια.

Αυτή η παρέμβαση στον Πλούτωνα του Μ. Θεοδωράκη δείχνει ότι η αιχμηρότητα της πρώτης ακτίνας ελέγχεται. Το αποτέλεσμα είναι οι σχέσεις αυτές να τον φέρνουν να θεωρεί ότι η εξουσία και οι πολιτικοί πρέπει να αποφεύγουν την αλαζονεία της δύναμης, την τάση να υπηρετούν σκοτεινούς σκοπούς, την ηδονή του να ελέγχουν τους άλλους και να επιθυμεί να επικρατήσει η αγάπη για την αλήθεια, η ανιδιοτέλεια, ο ζωντανός αντί του ξύλινου λόγου, η αξιοπιστία και το γαλήνιο ύφος στην διακυβέρνηση.

Παρόλο που έζησε τη Πλουτώνια σκληρότητα της εξουσίας στο πετσί του με τις διώξεις και τα βασανιστήρια, η δεύτερη ακτίνα, μέσω των πνευματικών του αναζητήσεων και της μουσικής τον θεράπευαν και έτσι μπορούσε να θεραπεύει και τον πόνο των άλλων.

Σημαντικό σημείο εσωτερικής ευθυγράμμισης θεωρούμε ότι ο Σείριος μέσω του Πλούτωνα συμμετέχει στις σχέσεις των τριών πλανητών που συνδέονται μαζί του κατά την εσωτερική αστρολογία τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα.

Συνοψίζοντας, ο Κρόνος κάνει τρίγωνο με τον Πλούτωνα και το μεσοδιάστημα του Κρόνου με τον Ουρανό κάνει αντίθεση. Ο Ουρανός κάνει γωνία τριπλού δεκαγώνου και ο Ποσειδώνας όψη δεκαγώνου.

Το τρίγωνο του Κρόνου με τον Σείριο δείχνει να υπάρχει μία χαλαρή σχέση με το προσωπικό του κάρμα. Βρίσκεται στην κατάσταση της υπέρβασης και της συμφιλίωσης με τους μηχανισμούς του.

Θα μπορούσε και να το έχει ξεπληρώσει στα ατομικά επίπεδα και ίσως ξεπλήρωσε και το ομαδικό του στην τελευταία του ενσάρκωση. Ο Μίκης να ξέρετε θα γυρίσει πάρα πολύ γρήγορα, αλλά δεν ξέρουμε με ποια μορφή. Έχει και άλλα έργα στα σχέδιά του να κάνει και υπάρχουν και οι ομαδικές ανάγκες που πιέζουν.

Η αντίθεση με το μεσοδιάστημα Κρόνου – Ουρανού προστατεύει και καθοδηγεί την σύγκλιση του νέου μηνύματος που φέρει με την έκφρασή του μέσα στις υπάρχουσες δομές.

Από πνευματική άποψη ο Πλούτωνας – εξωτερικός κυβερνήτης της Σελήνης και εσωτερικός του ζωδίου του Ουρανού (Ιχθείς) – λειτουργεί ως κέντρο κατεύθυνσης του τετράπλευρου του σοφού πολεμιστή που χαράζει το δικό του Μονοπάτι, γιατί Μονοπάτι δεν υπάρχει.

Στον επόμενο χάρτη βλέπουμε το τετράπλευρο με επιλεγμένους τους συμμετέχοντες πλανήτες, αστεροειδείς και απλανείς.

Μέχρι εδώ και καθώς βρίσκομαι στην διαδικασία της επιμέλειας του ιντερνετικού πλέον κειμένου, παρουσιάζω και την τελευταία όψη που καταστάλαξε ότι είναι και αυτή χρυσοτομική.

Στην πιο πάνω εικόνα βλέπουμε τον τελικό τετράπλευρο χρυσοτομικό σχηματισμό που είναι πρώτη φορά που τον συναντάω στα 46 και πλέον χρόνια που ασχολούμαι με την αστρολογία επαγγελματικά αλλά κυρίως σαν μελετητής – ερευνητής. Αν υπάρχει κάποιος αστρολόγος που έχει συναντήσει αυτόν τον σχηματισμό σε οποιοδήποτε άτομο, παρακαλώ να μου επικοινωνήσει την πληροφορία.

Είναι ένα απίστευτο σχήμα – όχημα. Μία απίστευτη δημιουργία, ένα ασύλληπτο Δημιούργημα Σοφών Κατασκευαστών Μεγάλων Οχημάτων της Mahayana, της σχολής του Μεγάλου Οχήματος του Βουδισμού.

Με την τελευταία γωνία δεκαγώνου (36°) – που πιο ισχυρή προκύπτει μεταξύ Πλούτωνα και Άρη (ανοχή 1°12΄) και μετά με τον Ποσειδώνα (2°01΄) – ολοκληρώνει ο κύκλος της πεντάδας στο Μοναδικό Χρυσοτομικό Τετράπλευρο με πλευρές 1 – 2 – 3 – 4 (1:10 – 2:10 – 3:10 – 4:10), ενώ οι διαγώνιοί του μας δίνουν και το 5:10 ως εξής:

• Πλούτωνας – Άρης, Ποσειδώνας = 36° = 1:10 = Μονάς
• Δίας – Ουρανός = 72° = 2:10 = Δυάς
• Ουρανός – Πλούτωνας = 108° = 3:10 = Τριάς
• Δίας – Ποσειδώνας, Άρης = 144° = 4:10 = Τετράς
• Δίας – Πλούτωνας = 180° = 5:10 = Πεντάς

Το σχήμα αυτό είναι ένα τέλειο και πολύ βαθύ αποκρυφιστικό σύμβολο με τις Τέσσερις Πρώτες Αρχές (μονάδα, δυάδα, τριάδα, τετράδα) του που δείχνουν ότι η αγάπη του Μ. Θεοδωράκη για τον Πυθαγορισμό έρχεται από πολύ παλιά, πάρα πολύ παλιά.

Η πεντάδα που τον έφερε σε ενσάρκωση συμμετέχει και αυτή δίνοντας στο όλο σχήμα την πλήρη κλειστή αυτάρκη μορφή του. Είναι ένα πενταδικός ουροβόρος όφις αυτάρκειας και αέναης Δημιουργικότητας που δεν χρειάζεται να τρώει την ουρά του αφού είναι δομημένος επάνω στην Πηγή που αναβλύζει αιώνια χρυσή ενέργεια.

Το τετράγωνο του Κρόνου με τους Δεσμούς του έφερε ταλαιπωρίες και διώξεις που τον εμπόδιζαν να προχωρήσει στον δρόμο του. Οι περιπέτειες της υγείας του στα τέλη της ζωής του αντηχούν αυτή την σχέση Κρόνου – Δεσμών. Η έξοδός του έγινε όταν ο sa ΒΔ έκανε σύνοδο με τον γ Κρόνο. Δείτε το κεφάλαιο «ΕΞΟΔΟΣ» για το θέμα αυτό.

Το ότι ζούσε στην Τρίπολη και δεν μπορούσε να παρακολουθήσει μαθήματα μουσικής στα μεγάλα ωδεία των Αθηνών, όπως ο ίδιος αναφέρει, σχετίζεται επίσης με τον ρόλο του Κρόνου. Ο πατέρας του έπαιρνε μεταθέσεις ως ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και είχε μείνει σε πολλές πόλεις.

Η ταύτισή του με το ΚΚΕ επίσης θεωρώ ότι έχει σχέση με αυτό το τετράγωνο, όπως και με το τετράγωνο προς τον Ήλιο του. Το κόμμα αυτό με την έμφαση που δίνει στην οργανωτικότητα ασκούσε μία έλξη στον Θεοδωράκη. Έβλεπε ότι το χρειαζόταν ο ίδιος μέσα του.

Ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε στον αόρατο κόσμο στις 2 Σεπτεμβρίου 2021, 08:35. Στα ωροσκόπια εξόδου υπάρχουν πάντα κάποια μυστήρια. Μια πύλη αυτών των μυστηρίων κρύβεται στον λόγο των ηλιακών τόξων προς τα γενέθλια. Όσο μας επιτρέπεται θα επιχειρήσουμε να σηκώσουμε το πέπλο της θεάς Ίσιδας.

Η δόνηση της ημέρας εξόδου, που χαρακτηρίζεται από τη σχέση γενέθλιων με ηλιακά τόξα, εκφράζεται από τον λόγο 47/180 με ανοχή 0°10΄ και είναι η γωνία 94°00΄. Διάλεξα τον πλησιέστερο πιο «ισχυρό» λόγο ακολουθώντας την οδό των ανοχών ώστε να μην πέσω σε λόγους με πολύ πιο μεγάλους και δύσκολους στην κατανόηση παρανομαστές. Παρατηρούμε ότι στον γενέθλιο η όψη αυτή υπάρχει μεταξύ Κρόνου και ΒΔ με ανοχή 0°39΄.

Αυτό φαίνεται στον χάρτη των ηλιακών τόξων όπου ο sa ΒΔ κάνει σύνοδο με τον γ Κρόνο ανοχής 0°28΄. Έτσι κατά την ημέρα της εξόδου του από τον ορατό κόσμο έκαναν όλοι οι sa πλανήτες την όψη 94° με την γενέθλια τους θέση. Αυτό ενέτεινε και επικέντρωνε την σχέση των γενέθλιων Κρόνου και ΒΔ στο έπακρο. Τι θέλει να πει αυτό; Πόσο μπορεί αυτό να συμβάλλει στην άποψη ότι ο Κρόνος ήταν ισχυρός κάνοντας σύνοδο με τον Ωροσκόπο, όπως είναι στην υποθετική μου διόρθωση ώρας;

Ο Κρόνος στον Ωροσκόπο μπορεί να έπαιξε τον ρόλο του στο να βγάλει ο Μ. Θεοδωράκης το βιβλίο του “Το Χρέος”. Η λέξη χρέος τον χαρακτήριζε και την χρησιμοποιούσε συχνά. Ήταν η ποιότητα που τον έφερνε στο να μένει κοντά στα κόμματα και μέχρι τέλους να μην αποκόπτεται τελείως. Το ότι τις τελευταίες του μέρες ζήτησε από τον γ. γ. του ΚΚΕ να τον κρατήσει ουσιαστικά σαν μέλος του κόμματος φανερώνει αυτή την Κρόνια επιμονή που ενισχυόταν από τα επιτυχή αποτελέσματα λόγω του τρίγωνου Κρόνου – Πλούτωνα. Το τι σημαίνει αυτό για την συνολική του πορεία είναι ένα θέμα με το οποίο δεν θα θέλαμε να ασχοληθούμε εδώ.

Στις διελεύσεις παρατηρούμε μεταξύ άλλων να είναι ενεργοποιημένος και πάλι ο γενέθλιος Κρόνος με το τετράγωνο δ Κρόνου (R) προς γ Κρόνο (0°28΄), οκτάγωνο δ Άρη προς γ Ήλιο (0°45΄) και γ Ήλιος/γ Κρόνος = δ Άρης.

Το σημείο που τονίζεται σίγουρα είναι η σχέση Κρόνου – ΒΔ, αλλά και ο λόγος 47/180 περιέχει τα μηνύματά του. Σε σημαντικές στιγμές ισχυρών προσωπικοτήτων ελέγχουμε τις συγχρονικότητες από όπου και αν έρχονται. Τι θα μπορούσαμε να πούμε για τον λόγο 47/180;

Είναι λόγος στον οποίο κυριαρχία η δυάδα, η αντίθεση. Το 180 είναι η αντίθεση, το 1:2, ενώ το 47 αθροίζει σε 11 αρχικά και στη συνέχεια σε 2. Αριθμητής και παρανομαστής έχουν κοινή αναφορά την δυάδα. Ο 47 είναι πρώτος αριθμός και ανάγεται προς τον 7, καθώς ο 4 είναι το μέσον μεταξύ του 7 και του 1 (1-2-3 4 5-6-7).

Ο ρόλος του 4 είναι του Ερμή ως μεσάζοντα θεών και ανθρώπων και σχετίζεται και με την τέταρτη ακτίνα του. Ο Ερμής είναι σαν τον Ήλιο, λέει η Αρχαία Σοφία και αυτό το βρίσκουμε στην λύρα του Ερμή που αποτελείται από επτά χορδές που συνδέεται με το Σύστημα Συνημμένων (τετραχόρδων) της αρχαίας μουσικής θεωρίας και η λύρα του αυτή τον ένωσε με τον θεό Απόλλωνα που έχει γεννηθεί την έβδομη ημέρα του μήνα.

Έτσι ο αριθμός 47 αναφέρεται, με ένα σκληρό – αυστηρό τρόπο – καθώς είναι Πρώτος αριθμός – στον θεό Ερμή τον Ψυχοπομπό. Ο 11 εισάγει την έννοια του αποχωρισμού των δύο οντοτήτων, ψυχής – προσωπικότητας, που εντείνεται από τη συνολική παρουσία του 2.

Στις διελεύσεις θα σημειώσουμε τα επόμενα σημεία. Ο δ Ποσειδώνας κάνει αντίθεση με τον δ Άρη και οι δύο τους κάνουν όψεις πενταγώνου (72°) και τριπλού δεκαγώνου (108°) προς τους Δεσμούς με συμμετοχή της Λίλιθ στο σημείο του ΒΔ. Στον γενέθλιο ο ρόλος της Λίλιθ είναι να γεφυρώνει την απόσταση μεταξύ Ηλίου και Άρη ώστε να υπάρξει σύνοδός τους. Ο Μίκης έφερε παρελθόν ακόμα και από την εποχή της Ατλαντίδας στον χώρο του έπους και του ηρωισμού. Αυτό δείχνει ότι γίνεται αποδεκτός στο Ηρωικό Βασίλειο.

Ο δ Ουρανός κάνει όψη χρυσής τομής Φ⁴ με τον δ Ποσειδώνα (ανοχή 0­° 04΄), δείχνοντας τον άνθρωπο που εργάστηκε επιτυχώς στην διαμόρφωση της Ανταχκαράνα της συλλογικής συνείδησης, χρησιμοποιώντας σε μία δημιουργική συνύπαρξη τον νου με την καρδιά του. Τον άνθρωπο που εργάστηκε δημιουργικά και αποτελεσματικά στην δημιουργία του ηθικού υποστρώματος που μπορεί να στηρίξει τον άνθρωπο κατά το πέρασμά του από τις θάλασσες του αστρικού πεδίου.

Συντρόφεψε με τη δημιουργία του τον άνθρωπο που κάνει αγώνες απέναντι στον φόβο, τον πόνο και ενάντια στη σκλαβιά. Σαν τον Ορφέα που συντρόφευε με την λύρα του το ταξίδι των Αργοναυτών για την απόκτηση του Χρυσόμαλλου Δέρατος.

Υπάρχουν δύο βασικά πενταδικά τρίγωνα, ένα ισοσκελές και ένα ορθογώνιο. Το ισοσκελές τρίγωνο, που ανήκει στη δυάδα, δίνει πολύ μεγάλη κινητικότητα, ενώ το ορθογώνιο ανήκει στην τριάδα και δίνει παραγωγική ικανότητα, δημιουργικότητα, συνθετική ικανότητα, απόδοση των έργων. Ο Μίκης, όπως είπαμε είχε και τα δύο και μάλιστα περιπλεγμένα σε τετράπλευρο και ήταν πολύ δραστήριος και δημιουργικά παρήγαγε τεράστιο έργο.

Αλλά και η κοινωνική του συμμετοχή ήταν αδιάλειπτη και ασταμάτητη μέχρι το τέλος. Δεν αποσύρθηκε ποτέ. Από πού αντλούσε όλη αυτή την ενέργεια; Η χρυσή τομή που υποκρύπτεται στις πενταδικές όψεις είναι ούτως ή άλλως υπερβολικά κινητική, δημιουργική και αποδοτική. Δεν είναι τυχαίο που η δημιουργία στην Φύση γίνεται μέσω αυτής της Αρχής του Πέντε. Το συναντάμε σε όλα τα βασίλεια της Φύσης.

Όλοι ασκούμαστε σε δύο ποιότητες εκδήλωσης, αυτή του Πολεμιστή και αυτή του Σοφού. Αυτό υπάρχει σε όλες τις παραδόσεις και οι Ινδιάνοι έχουν στην ιεραρχία τους τον δρόμο του Πολεμιστή και τον δρόμο του Μάγου (Σοφού). Τα ισοσκελή τρίγωνα γενικά είναι σχηματισμοί πολεμιστών.

Ειδικά το πενταδικό ισοσκελές, είναι οι κορυφές του πεντάκτινου αστέρα, του Πενταγράμμου των Πυθαγορείων και είναι ο σχηματισμός που δείχνει όχι απλά τον πολεμιστή, αλλά τον ήρωα με την ουσιαστική και Πυθαγορική έννοια της λέξης. Όπου ήρωας είναι ο πολεμιστής που στη ζωή του εξαγνίζεται για να επιτύχει την ηθική και πνευματική άνοδό του. Είναι ο άνθρωπος που επιτελεί τους άθλους του Ηρακλέους, τους άθλους της ψυχής και όχι του φθαρτού σώματος του κόσμου ετούτου. Είναι το τρίγωνο των Ηρώων.

Οι πλανήτες που συμμετέχουν σε αυτό το τρίγωνο είναι χαρακτηριστικοί του τύπου του μονοπατιού του κάθε ηρωικού ανθρώπου. Οι πλανήτες που συμμετέχουν δίνουν και το ίχνος αν αυτή του η δυναμική μπορεί να εκφραστεί ανοδικά, προς το Φως ή καθοδικά, προς το Σκότος. Γιατί υπάρχουν τέτοιοι σχηματισμοί και σε άτομα που σαφώς ακολουθούν το μονοπάτι προς τα κάτω και δεν θα αναφερθώ τώρα σε τέτοια γνωστά άτομα της παγκοσμίου σκηνής.

Στον Θεοδωράκη, το Ελληνικό Ήθος (Δίας), μαζί με την καθοδήγηση προς μία πραγματική και με πνευματική ουσία Ελλάδα Νέα (Ουρανός) βρίσκουν ως πύλη δράσης τους δύο κατεξοχήν πλανήτες της δράσης, τον Άρη και τον Ποσειδώνα. Οι δύο τελευταίοι είναι οι εκπρόσωποι της Έκτης ακτίνας της αφοσίωσης (μπάκτι) και του ιδεαλισμού. Είναι η ακτίνα με το μεγαλύτερο δραστικό εκτόπισμα, εντός του υλικού κόσμου, καθώς εκκινεί από το αστρικό.

Η παρουσία του Ποσειδώνα αναβιβάζει την δράση του Άρη στην ευγενή του μορφή και το άτομο εργάζεται στην επίτευξη των ψυχικών άθλων στον αναγωγικό δρόμο της τελειοποίησης της ψυχής, προσθέτοντας την ανιδιοτέλεια ως Δρόμο, ως βασική προϋπόθεση. Η παρουσία του Ποσειδώνα υπόσχεται στην ψυχή, μυήσεις.

Αυτά επιβεβαιώνονται από τις παρατηρήσεις μας στις προόδους ηλιακών τόξων και τις διελεύσεις τις εξόδου του Μίκη, όπως είδαμε νωρίτερα. Τα ηλιακά τόξα κρατούν ενεργό τον σχηματισμό του Σοφού Δρόμου, ενώ οι διελεύσεις τον σχηματισμό του Ηρωικού Δρόμου.