Οι μάσκες από μία εσωτεριστική οπτική
Πολλά λέγονται για τις μάσκες, με τους κρατικούς επιστήμονες να προωθούν την υποχρεωτική χρήση τους από την νηπιακή ηλικία, ενώ άλλοι σημαντικοί επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Εδώ όμως, δεν θα ασχοληθούμε με το ζήτημα από την ιατρική πλευρά και αυτά που λέγονται. Το θέμα μας είναι η εσωτεριστική οπτική του θέματος, που συνδέεται με τον χώρο της εσωτερικής ψυχολογίας. Για την επιστημονική διάσταση του θέματος πολύ εύκολα θα βει κανείς πολλές αναφορές.
Από πολύ παλιά οι αποκρυφιστές επισημαίνουν ότι «το πρόσωπο αποτελεί την σύνθεση ολόκληρου του ανθρώπου», όπως μας επισημαίνει ο γνωστός αποκρυφιστής Papus στο βιβλίο του «Δοκίμιο συνθετικής ανθρωπογνωσίας». Υπάρχει μάλιστα πανάρχαιος και εξαιρετικά σημαντικός κλάδος του εσωτερισμού που ασχολείται με το θέμα, η Φυσιογνωμική. Το πρόσωπο όπως ξέρουν και οι ζωγράφοι, αποτελείται από τρεις περιοχές που, ιδανικά, είναι ίσες μεταξύ τους. Η πρώτη είναι η περιοχή του μετώπου μέχρι τα φρύδια, η δεύτερη η περιοχή της μύτης και τρίτη η περιοχή του στόματος, όπως βλέπουμε στο πιο κάτω σκίτσο.
Ο Papus μέσα στην μηχανιστική μεταφυσική του οπτική μας δίνει μία ιδέα των συνδέσεων. Ο άνθρωπος αποτελείται από τρία μέρη, την κεφαλή, τον θώρακα και την κοιλιά. Τα τρία μέρη του προσώπου αντιστοιχούν στα τρία μέρη του ανθρώπου. Παρατηρούμε το στόμα να αντιστοιχεί στην κοιλιά. Το στόμα είναι ένα και η είσοδος της τροφής καταλήγει σε ένα όργανο, το στομάχι. Η μύτη αντιστοιχεί στον θώρακα. Έχει δύο ρουθούνια που εισπνέουν αέρα που εισέρχεται σε δύο πνεύμονες. Οι είσοδοι της κεφαλής είναι τα αισθητήρια από όπου εισέρχεται η πληροφορία που θα επεξεργαστεί από την συνείδηση συγχωνεύοντας την πρωταρχική πολικότητα του «μέσα» με το «έξω».
Η τρίτη περιοχή περιέχει το πλέον πολύπλοκο μυϊκό σύστημα που ασκείται με την ομιλία σε πολύ λεπτεπίλεπτες κινήσεις και εκφράσεις που περιλαμβάνουν συνθετικά το σύνολο της ενεργής παρουσίας του ανθρώπου. Συμμετέχει η περιοχή αυτή και ανταποκρίνεται στις πιο αδιόρατες σκέψεις και στην συναισθηματική έκφραση πχ της χαράς, της λύπης κτλ. Χαρακτηριστικά είναι τα εικονίδια (emoji) με το χαρούμενο πρόσωπο και το λυπημένο πρόσωπο. Στο χαρούμενο η γραμμή του στόματος κάνει καμπύλη προς τα πάνω και το θλιμμένο κάνει καμπύλη προς τα κάτω. Με μόνη την γραμμή του στόματος αλλάζει η συναισθηματική διάθεση των εικονιδίων.
Με μία γραμμή λένε τα πάντα και όλοι το καταλαβαίνουν αυτό. Αν κρύψουμε το τρίτο μέρος του προσώπου, την περιοχή του στόματος, δεν υπάρχει πλέον συναισθηματική και ψυχική κατάσταση, χάνονται τα νοήματα που φέρει ο άνθρωπος, χάνεται η σημασία της έκφρασης, δεν υπάρχει έκφραση, δεν υπάρχει Φυσιογνωμική.
Πρακτικά το πρώτο που παρατηρούμε, με την χρήση της μάσκας, είναι το ότι εμποδίζονται οι διαδικασίες της έκφρασης, η ανάγνωση της έκφρασης, η παρακολούθηση της έκφρασης. Η έκφραση υποβαθμίζεται και βαθμηδόν περνάει σε όλο και πιο αδύναμη θέση. Μην αποκτώντας εκφραστική εμπειρία από την παρατήρηση του άλλου και η προσωπική έκφραση πέφτει σε υποδεέστερο επίπεδο. Η έκφραση (Άρης) βλέπουμε ότι είναι στενά συνδεδεμένη με την επικοινωνία (Ερμής).
Στην ουσία εμποδίζεται η επικοινωνία. Η επικοινωνία είναι πρωτίστως εσωτερική. Ο εγκέφαλος επικοινωνεί με τα αισθητήριά του. Παίρνουμε πληροφορία από τις αισθήσεις και ο εγκέφαλος αναλύει, κατανοεί, ταξινομεί, διακρίνει και καταγράφει στην μνήμη την πληροφορία της παρατήρησης, ενώ η συνείδηση αφομοιώνει συνθετικά την εμπειρία. Απ’ την άλλη η επικοινωνία έχει σχέση με τον κόσμο έξω από εμάς, με τον άλλο. Αυτό που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας αποτελεί τον δεύτερο πόλο της επικοινωνίας. Με την μάσκα διακόπτονται και οι δύο πλευρές της επικοινωνίας. Δεν μπορούμε να δούμε τις λεπτές αποχρώσεις της έκφρασης του άλλου, δεν παίρνουμε εμπειρία, δεν μαθαίνουμε, καθυστερούμε στην εξέλιξή μας. Οι άνθρωποι μιλάνε και ταυτόχρονα εκφράζουν ένα νοηματικό και συναισθηματικό υπόβαθρο μέσω ενός χαμόγελου, μιας έκφρασης πικρίας κτλ.
Από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τις εκφράσεις του κατώτερου μέρους του προσώπου ξεχωρίζουμε τον ένα άνθρωπο από τον άλλο. Αν δούμε κάποιον άγνωστο με μάσκα θα είναι σχεδόν αδύνατο να μπορέσουμε να θυμηθούμε αν τον έχουμε ξαναδεί. Η διαισθητική επικοινωνία καταβαραθρώνεται. Για παράδειγμα, σε μία σχολική αίθουσα με νέους μαθητές οι συμμαθητές δεν μπορούν να ξεχωρίσουν και να αναγνωρίσουν τους νέους συμμαθητές τους. Ποιος είναι ο Βαγγέλης και ποια είναι η Μαρίνα; Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι εκπαιδευτικοί, ειδικά στα νέα παιδιά της πρώτης γυμνασίου, πρώτης λυκείου, πρώτης δημοτικού κτλ. Μάλιστα ένα μικρό παιδί του νηπιαγωγείου ή και της πρώτης δημοτικού δεν θα μπορεί να διακρίνει ούτε το φύλο ενός άλλου παιδιού, αν είναι αγόρι ή κορίτσι, αφού δεν έχει επαρκή εμπειρία για σύνθετους συνδυασμούς.
Ο Ερμής της επικοινωνίας και ο Άρης της έκφρασης, της εξωτερίκευσης βλέπουμε με ποιον τρόπο έρχονται σε στενή συνύπαρξη και αλληλεπίδραση. Η σύνδεσή τους αυτή επισημαίνεται μυθολογικά, καθώς είναι οι δύο εραστές της θεάς Αφροδίτης. Ο θεός Ερμής είναι ο πνευματικός εραστής της και μαζί γεννούν τον Θείο Ερμαφρόδιτο. Η ένωσή τους είναι η συνεργασία της τέταρτης ακτίνας (Ερμής) και της πέμπτης ακτίνας (Αφροδίτη), που αποτελούν τις ακτίνες του Σταθερού Σταυρού της Μαθητείας (Ταύρος, Λέων, Σκορπιός, Υδροχόος). Ο Μαθητής ασκείται στον Σταυρό αυτό μέχρι να φέρει σε ένωση τις πολικότητές του, την καρδιά με τον νου του, την ψυχή με την προσωπικότητά του, το πνεύμα με την ύλη. Τότε γίνεται ο θείος Ερμαφρόδιτος.
Ο Άρης είναι ο υλικός εραστής που σχετίζεται με τους αγώνες που διακατέχουν τον υλικό κόσμο. Από την ένωσή τους που είναι η συνεργασία της πέμπτης ακτίνας (Αφροδίτη) και της έκτης ακτίνας (Άρης) γεννούν μέσω της τριβής με τον υλικό κόσμο τον Φόβο και τον Δείμο (Τρόμο). Τα παιδιά τους δείχνουν τις μάχες στις οποίες θα εμπλακεί ο άνθρωπος από την αστρική του φύση (έκτη ακτίνα) μέχρι να καταφέρει να αντλήσει την πολυπόθητη βιωματική γνώση (πέμπτη ακτίνα). Είναι η Οδός του Πόνου. Σημειωτέον ότι ο «τρόμος» προέρχεται από την ρίζα του ρήματος «τρώγω» (τρεγ-) που τον συνδέει με το στόμα που καλύπτεται από τις μάσκες κατά ένα μυστηριακό τρόπο. Ο τρόμος είναι το τρεμούλιασμα (τρόμος των χεριών από την νόσο Πάρκινσον, τρεμούλιασμα του σαγονιού από το πολύ κρύο κτλ). Δεν είναι σύμπτωση ότι ο φόβος και ο τρόμος, τα παιδιά του Άρη και της Αφροδίτης, κυριαρχούν το τελευταίο διάστημα στην κοινωνία.
Η σύνδεση του Ερμή με τον Άρη αποκαλύπτεται από την εσωτερική αστρολογία όταν ο Ερμής και ο Άρης εναλλάσσουν τις κυριαρχίες τους στα ζώδια του Άρη (Κριός και Σκορπιός), βαδίζοντας την οδό προς τα Άνω, από τον Άρη στον Ερμή. Ο Κριός έχει εξωτερικό κυβερνήτη τον Άρη, που παραιτείται της κυριαρχίας του όταν το άτομο εξελιχθεί και κινητήριος δύναμη γίνει η αφυπνισμένη νόησή του. Τότε ως εσωτερικός κυβερνήτης του Κριού αναλαμβάνει ο Ερμής. Στο ζώδιο του Σκορπιού έχουμε εξωτερική και εσωτερική κυριαρχία του Άρη, που αποσύρονται στο τελευταίο στάδιο της εξέλιξης, όταν ο άνθρωπος φτάνει στο επίπεδο του Διδασκάλου, οπότε την κυριαρχία του Σκορπιού την αναλαμβάνει ο Ερμής ως ιεραρχικός κυβερνήτης.
Αυτές οι στενές τους συνδέσεις βιώνονται στην πράξη παρατηρώντας την σχέση έκφρασης και επικοινωνίας στην περιοχή του στόματος. Όλο και πιο πολύ ευαισθητοποιούμαστε σε αυτό καθημερινά με αυτά που συμβαίνουν με την υποχρεωτική χρήση των μασκών τον τελευταίο καιρό. Πρέπει όμως να προστατεύσουμε και από τις παρελκόμενες καταστάσεις και ειδικά τα παιδιά, από τις νευρολογικές και ψυχολογικές επιπτώσεις, κινδύνους και βλάβες. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε τις επιδράσεις στον εσωτερικό τους ψυχικό και εμπειρικό κόσμο.
Στην περιοχή του στόματος έρχονται σε μία συνθετική συνεργασία η τέταρτη, η πέμπτη και η έκτη ακτίνα. Η τέταρτη φέρνει την σύνθεση των κόσμων με την επίτευξη Αρμονίας με βάση το συναισθηματικό στοιχείο (Σελήνη) και μέσα από τις διαμάχες που μέσω του Ερμή διαμορφώνουν την νοητική βάση της αισθητικής και διαισθητικής αλληλεπίδρασης της ψυχής με την προσωπικότητα με τον Ερμή να στέκει ανάμεσά τους ως μεσολαβητής και ο δημιουργός της εναρμόνιας σχέσης τους. Η πέμπτη ακτίνα με τον εκφραστή της, την Αφροδίτη, δίνει την έννοια της συνύπαρξης, της συναναστροφής, του μοιράσματος, της αντιληπτικής ένωσης των κόσμων στον κοινό σκοπό της ένωσης του εξωτερικού με το εσωτερικό μέσω της βιωματικής νόησης και της απελευθέρωσης μέσω αυτής. Η τέταρτη ακτίνα ενώνει με την ουσία μέσω του συναισθηματικού – ψυχικού περιεχομένου, ενώ η πέμπτη μέσω της βιωματικής νόησης – αντίληψης και της έφεσης. Η έκτη ακτίνα με τους κυβερνήτες της Άρη και Ποσειδώνα καθορίζει την εκφραστική διαδικασία, όπως και το πόσο συμμετέχει κάποιος στις καταστάσεις κάθε στιγμής. Ένα σφικτό στόμα δείχνει ένα σκληρό, ένα «παγωμένο», ένα αδιάφορο άνθρωπο, ενώ ένα πιο χαλαρό και στρογγυλεμένο στόμα που συχνά είναι χαμογελαστό, δείχνει ένα ζεστό φιλικό και δοτικό άτομο.
Η τέταρτη και η πέμπτη ακτίνα κυβερνάνε τον Σταθερό Σταυρό και είναι πολύ σημαντικές για την συγκομιδή και ωρίμανση της ψυχικής εμπειρίας. Η έκτη ακτίνα δείχνει την αποφασιστικότητα του ανθρώπου και από αυτό βλέπει κανείς τον βαθμό της εσωτερικής του απόφασης. Με το πόσο μαχητική είναι η συμμετοχή του στην ζωή, το αν έχει ξεκινήσει την ανοδική του πορεία ή αν ακόμα βρίσκεται σε αστάθεια, αναποφασιστικότητα στα ουσιώδη της ψυχικής εμπειρίας. Η έκφραση της αποφασιστικότητας που είναι προϊόν της πορείας και εμπειρίας της ζωής είναι απαραίτητο να παρατηρηθεί αν θέλουμε να κατανοήσουμε φυσιογνωμικά τι μπορεί να κάνει, για τι είναι έτοιμο κάποιο άτομο, ώστε να ξέρουμε πόσο μπορούμε να στηριχθούμε σε αυτό.
Οι τρεις αυτές ακτίνες (4, 5, 6) συνεργάζονται μόνο στο ζώδιο του Τοξότη που είναι το συμπερασματικό, ευμετάβλητο ζώδιο της φωτιάς του πνεύματος. Όπως έχουμε πει σε προηγούμενα κείμενα ο Τοξότης συγκεντρώνει όλη την ενέργεια που έχει συσσωρευτεί από τον Σταθερό Σταυρό της Μαθητείας, την εναποθέτει στα Πόδια του Διδασκάλου, που εδώ εμφανίζεται μέσω του ιεραρχικού κυβερνήτη του Τοξότη, τον Άρη και στέλνει την συγκομιδή του με το τόξο του στην πύλη της Μύησης του Αιγόκερω. Δεν θα αναπτυχθούμε περισσότερο σε αυτό το σημείο γιατί θα απομακρυνθούμε πολύ από το θέμα μας. Τα ενδιαφερόμενα άτομα θα κάνουν τις δικές τους διαισθητικές διασυνδέσεις συνδέοντας το ζώδιο του Τοξότη, την ιεραρχική κυριαρχία του από τον Άρη και την σχέση του με την περιοχή του στόματος.
Υπάρχουν φυσικά και άλλα σημεία που συνδέονται με το θέμα. Ο Σκορπιός και ο Ταύρος συμμετέχουν σε αυτή την περιοχή ως ζώδια της τέταρτης ακτίνας. Είναι γνωστό ότι η περιοχή του στόματος σχετίζεται με την περιοχή των γεννητικών οργάνων (Σκορπιός) και αυτό το χρησιμοποιούν όσοι ασχολούνται με τον βελονισμό εκτεταμένα. Ο Ταύρος σχετίζεται με την απόκτηση ενέργειας μέσω της λήψης τροφής που γίνεται με το στόμα.
Τα ζώδια της πέμπτης ακτίνας Λέων και Υδροχόος συμμετέχουν αφού σε αυτή την περιοχή εκφράζεται η ταυτότητα του ατόμου (Λέων) μέσα στον κοινωνικό περίγυρο (Υδροχόος). Αν δεν μπορούμε να δούμε την περιοχή του στόματος χάνουμε την ταυτότητα του άλλου και βαθμηδόν και την δική μας, καθώς η έννοια της ταυτότητας διαρκώς αποδομείται, εξασθενίζει και υποβαθμίζεται. Η έκφραση και η αντίληψη της ταυτότητας συναισθηματικά, διαισθητικά και νοητικά γίνεται στην περιοχή του στόματος.
Η έκτη ακτίνα φέρνει την συμμετοχή του άξονα Παρθένου – Ιχθύων όπου γίνονται οι συμπερασματικές διαδικασίες τόσο επί του υλικού επιπέδου, όσο και επί του πνευματικού. Στην Παρθένο έχουμε την αναλυτική και ταξινομητική εργασία του Ερμή (εξωτερικός κυβερνήτης), όσο και την διαισθητική και φυσιογνωμικά αναλυτική εργασία επί του ψυχικού μέσω της Σελήνης (εσωτερικός κυβερνήτης). Στους Ιχθείς έχουμε την συμπερασματική και καταληκτική δράση όλου του ζωδιακού επί του υλικού μέσω του Ποσειδώνα και τις καθάρσεις του, που οδηγούν στον Πλούτωνα και την αποφασιστική δράση σε ένωση με την Θεία Βούληση, «γεννηθήτω το Θέλημά Σου». Οι κυβερνήτες της Παρθένου και εκπρόσωποι της τέταρτης ακτίνας συνδέουν την έκτη ακτίνα με την τέταρτη στον άξονα Παρθένου – Ιχθύων.
Η δεύτερη ακτίνα που επίσης εκφράζεται στα ζώδια Παρθένου και Ιχθύων, αποτελεί το υπόβαθρο, τον στόχο τόσο της έκτης όσο και της τέταρτης ακτίνας. Η έκτη ακτίνα οδηγεί στην δεύτερη δραστικά, ενώ η τέταρτη οντολογικά θα λέγαμε ότι είναι η δεύτερη ακτίνα στον κόσμο της Εκδήλωσης, τον κόσμο των ακτίνων Ιδιοτήτων. Στην ουσία η Παρθένος και οι Ιχθείς δείχνουν ότι στο βάθος και επί της ουσίας, η παρεμπόδιση της λειτουργίας της περιοχής του στόματος εμποδίζει την δεύτερη ακτίνα της Σοφής Αγάπης, της Αγάπης που εμπεριέχει η Σοφία.